• Buradasın

    Hukuk Muhakemeleri Kanunu madde 350 ve 349 ile 346 ve 347 maddeleri nelerdir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 350., 349., 346. ve 347. maddeleri aşağıdaki gibidir:
    Madde 350:
    1. İstinaf yoluna başvurma, kararın icrasını durdurmaz 15. İcra ve İflas Kanunu'nun icranın geri bırakılmasıyla ilgili 36. maddesi hükmü saklıdır 45.
    2. Kişiler hukuku, aile hukuku ve taşınmaz mal ile ilgili ayni haklara ilişkin kararlar kesinleşmedikçe yerine getirilemez 45.
    Madde 349:
    1. Taraflar, ilamın kendilerine tebliğinden önce, istinaf yoluna başvurma hakkından feragat edemez 2.
    2. Başvuru yapıldıktan sonra feragat edilirse, dosya bölge adliye mahkemesine gönderilmez ve kararı veren mahkemece başvurunun reddine karar verilir 2.
    Madde 346:
    1. İstinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344. maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder 13.
    2. Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir 13.
    Madde 347:
    1. İstinaf dilekçesi, kararı veren mahkemece karşı tarafa tebliğ olunur 2.
    2. Karşı taraf, tebliğden itibaren iki hafta içinde cevap dilekçesini kararı veren mahkemeye veya bu mahkemeye gönderilmek üzere başka bir yer mahkemesine verebilir 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na göre dava şartları nelerdir?

    6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na göre dava şartları şunlardır: 1. Türk mahkemelerinin yargı hakkının bulunması. 2. Yargı yolunun caiz olması. 3. Mahkemenin görevli olması. 4. Yetkinin kesin olduğu hâllerde, mahkemenin yetkili bulunması. 5. Tarafların, taraf ve dava ehliyetine sahip olmaları. 6. Kanuni temsilin söz konusu olduğu hâllerde, temsilcinin gerekli niteliğe sahip bulunması. 7. Dava takip yetkisine sahip olunması. 8. Vekil aracılığıyla takip edilen davalarda, vekilin davaya vekâlet ehliyetine sahip olması ve usulüne uygun düzenlenmiş bir vekâletnamesinin bulunması. 9. Davacının yatırması gereken gider avansının yatırılmış olması. 10. Teminat gösterilmesine ilişkin kararın gereğinin yerine getirilmesi. 11. Davacının, dava açmakta hukuki yararının bulunması. 12. Aynı davanın, daha önceden açılmış ve hâlen görülmekte olmaması. 13. Aynı davanın, daha önceden kesin hükme bağlanmamış olması.

    HMK madde 349 ve 350 ile 358 ve 359 arasındaki fark nedir?

    HMK madde 349 ve 350 ile madde 358 ve 359 arasındaki farklar şunlardır: 1. HMK madde 349: Bu madde, istinaf yoluna başvurma hakkından feragati düzenler. 2. HMK madde 350: Bu madde, istinaf başvurusunun icraya etkisini belirler ve istinaf yoluna başvurmanın kararın icrasını durdurmayacağını, ancak nafaka kararlarında bunun mümkün olmadığını belirtir. HMK madde 358 ve 359 ise genel olarak istinaf sürecini ve mahkeme kararlarını düzenler: 3. HMK madde 358: Bu madde, duruşmalara gelinmemesi ve giderlerin ödenmemesi durumlarını ele alır. 4. HMK madde 359: Bu madde, bölge adliye mahkemesi kararlarının içeriğini belirler ve kararın hangi hususları içermesi gerektiğini açıklar.

    Hukuk Muhakemeleri Kanunu nedir?

    Hukuk Muhakemeleri Kanunu, Türkiye Büyük Millet Meclisinde 12 Ocak 2011'de kabul edilen ve 1 Ekim 2011'de yürürlüğe giren 6100 sayılı kanundur. Bu kanun, hukuk mahkemelerinin yargılama usullerini düzenler ve aşağıdaki mahkemelerin görevlerini belirler: - Asliye Hukuk Mahkemesi; - Asliye Ticaret Mahkemesi; - Tüketici Mahkemesi; - Sulh Hukuk Mahkemesi; - İcra Hakimliği; - Aile Mahkemeleri.

    HMK madde 353 ve 354 arasındaki fark nedir?

    HMK madde 353 ve madde 354 arasındaki temel fark, her iki maddenin farklı konuları düzenlemesidir. HMK madde 353, duruşmasız verilecek kararları düzenler ve bölge adliye mahkemesinin, ilk derece mahkemesi kararını esastan incelemeden hangi durumlarda kaldırabileceğini belirler. HMK madde 354 ise, istinaf mahkemelerinin genel yargılama usulünü ve duruşmalı inceleme süreçlerini düzenler.