NATO'nun dönüşümü, kurulduğu günden bugüne kadar geçirdiği yapısal ve işlevsel değişiklikleri ifade eder. Bu dönüşüm şu şekilde özetlenebilir: 1. Soğuk Savaş Dönemi: NATO, Sovyetler Birliği'nden gelebilecek tehditlere karşı kolektif savunma örgütü olarak kurulmuş ve bu dönemde savunma odaklı stratejiler izlemiştir. 2. 1960'lar ve 1970'ler: Çatışmaların niteliğinin değişmesi ve yumuşama dönemi ile birlikte NATO, savunmaya odaklı stratejilerini yeni uluslararası güvenlik konularında öncü rol almaya yönelik olarak geliştirmiştir. 3. 1980'ler ve Sonrası: 1980'lerin başından itibaren esnek mukabele stratejisi ve ileri savunma stratejisi benimsenmiş, Soğuk Savaş'ın sona ermesiyle birlikte NATO'nun ana tehdit kaynağı değişmiştir. 4. Soğuk Savaş Sonrası Dönem: NATO, etnik ve bölgesel çatışmalar, terörizm, uyuşturucu ticareti gibi yeni güvenlik sorunlarıyla ilgilenmeye başlamış, coğrafi olarak genişleme sürecine hız kazandırmıştır. 5. Günümüze Kadar: NATO, üye ülkelerin askerlerinden oluşan birlikleri dışında askeri bir güç bulundurmamakla birlikte, çok sayıda işbirliği ve ortaklık mekanizması geliştirmiştir.