• Buradasın

    4342 sayılı mera kanunu nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    4342 sayılı Mera Kanunu, mera, yaylak ve kışlakların tespiti, tahdidi, köy veya belediye tüzel kişilikleri adına tahsisleri, belirlenen kurallara uygun şekilde kullandırılması, bakım ve ıslahı ile verimliliklerinin artırılması ve korunmasını düzenler 123.
    Kanunun bazı maddeleri:
    • Amaç: Mera, yaylak ve kışlakların kullanım amacının değiştirilmesi, denetlenmesi ve gerektiğinde kullanım amacının değiştirilmesi 13.
    • Kapsam: Mera, yaylak ve kışlak alanları ile umuma ait çayır ve otlak alanları 24.
    • Mera, yaylak ve kışlak olarak tahsis edilecek yerler: Kadimden beri kullanılan yerler, etüt sonucu uygun görülen araziler, kamulaştırılacak yerler 15.
    • Tahsis kararı: Komisyonun, belirlenen ihtiyacı karşılayacak miktarda mera, yaylak ve kışlakları köy veya belediye tüzel kişiliğine tahsis etmesi 14.
    • Kullanım hakkı: Mera, yaylak ve kışlaklar özel mülkiyete geçirilemez ve amacı dışında kullanılamaz 25.
    • Kiralama: Kullanım hakkı kiralanabilir, ancak kiralama ilkeleri yönetmelikle belirlenir 25.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    4342 sayılı kanun madde 14 c nedir?

    4342 sayılı Mera Kanunu'nun 14/c maddesi, "kamu yatırımı" amacı ile yapılacak tahsis amacı değişikliklerini düzenler. Bu maddeye göre: Sadece kamu yararı olduğu belgelenen tahsis amacı değişikliği talepleri değerlendirilebilir. Belediyelerin yapacağı yatırımlar için, kamu yatırımı kararının belediye meclisince karara bağlanmış olması gerekir. Tüzel kişiliğe sahip kurumlar (birlikler, kooperatifler, dernekler vb.) yatırım yapamaz. Toplu konut yapımı ve baz istasyonları kurulması amacıyla yapılacak tahsis amacı değişikliği talepleri kabul edilmez.

    4342 Mera Kanunu'na göre meralar hangi kurum tarafından yönetilir?

    4342 sayılı Mera Kanunu'na göre meraların yönetimi, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı tarafından gerçekleştirilir. Mera, yaylak ve kışlakların tespit, tahdit ve tahsis işlemleri ise valinin görevlendirdiği bir vali yardımcısı başkanlığında oluşturulan özel bir komisyon tarafından yürütülür.

    Mera Kanunu Yönetmeliği Nedir?

    Mera Kanunu Yönetmeliği, 25 Şubat 1998 tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanunu'nun uygulanmasının usul ve esaslarını düzenleyen bir yönetmeliktir. Yönetmeliğin bazı önemli maddeleri: Mera, yaylak ve kışlakların otlatma kapasitesi: Bu alanların otlatma kapasiteleri, İl Müdürlüğünce görevlendirilen ziraat mühendisleri tarafından belirlenir. Kiralama: Mera, yaylak ve kışlaklar, Bakanlıkça hazırlanacak tip sözleşme esaslarına göre yirmi beş yıla kadar ihale ile kiralanabilir. Mera Yönetim Birlikleri: Mera, yaylak ve kışlakların yönetimi, köy veya belediyede oturan hayvancılıkla uğraşan çiftçiler arasından seçilen birlikler tarafından yürütülür. Tahsis amacının değiştirilmesi: Mera alanlarının tahsis amacı, ilgili Bakanlığın talebi ve gerekli onaylarla değiştirilebilir. Islah çalışmaları: Mera alanlarının yem verimini artırmak için sulama, gübreleme ve zararlı ot mücadelesi gibi ıslah çalışmaları yapılır.

    Mera Kanunu'na göre mera alanları kime aittir?

    Mera Kanunu'na göre mera alanları bir veya birden çok köy veya belediyeye aittir. Bu yerler Devletin hüküm ve tasarrufu altındadır.

    Mera Kanunu 14. madde uygulamaları nelerdir?

    Mera Kanunu'nun 14. maddesi kapsamında bazı uygulamalar: Tahsis amacı değişikliği: Mera, yaylak ve kışlak olarak tahsis edilmiş arazilerde, belirli koşullar altında tahsis amacı değişikliği yapılabilir. Kamu yatırımları: Belediyelerin yapacağı kamu yatırımları için tahsis amacı değişikliği, belediye meclis kararının alınması şartıyla mümkündür. Madencilik faaliyetleri: Mera alanlarında madencilik faaliyetleri için valilik izni ile sadece arama faaliyeti yapılabilir; işletme kararı verilmesi halinde tahsis amacı değişikliği gereklidir. Diğer kısıtlamalar: Mezarlık, çeşme gibi kamu orta mallarında ve şahıslara ait arazilerde tahsis amacı değişikliği yapılamaz. Harcırah giderleri: Tüm tahsis amacı değişikliği taleplerinde, arazide inceleme yapacak komisyon ve teknik ekip üyelerinin yol gideri ve gündelikleri talep sahiplerince karşılanmalıdır.