• Buradasın

    İyelik zamirlerinin tablosu nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    İyelik zamirlerinin tablosu şu şekildedir:
    • Birinci tekil şahıs: -(i)m 245. Örnek: "defterim" 5.
    • İkinci tekil şahıs: -(i)n 245. Örnek: "kalemin" 5.
    • Üçüncü tekil şahıs: -ı, -i, -u, -ü, -(s)ı, -(s)i, -(s)u, -(s)ü 245. Örnek: "defteri" 5.
    • Birinci çoğul şahıs: -(ı)mız, -(i)miz, -(u)muz, -(ü)müz 245. Örnek: "defterimiz" 5.
    • İkinci çoğul şahıs: -(ı)nız, -(i)niz, -(u)nuz, -(ü)nüz 245. Örnek: "defteriniz" 5.
    • Üçüncü çoğul şahıs: -ları, -leri 245. Örnek: "evleri" 5.
    İyelik zamirleri, isimlere eklenerek varlıkların kime ait olduğunu gösterir 25. Bu zamirler, kişinin ve sayının değişmesiyle farklı ekler alır 5.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Ek halindeki zamirler kaça ayrılır?

    Ek halindeki zamirler iki ana gruba ayrılır: iyelik zamirleri ve ilgi zamiri.

    Bana zamiri ne tür zamirdir?

    "Bana" zamiri, kişi (şahıs) zamiri türüne girer.

    İlgi ve iyelik zamiri nasıl ayırt edilir?

    İlgi ve iyelik zamirlerini ayırt etmek için şu yöntemler kullanılabilir: Eklerin işlevi: İyelik ekleri, getirildiği ismin hangi şahsa ait olduğunu bildirir. Cümle içinde kullanım: “-ki” eki, cümleden çıkarıldığında cümlenin anlamı bozuluyorsa bu ek iyelik ekidir; bozulmuyorsa ilgi zamiridir. Eklerin yazımı: İlgi zamiri olan “-ki” eki, eklendiği kelimeye bitişik yazılır. Örnekler: İyelik zamiri: “Kalemim kırılmış.” İlgi zamiri: “Benimki kırıldı, senin bardağını kullanabilir miyim?” Ayrıca, “o” ve “onlar” sözcükleri hem işaret hem de kişi zamiri olarak kullanılabilir. Örnekler: Şahıs zamiri: “O, bu işe ne diyecek dersin?” İşaret zamiri: “Onu en alt çekmeceye koy.”

    Almanca iyelik zamirleri tablosu nasıl yapılır?

    Almanca iyelik zamirleri tablosunu oluşturmak için aşağıdaki tabloyu kullanabilirsiniz: Şahıs Zamirleri: ich (ben) — mein (benim); du (sen) — dein (senin); er (o - erkek) — sein (onun); sie (o - kadın) — ihr (onun); es (o - nötr) — sein (onun); wir (biz) — unser (bizim); ihr (siz - informal çoğul) — euer (sizin); sie (onlar) — ihr (onların); Sie (siz - formal) — Ihr (sizin). Çekim Ekleri: Nominativ: —, -e, -e; Genitiv: -es, -er, -es, -er; Dativ: -em, -er, -em, -en; Akkusativ: —, -e, -e, -e. Örnekler: Mein Hund (benim köpeğim); Deine Katze (senin kedin); Sein Auto (onun arabası).

    Dönüşlülük zamiri ve zamir çeşitleri nelerdir?

    Dönüşlülük zamiri, cümledeki eylemin, özne tarafından bizzat yapıldığını bildiren ve vurgulayan zamirdir. Dönüşlülük zamiri "kendi"dir ve iyelik eklerini alabilir. Örnekler: "Kendi sorumluluğunu başkasına yükledi". "Öğle yemeğini kendim yaptım". Zamir çeşitleri: Şahıs zamirleri: "ben, sen, o, biz, siz, onlar". İşaret zamirleri: "bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar". Belgisiz zamirler: "hepsi, kimse, tümü, herkes". Soru zamirleri: "kim, ne, hangisi". İlgi zamiri: "-ki" eki ile oluşturulan zamirler. İyelik zamiri: İsimlerin iyelik eklerini alan zamirler. Ek hâlindeki zamirler: İlgi ve iyelik zamirleri.

    Ek ve zamir nasıl ayırt edilir örnek?

    Ek ve zamir arasındaki farka dair bazı örnekler: Zamir: "Benim ayakkabılarım seninkinden biraz daha ucuz" cümlesindeki "-ki" eki, ilgi zamiridir ve daha önce geçmiş bir ismin (ayakkabı) yerini tutar. "Ne zaman gitsek, evi pırıl pırıldır" cümlesindeki "-i" eki, iyelik zamiridir ve bahsedilen evin kime ait olduğunu belirtir. Ek: "Telefonu yere düşürdü" cümlesindeki "-u" eki, hal ekidir. "Pikniğe sadece o katılmadı" cümlesindeki "-o" sözcüğü, şahıs ekidir. Ayırt etme yöntemi: Ek halindeki zamirleri belirlemek için, ekin ismin yerine geçip geçmediğini kontrol etmek gerekir. Şahıs eklerini belirlemek için, ek alan kelimenin başına uygun şahıs zamirlerini (ben, sen, o, biz, siz, onlar) getirmek ve cümlenin anlamında bir bozulma olup olmadığını kontrol etmek gerekir.

    Zamir çeşitleri ve örnekleri nelerdir?

    Zamir çeşitleri ve bazı örnekleri: Şahıs zamirleri: İnsan isimlerinin yerine kullanılır. ben, sen, o, biz, siz, onlar. İşaret zamirleri: Varlıkların adını söylemeden, onları işaretle gösterir. bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. Belgisiz zamirler: Hangi varlığın yerine kullanıldığı tam belli olmayan sözcüklerdir. bazıları, biri, hepsi, herkes, kimse, birçoğu, birkaçı, şey. Soru zamirleri: İsimlerin yerini soru yoluyla tutar. ne, kim, kimi, hangisi, kaçı, nereye, nerede, nereden. Dönüşlülük zamiri: Cümledeki eylemin, özne tarafından bizzat yapıldığını bildirir. kendim, kendin, kendisi, kendimiz, kendiniz, kendileri. İlgi zamiri: "-ki" ekiyle oluşturulur. İyelik zamiri: Ek halinde olup, getirildiği ismin hangi şahsa ait olduğunu bildirir. (benim) defterim, (senin) defterin, (onun) defteri.