442 sayılı Köy Kanunu, 18 Mart 1924 tarihinde kabul edilmiş, köylerin yönetimine ilişkin temel düzenlemeleri içeren bir kanundur. Kanunun bazı önemli maddeleri: Köy Tanımı: Nüfusu iki binden az olan ve cami, mektep, otlak, yaylak gibi orta malları bulunan yerleşim birimlerini köy olarak tanımlar. Köy Sınırları: Her köyün sınırı, ihtiyar meclisi tarafından belirlenir ve bu sınır kağıdı tasdik edilerek tapu idaresine verilir. Köyün Hukuki Yapısı: Köy, başlı başına bir varlık olup, şahs-ı manevi olarak kabul edilir ve kendi işlerini yapma yetkisine sahiptir. Köy Muhtarının Görev ve Yetkileri: Muhtar, köyün başı olup, köy işlerinde söz söyleme, emir verme ve bu emirleri yaptırma yetkisine sahiptir. Köy İşleri: Köy işleri, mecburi ve isteğe bağlı işler olarak ikiye ayrılır. Mecburi işlerde ceza uygulanırken, isteğe bağlı işlerde ceza yoktur.