Türk şiirinde gül imgesi, çeşitli bağlamlarda kullanılan ve derin anlamlar taşıyan bir motiftir. Genel olarak şu temalarla ilişkilendirilir: 1. Aşk ve Güzellik: Gül, sevgiliyi temsil eden bir simge olarak kullanılır ve aşkın tatlı ve acı yanlarını anlatır. 2. Hz. Muhammed'in Simgesi: Divan şiirinde gül, Hz. Muhammed'in kokusu ve yansıması olarak kabul edilir. 3. Geçicilik ve Hüzün: Gülün mevsimsel değişimleri ve solması, geçiciliği ve kaybın derinliğini vurgular. 4. Sosyal Statü: Zengin ve etkili kişilerin bahçelerindeki güller, toplumda bir prestij unsuru olarak görülür. Önemli şairlerin eserlerinde de gül imgesi sıkça işlenir; örneğin, Fuzuli, Şeyh Galip ve Orhan Veli Kanık gibi.