72. Koğuş, Orhan Kemal'in 1954 yılında önce uzun hikâye formunda yazdığı, daha sonra oyunlaştırdığı bir eserdir. Eserde anlatılan konu şu şekilde özetlenebilir: II. Dünya Savaşı yıllarında Türkiye'de bir cezaevinde yoğun sefaletin yaşandığı bir koğuş ve bu koğuşta kalan Ahmet Kaptan adlı mahkûmun trajedisi anlatılır. Ahmet Kaptan, cinayetten tutukludur ve yıllar sonra annesi ona 150 lira gönderir. Kumar oynamaya ikna edilen Kaptan, başlangıçta şanslı olup diğer mahkumların paralarını kazanır. Bobi isimli bir mahkum, Kaptan'ın parasına göz diker ve kadınlar koğuşundaki Fatma ile arasında bir aşk oyunu başlatır. Fatma'ya aşık olan Kaptan, yoksullaşır ve sonunda donarak ölür. Eser, tutukluluk yaşamının yanı sıra, mahkumların kendi aralarındaki ilişkileri, acıları ve sefaletlerini, hayal ve çelişkilerini ele alır.