İmam-ı Nesâî, tam adıyla Ahmed bin Şuayb bin Ali bin Sinân bin Bahr bin Dinar, 830 yılında Horasan'daki Nesâ şehrinde doğmuş ve 915 yılında Filistin'in Remle şehrinde vefat etmiş büyük bir hadis ve fıkıh alimi olup, Kütüb-i Sitte adı verilen altı meşhur hadis kitabından biri olan Sünen-i Nesâî'nin yazarıdır. Hayatı: On beş yaşında hadis tahsiline başlamış ve Irak, Şam, Mısır, Hicaz ve Cezire gibi bölgelerde ilim öğrenmiştir. Mısır'a yerleşmiş ve burada kadılık yapmıştır. Şafiî mezhebinden olmasına rağmen mutlak müctehid mertebesindedir. Haricilere karşı cihada katılmış ve bu sırada aldığı darbeler nedeniyle Mekke'de vefat etmiştir.