Osmanlı Devleti'nde vilayetlerin yönetimi, 1864 Vilâyet Nizamnâmesi ile eyalet sisteminden vilayet sistemine geçilmesiyle değişti. Yeni sisteme göre vilayetlerin yönetimi şu şekildeydi: - Vali, vilayetin en üst yöneticisi olup, iç işleri ve devlet emirlerinin uygulanması ile görevliydi. - Mutasarrıf, sancak veya livanın başındaydı. - Kaymakam, kazaların idaresinden sorumluydu. - Muhtar, nahiyelerin yöneticisiydi. Ayrıca, vilayetlerde umumi vilayet meclisleri kuruldu. Mali işler ise defterdar unvanıyla bir maliye memuruna bırakıldı.