Bağlantı çekim eki, kelimelerin cümle içinde diğer kelimelerle anlam bağlantısı kurmasını sağlayan eklerdir. Başlıca bağlantı çekim ekleri: Çoğul ekleri: "-ler", "-lar" (örneğin, "kitap - kitaplar"). Hal ekleri: Belirtme hali: "-i" (örneğin, "şu boya 'kutusunu' bana uzatır mısın?"). Yönelme hali: "-e" (örneğin, "ben 'sana' bu iş olmaz demiştim"). Bulunma hali: "-de" (örneğin, "kitabımı arkadaşımın 'evinde' unutmuşum"). Ayrılma hali: "-den" (örneğin, "bir daha 'ondan' haber alamadık"). İyelik ekleri: 1. tekil kişi: "-im" (örneğin, "evim"). 2. tekil kişi: "-in" (örneğin, "kalemin"). 3. tekil kişi: yok (örneğin, "arabası"). Vasıta eki: "-le" (örneğin, "yarın annemle alışverişe çıkacağız"). Eşitlik eki: "-ce" (örneğin, "bence bu yaptığınız hiç doğru bir davranış değil"). Çekim ekleri, kelimenin anlamını değiştirmez; sadece cümle içindeki görevini belirler.