Parkinson Yasası, adını İngiliz tarihçi Cyril Northcote Parkinson'dan alır ve "bir işin tamamlanma süresi, o iş için ayrılan zamanla doğru orantılı olarak uzar" ilkesini ifade eder. Bu yasanın ortaya çıkmasının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Zamanının Aşırı Kullanılması: İş için verilen süre arttıkça, işi tamamlamak için daha fazla zaman harcanır. 2. Bürokratik Büyüme: Parkinson, yasayı sadece bireysel iş yönetiminde değil, bürokratik sistemlerde de gözlemlemiştir; bir organizasyon büyüdükçe işler daha yavaş ilerler ve daha fazla insan görev alır. 3. Verimlilik ve Kaynak Kullanımı: İşlerin yapıldığı sürelerin genellikle gereksiz şekilde uzaması, kaynakların kötü yönetildiğini ve aşırı bürokratikleşme sonucu verimliliğin düştüğünü gösterir.