1950-1960 yılları arasındaki Türk dış politikası, Batı'ya tam bağlılık ilkesi üzerine şekillenmiştir. Öne çıkan özellikler: Bağımsızlıktan sapma: Dış politikada tam bağımsızlık ilkesinden uzaklaşılmış, yabancılaşma ve Amerikalaşma tartışmaları yaşanmıştır. Bölgesel liderlik iddiası: Arap ülkeleriyle ilişkileri düzeltme çabalarıyla Ortadoğu'da liderlik iddiası taşınmış, ancak bu çaba sonuçsuz kalmıştır. Bağlantısızlığa mesafeli duruş: Bağlantısızlık politikalarına mesafeli kalınmış, bu durum Orta Doğu'da Sovyet nüfuzunun artmasına zemin hazırlamıştır. Ekonomik ve siyasi bağımlılık: ABD yardımlarına bağımlılık artmış, bu durum 1958'de ekonomik krize yol açmıştır. Önemli olaylar: Kore Savaşı: Türkiye, NATO üyeliği için Kore Savaşı'na asker göndermiştir. Bağdat Paktı: Türkiye, bu paktta yer alarak Orta Doğu'da Batı'nın güvenliğini sağlamayı hedeflemiştir. Johnson Mektubu: 1964'te ABD Başkanı Lyndon Johnson'dan gelen tehdit dolu mektup, Türkiye'nin ABD merkezli dış politikasını gözden geçirmesine neden olmuştur.