Sefaretname, Osmanlı İmparatorluğu döneminde, bir dış merkeze elçi olarak gönderilen kişinin, görev yaptığı ülkenin güncel hayatına ve diplomatik gelişmelere ilişkin izlenimlerini kitap şeklinde kaleme aldığı eserdir. Aynı zamanda sefaretnameler, divan edebiyatının önemli nesir türlerinden biri olarak da kabul edilir.