Nazım Hikmet'in "Akrep Gibisin" şiiri, ezilenlerin durumuna dikkat çekerek, onların kendi kabuğundan dışarı çıkmamasına ve karanlık içinde yaşamayı tercih etmesine isyan eder 2.

Şiirde, akrep karanlığı tercih eden ve toprağın altında, taş deliklerinde yaşayan bir hayvan olarak olumsuz bir çağrışım değeri taşırken, serçe özgürlüğü ve çaresizliğiyle olumlu ancak güçsüz bir çağrışım değeri uyandırır 2. Midye ise hareketsiz bir deniz canlısı olarak tasvir edilir 2.

Şiirde kullanılan imgeler, karada, denizde ya da havada olmamaları ve hayvan da olmamalarıyla, insan tarafından hükmediliyor oluşunu çağrıştırır 2. Bu, ezen ve ezilen çelişkisini vurgular 2.

Şiirin ikinci bölümünde, ezilenleri ifade ederken "koyun" simgesi kullanılırken, ezenleri ifade ederken yaygın kullanımın aksine "çoban" seçilmemiştir 2. Çünkü çoban, genellikle başkalarına ait olan hayvanları otlatan kişidir; mülk sahibi değildir 2. Celep ise koyunların ticaretini yapan, mülk sahibi olan kişidir 2.

Şiirde, son bölümde şiir kişisi, bir sitemle şiiri sonlandırır 2.

Şiirin tam metnine ve detaylı analizine aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: