Türkçede üç çeşit birleşik fiil vardır: 1. Yardımcı Fiillerle Yapılan Birleşik Fiiller: "Etmek, olmak, bulmak, yapmak, buyurmak, eylemek, kılmak" gibi yardımcı fiillerin isim soylu sözcüklerle bir eylemi birlikte ifade edecek şekilde öbekleşmesiyle oluşur. 2. Kurallı Birleşik Fiiller: İki fiilin belirli kurallara göre birleşmesiyle oluşur ve dört alt türü vardır: Yeterlik Fiili: "Abilmek" yardımcı fiiliyle yapılır, cümleye "gücü yetme" veya "olasılık" anlamı katar. Tezlik Fiili: "İvermek" yardımcı fiiliyle yapılır, cümleye "çabukluk" anlamı katar. Süreklilik Fiili: "Edurmak", "ekalmak", "egelmek" yardımcı fiilleriyle yapılır, cümleye "devamlı olma" anlamı katar. Yaklaşma Fiili: "Eyazmak" yardımcı fiiliyle yapılır, cümleye "az kalsın" anlamı katar. 3. Anlamca Kaynaşmış (Deyimleşmiş) Birleşik Fiiller: Sıklıkla bir arada kullanılan bazı sözcüklerin zaman içerisinde kaynaşması ve deyim haline gelmesiyle oluşur.