Ali Fuat Cebesoy, anılarında Atatürk'ü samimi ve duygusal bir dille anlatmaktadır. Cebesoy, Atatürk'ü iki kez ağlarken gördüğünü belirtir: 1. Selanik'in kaybedilmesi: Atatürk'ün, doğup büyüdüğü Selanik'in Türklerin elinde kalıp kalmayacağı konusunda endişelerini dile getirdiğini ve bu sırada ağladığını anlatır. 2. Büyük Taarruz öncesi: Milli Mücadele sırasında, Atatürk'ün Türk ordusundaki umudu ve inancı görünce duygulandığını ve yine ağladığını ifade eder. Cebesoy, Atatürk'ün insanlar arası ilişkilerde özgürlüğe önem verdiğini ve farklı düşüncelere hoşgörüyle yaklaştığını da vurgular.