Kızılelma, Türk mitolojisinde Türkler ve özellikle Oğuz Türkleri için üzerinde düşünüldükçe uzaklaşan ancak cazibesi artan ülküleri veya düşleri simgeleyen bir ifadedir. Kızılelma imgesinin ortaya çıkışı ve tarihçesi: Orta Asya: İmgenin ilk kez Orta Asya Türkleri arasında doğduğu ve Ergenekon Destanı'nda, Ergenekon'dan dışarı çıkma ve kaybedilmiş eski yurdu geri alma idealini simgelediği kabul edilir. Bizans: Ayasofya önündeki Justinianus heykelinin elindeki kızıl küre, Bizans döneminde "Kızılelma" olarak anılmış ve Osmanlı döneminde Türk cihan hâkimiyeti mefkûresinin sembolü haline gelmiştir. Osmanlı: Osmanlı döneminde özellikle Batı memleketlerine doğru yürütülen cihadın sembolü olmuş, yeniçerilerin savaşma azmini yüksek tutmak için kullanılmıştır. Kızılelma, farklı zamanlarda farklı anlamlar kazanmıştır: Ulaşılması gereken bir yer veya fethedilmesi gereken bir belde. Devlet kurma ideali. Cihan hakimiyeti ideali. Türk birliği ideali. Ziya Gökalp, Kızılelma'yı Turan ülküsüyle birleştirerek bu imgeye yeni bir anlam kazandırmıştır.