Mecâlisü’n-Nefâis, Ali Şîr Nevaî tarafından Çağatay Türkçesiyle yazılmış, Türk edebiyatında varlığı bilinen ilk şuara tezkiresidir. Eser, sekiz bölümden oluşmakta ve her bölüme "meclis" adı verilmektedir. Bu bölümlerde: 1. Birinci meclis: Nevaî’den önce yaşayan kırk altı şair. 2. İkinci meclis: Nevaî’nin çocukluk ve gençlik yıllarında hayatta olup görüştüğü, ancak tezkirenin tamamlandığı tarihte ölmüş bulunan doksan üç şair. 3. Üçüncü meclis: Nevaî’nin zamanında üne kavuşan, kendisinin bizzat tanıyıp dostluk kurduğu yüz yetmiş üç şair. 4. Dördüncü meclis: Çağın meşhur âlimlerinden şiirle de meşgul olan yetmiş iki kişi. 5. Beşinci meclis: Timurlular ailesine mensup yirmi üç Horasanlı şair mirza. 6. Altıncı meclis: Horasan dışında yaşayan şair ve âlimlerden otuz bir kişi. 7. Yedinci meclis: Sultan ve şehzadeler içinde şiirden hoşlanan ve güzel şiir okuyan yirmi iki kişi. 8. Sekizinci meclis: Sultan Hüseyin Baykara hakkındadır. Eserde, yer alan 461 kişinin hal tercümeleri ana hatlarıyla belirtilip, şairlikleri ve meziyetleri hakkında bilgi verilmektedir.