"Gönül Çalab'ın tahtı, Çalab gönüle baktı, iki cihan bedbahtı, kim gönül yıkar ise" sözü, Yunus Emre'nin bir beyti olup şu anlamlara gelir: 1. Gönül, Allah'ın tahtıdır: Yunus Emre, Allah'a olan derin bağlılığı ve sevgisi ile insanlara yaklaşırken, gönlü Allah'ın evi olarak görür. 2. Gönül yıkmak büyük bir günahtır: Beyitte, gönül yıkmanın iki dünyada da hüsran getireceğine dikkat çekilir; çünkü bu, Tanrı'nın tahtını yıkmak kadar kötü bir davranıştır. 3. Müminden beklenen, gönül yapmaktır: İyi niyet, sevgi, samimiyet ve hoşgörü ile hareket etmek, insanın kendi gönlünü de inşa ve imar etmesini sağlar.