Mimari bir öğe olarak kemer, iki sütun veya ayağı üstten yarım çember, basık eğri, yonca yaprağı gibi biçimlerde bağlayan ve üzerine gelen duvar ağırlıklarını, iki yanındaki ayaklara bindiren bir tonoz bağlantısıdır. Kemerlerin bazı çeşitleri: basık kemer; sivri kemer; at nalı kemer (nalkemer); kaş kemer; su kemeri. Kemerler, ilk olarak MÖ 2. binyılda Mezopotamya mimarisinde görülmüş, sistematik kullanımı ise Romalılar tarafından başlatılmıştır.