Perde vurgusu, bir dildeki hecelerin vurgularına, uzunluk ve kısalıklarına, tonlama ve ritimlerine riayet ederek, kelimeleri düzgün okuma anlamına gelir. Bazı dillerde, perde vurgusu, bir hecenin aynı kelimedeki diğer hecelerden daha belirgin olması ve bu belirginliğin perde yoluyla elde edilmesiyle karakterize edilir. Perde vurgulu dillere örnek olarak İbranice, Sırp-Hırvat, Sloven, Baltık dilleri, Antik Yunanca, Vedik Sanskritçe, Tlingit, Türkçe, Japonca, Norveççe, İsveççe, Batı Bask, Yaqui, belirli lehçeleri Korece, Şanghay dili ve Livonya dili verilebilir. Türkçe, genellikle perde vurgulu bir dil olarak kabul edilir.