• Buradasın

    İstanbul Hükümeti'nin Milli Mücadele'ye karşı tutumu nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    İstanbul Hükümeti'nin Milli Mücadele'ye karşı tutumu genel olarak pasif ve uzlaşmacı olarak değerlendirilebilir 14.
    Bu tutum, hükümetin Mondros Mütarekesi'nin ardından işgalci devletlerle iyi ilişkiler kurmayı hedefleyen bir politika izlemesinden kaynaklanmaktaydı 12. İstanbul hükümeti, barışçıl yollarla sorunların çözülmesini tercih etmiş ve milli mücadeleye karşı sessiz kalmıştır 1.
    Ancak, hükümet içinde Milli Mücadele'yi destekleyen ve Anadolu'da yapılan mücadeleye katılmak isteyen kişiler de bulunmaktaydı 4.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. sorumatik.co
        1
      2. sosyalbilgiler.biz
        2
      3. tarihportali.net
        3
      4. onlineodev.com
        4
      5. 9lib.net
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    Amasya Görüşmeleri'nde İstanbul Hükümeti'nin amacı nedir?

    Amasya Görüşmeleri'nde İstanbul Hükümeti'nin amaçları şunlardır: Temsil Heyeti'ni etkisiz kılmak. Milli mücadeleyi kendi amaçları doğrultusunda yönlendirmek. Merkezi otoritesini korumak. Ayrıca, İtilaf Devletleri açısından da bu görüşmelerin amacı, toplanacak olan Mebusan Meclisi'ne işgalleri onaylatarak resmileştirmekti. İstanbul Hükümeti, Amasya Protokolü'nde yer alan "Mebusan Meclisi'nin İstanbul dışında güvenli bir yerde toplanması" maddesini kabul etmemiştir, çünkü bu durumun merkezi otoritesini zayıflatacağından endişe etmiştir.
    5 kaynak

    Ankara neden milli mücadelenin merkezi oldu?

    Ankara'nın Milli Mücadele'nin merkezi olmasının bazı nedenleri: Jeopolitik ve stratejik konum: Demiryolunun Ankara'dan geçmesi ve savaş alanlarına yakın olması. Ulaşım ve iletişim kolaylığı: Telgraf şebekesi ve ulaşım yollarının gelişmiş olması. Halkın desteği: Ankara halkının Milli Mücadele'ye gönülden destek vermesi. İstanbul'a karşı güvensizlik: İstanbul'un siyasal ve toplumsal çevresine karşı duyulan güvensizlik. Kuva-yı Milliye ruhu: Ankara'da oluşan güçlü Kuva-yı Milliye ruhu.
    5 kaynak

    Milli Mücadele kronolojisi nelerdir?

    Milli Mücadele kronolojisi şu önemli olayları içerir: 1. 19 Mayıs 1919: Mustafa Kemal Atatürk'ün Samsun'a çıkarak Milli Mücadele'yi başlatması. 2. 23 Nisan 1920: Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açılması. 3. 28 Haziran 1920: Misak-ı Milli'nin kabul edilmesi. 4. 15 Mayıs 1921: Sakarya Meydan Muharebesi'nin başlaması. 5. 23 Ağustos 1921: Sakarya Meydan Muharebesi'nin kazanılması. 6. 26 Ağustos 1922: Büyük Taarruz'un başlaması. 7. 30 Ağustos 1922: Büyük Taarruz'un kazanılması ve Kurtuluş Savaşı'nın zaferle sonuçlanması. 8. 11 Ekim 1922: Mudanya Mütarekesi'nin imzalanması. 9. 24 Temmuz 1923: Lozan Barış Antlaşması'nın imzalanması. 10. 29 Ekim 1923: Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulması.
    5 kaynak

    Milli Egemenlik ve Milli Mücadele arasındaki ilişki nedir?

    Milli egemenlik ve milli mücadele arasındaki ilişki şu şekilde özetlenebilir: Milli egemenlik, bir ulusun kendi kaderini tayin etme hakkını ve devlet yönetimindeki en yüksek otoritenin millete ait olmasını ifade eder. Milli mücadele ise bir milletin bağımsızlığını ve özgürlüğünü korumak veya kazanmak için verdiği savaştır.
    5 kaynak

    Milli Mücadele hangi tarihte başladı?

    Milli Mücadele, 19 Mayıs 1919 tarihinde başlamıştır.
    5 kaynak

    Atatürk ve milli mücadele dönemi hangi yılları kapsar?

    Atatürk ve Milli Mücadele dönemi, 19 Mayıs 1919 - 11 Ekim 1922 yılları arasını kapsar. 19 Mayıs 1919: Mustafa Kemal Paşa'nın Samsun'a çıkışı ve Milli Mücadele'nin başlaması. 11 Ekim 1922: Mudanya Ateşkes Antlaşması'nın imzalanması ve silahlı mücadelenin sona ermesi. Ayrıca, Milli Mücadele'nin siyasi ve diplomatik süreçleri, Şubat 1921 ile Ekim 1923 arasında da devam etmiştir. Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşu ise 29 Ekim 1923'te gerçekleşmiştir.
    5 kaynak

    Atatürk Milli Mücadele'de hangi zorluklarla karşılaştı?

    Atatürk'ün Milli Mücadele'de karşılaştığı bazı zorluklar: Düşman işgali: Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı'ndan mağlup çıkması sonucu imparatorluk toprakları İtilaf Devletleri tarafından işgal edildi. Lojistik ve kaynak yetersizliği: Osmanlı Devleti'nin askeri, ekonomik ve lojistik kaynakları oldukça yetersizdi; eğitimli asker sayısı azalmış, silah ve mühimmat stokları tükenmişti. İç siyasi çekişmeler: Osmanlı yönetimi ve padişah yanlısı gruplar, İtilaf Devletleri ile iş birliği yapıyordu veya İngiliz mandası altında bir çözüm arıyordu. Halkın moral ve motivasyon eksikliği: Halk, yıllarca süren savaşlar ve ekonomik zorluklar nedeniyle bitkin düşmüştü. İletişim ve koordinasyon sorunları: İletişim imkanlarının kısıtlı olması, cephedeki birliklerle ve farklı bölgelerdeki direniş gruplarıyla koordinasyon kurmayı zorlaştırıyordu. Askeri strateji ve planlama: Birçok cephede aynı anda mücadele edilmesi, askeri strateji ve planlama konularında zorluklara yol açtı.
    5 kaynak