Gerçek fakir, ihtiyacını karşılayacak bir şeyi bulunmadığı halde, durumu bilinmediği için kendisine sadaka verilemeyen ve kalkıp insanlardan bir şey istemeyen kimsedir 134.

İmam Şâfi’ye göre ise fakir, kendisiyle geçinecek sanatı olmayan kimse; miskin ise, sanatı olduğu halde onunla geçinemeyen ve çoluk çocuğu da olmayan kimsedir 134.

Bir başka tarife göre fakir, yiyeceği olan, miskin ise hiçbir şeyi olmayan yoksul demektir 35.

Bu tanımlar, doğal ihtiyaçlar çerçevesinde değerlendirilmelidir; suni, abartılmış veya reklamlarla ihtiyaç gibi hissettirilen durumlar burada söz konusu değildir 13.