• Buradasın

    Par çileği nerede yetişir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Par çileği hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, çilek genel olarak Akdeniz, Ege ve Marmara bölgelerinde yetiştirilir 125.
    Çileğin yetiştiği diğer bölgeler:
    • Orta Anadolu Bölgesi: Kış dikimi ekim başından kasım ortasına kadar, yaz dikimi temmuz başından itibaren iki hafta kadar süreyle devam eder 3.
    • Marmara Bölgesi: Kış dikimi ekim başından aralık ortasına kadar, yaz dikimi haziran ortasından temmuz başına kadar sürer 3.
    Çilek, uygun şartlar sağlandığında topraklı ve topraksız alanda, serada ve ev ortamında da yetiştirilebilir 35.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Çilek yetiştiriciliği en çok hangi ilde yapılır?

    Türkiye'de çilek yetiştiriciliği en çok Muğla ilinde yapılmaktadır. Muğla'yı sırasıyla Aydın, Mersin, Bursa takip etmektedir.

    Çilek en çok hangi ortamda yetişir?

    Çilek, ılıman iklim bölgelerinde en çok yetişir. Uygun yetişme koşulları şunlardır: - Toprak: Geçirgen, kumlu-tınlı ve hafif topraklar tercih edilir, kireci fazla olan topraklar uygun değildir. - pH: Toprağın pH'ı 6-6,5 arasında olmalıdır. - Sulama: Özellikle meyve oluşumundan olgunlaşma dönemine kadar düzenli ve dikkatli sulama yapılmalıdır. - Işık: Kuzey-güney yönünde dikimler yapılarak fidelerin daha fazla güneş ışığından yararlanması sağlanır.

    Par çeşidi çilek verimli mi?

    Par çeşidi çilek, yüksek verimliliği ile bilinen bir çilek türüdür. Özellikle Pajaro ve Chandler çeşitleri, Akdeniz ve Ege bölgelerinde yüksek verim ve kalite sunar. - Pajaro: Orta erkenci, yüksek verimli ve derin dondurmaya uygun bir çeşittir. - Chandler: Orta erkenci, yüksek verimli ve sofralık olarak tercih edilir. Par çeşidi de bu özelliklere sahip olabilir, ancak spesifik olarak Par çeşidi hakkında bilgi bulunmamaktadır. Genel olarak, çilek yetiştiriciliğinde çeşit seçimi, bölgenin iklim koşulları ve pazar talepleri göz önünde bulundurularak yapılmalıdır. Daha fazla bilgi için yerel tarım uzmanlarına veya tarımsal araştırma enstitülerine başvurulması önerilir.