Habitus, toplumsal faillerin algılama, hissetme, düşünme ve davranma şemaları olarak içselleştirdikleri toplumsallıktır. Kavramın bazı özellikleri: Bireyin toplumsal pratiklerini yapılandırma: Günlük hayattan siyaset alanına, kültürel beğenilerden konuşma tarzına kadar tüm toplumsal pratikleri yapılandırır. Nesnel varoluş koşulları: Her bireyin kendi toplumsallaşma süreci boyunca kendi bedeninde içselleştirdiği nesnel varoluş koşulları, o birey için kalıcı ve aktarılabilir habitus'u oluşturur. Eyleme dönük yatkınlıklar: Bireyin eyleme dönük yatkınlıklar setidir. Kolektif ve bireysel pratikler: Hem kolektif hem de bireysel pratikler için kullanılır. Kavramın kökenleri ve gelişimi: İlk olarak Aristoteles'in eserlerinde kullanılmıştır. Modern dönemde Marcel Mauss tarafından sosyal bilimlere taşınmış, Maurice Merleau-Ponty ve Pierre Bourdieu tarafından geliştirilmiştir.