Âşık Veysel ve toprak arasında derin bir bağ vardır. Âşık Veysel, şiirlerinde toprağı hem somut hem de sembolik bir anlamla ele almıştır. Toprak, Âşık Veysel için: - Varlığın temelidir: Tüm canlıların topraktan yaratıldığını ve Allah'ın emriyle var olduğunu vurgular. - Rehber ve mürşittir: Bilgeliğe ulaşmış, insanın yanında olup ona yol gösteren bir varlık olarak görülür. - Ölümün sırrına mazhardır: Ölümün kaçınılmazlığını ve insanın sonunda yine toprağa döneceğini ifade eder. - Sadık yardır: Toprağın, insanın tüm ihtiyaçlarını karşılıksız karşıladığını ve ona en sadık dost olduğunu belirtir.