Dirlik sistemi, Osmanlı mali sisteminde, bazı asker ve memurlara geçimlerini sağlamak ve masraflarını karşılamak amacıyla belirli bölgelerin vergi kaynaklarının tahsisine denir. Bu sistemde topraklar, gelirlerine göre üç bölüme ayrılırdı: 1. Has: Yıllık geliri 100.000 akçeden fazla olan topraklar, padişah ve ailesine, sadrazam, vezir, beylerbeyi ve sancakbeylerine verilirdi. 2. Zeamet: Yıllık geliri 20.000 ile 100.000 akçe arasında olan topraklar, kadı, subaşı, müderris gibi devlet memurlarına ayrılırdı. 3. Tımar: Geliri 20.000 akçeye kadar olan topraklar, sipahi adındaki eyalet askerlerine tahsis edilirdi.