Bir zamanlar, ormanın kenarındaki küçük bir köyde Mavi adında minik bir kız çocuğu yaşardı 1. Mavi, hayvanlardan korkardı; köpek havladığında ağlar, kuşlar yanına geldiğinde kaçardı 1. Bir sabah, okuldan dönerken yolun kenarında titreyen bir yavru kedi gördü 1. Kediye yaklaşmadı, uzaktan baktı 1. Ancak göz göze geldiler 1. Kedicik miyavladı 1. Üşüyordu 1. Mavi durdu 1. İçinden bir ses fısıldadı: “O da bir çocuk gibi, sadece sevgiye ihtiyacı var 1.”

Mavi, cesaretini topladı 1. Ceketini çıkardı, dikkatlice yavru kedinin üzerine örttü 1. Sonra ilk defa bir hayvana dokundu 1. Kedinin tüyleri sıcacıktı 1. Ve kalbi… Sanki Mavi’nin kalbine dokundu 1. O günden sonra Mavi’nin hayatı değişti 1. Kediye “Pamuk” adını verdi 1. Onu evine götürdü, besledi, yıkadı, sevdi 1.

Mavi büyüdü ama içindeki hayvan dostu çocuk hiç büyümedi 1. Veteriner oldu, yaralı hayvanları iyileştirdi 1. Çünkü bir yavru kedi, bir kalbi sevgiyle açmıştı 1. Ve o kalpten dünyaya yayılan en güzel cümle şuydu: “Bir hayvanı sevmek, dünyayı daha güzel yapmanın ilk adımıdır 1.”

Hayvanları korumak ve onlara karşı merhametli olmak, doğayla barış içinde yaşamayı ve daha iyi insanlar olmayı sağlar 1.