Lavta, koparılmış telli bir çalgı olup, kökeni Arapça "el-ûd"a dayanır. Lavtanın üç ana anlamı vardır: 1. Organolojide: Ses kutusu ve saptan oluşan, ayrıca çalınışına göre yaylı ve mızraplı olarak sınıflandırılan telli çalgıların genel adıdır. 2. Rönesans ve erken barok dönemlerinde: Avrupa'da yaygın olarak kullanılan, uda benzeyen ancak sapında perde bağları bulunan bir sazdır. 3. Osmanlı döneminde: İstanbul'daki gazino ve çalgılı kahvehanelerde fasıl müziği icra edilen, tını bakımından udla tambur arası bir sazdır.