Beşik kertmesi gerçek bir hikayedir, çünkü bu, Anadolu'da eskiden beri var olan bir gelenektir. Dede Korkut Kitabı'nda geçen bu gelenek, erkek ve kızın daha beşikte bebekken, gelecekte evlenmelerine dair verilen kararı ifade eder. Bu gelenek, çeşitli bölgelerde farklı uygulamalarla devam etmiştir: Adana'da, nişanın yapıldığı gün kapı bıçakla kesilir ve çocuklar bu şekilde nişanlanmış olur. Konya'da, beşiğe bıçakla kertik açılır, bu söz kesme anlamına gelir. Kütahya'da, çocukların beşiklerine altın takılır ve sözleşilir. Diyarbakır'da, hoca gelip yarım nikâh kıyar ve çocuğun kulağına okuyup üfler. Ordu'da, beşiklere kurdele veya kolon bağlanır, aile büyükleri söz keser ve nişan yapılır. Günümüzde bu gelenek hukuki bir geçerlilik taşımamaktadır.