Turgut Uyar'ın "Denge" şiirinin ana teması, bireyin içsel dengesi ve bu dengenin korunmasıdır. Şiirde ayrıca aşk, gerçeklik ve bireyin toplumsal konumuna dair sorgulamalar da yer bulur. "Denge" aynı zamanda bir arayışın, bir yer bulma çabasının ve kendini bulma sürecinin de ifadesidir. Şiirdeki "denge" kavramı, yalnızca bir denge durumu değil, aynı zamanda hayatın karmaşık yapısındaki çatışmaları ve zıtlıkları da simgeler. Uyar, bu şiirinde hayatın sürekli bir değişim içinde olduğunu ve insanın bu değişimle nasıl başa çıkması gerektiğini sorgular. Şair, toplumsal normları kabul eder gibi görünse de kendi içsel huzurunu ve bireysel dengesini koruma çabasındadır. "Denge", bir tel cambazının tel üstündeki durumunu anlatır.