Türk Dil Kurumu (TDK) tarafından belirlenen noktalama işaretleri şunlardır: 1. Nokta (.): Cümle sonunda, kısaltmalarda ve rakamlardan sonra kullanılır. 2. Virgül (,): Cümle içinde duraklamayı belirtir ve bazı öğeleri birbirinden ayırır. 3. Noktalı Virgül (;): Cümleler arası ilişkiyi belirtmek için ve virgülden daha fazla bir duraklama gerektiren durumlarda kullanılır. 4. İki Nokta (:): Anlatımı genişletecek bir açıklama ya da alıntı yapılacağını belirtir. 5. Üç Nokta (…): Cümle ya da anlatımın kesildiğini, devam ettiğini ya da bir sonucun olduğunu belirtir. 6. Soru İşareti (?): Bir sorunun sonunda kullanılır. 7. Ünlem İşareti (!): Duygusal ifadelerin ve emir cümlelerinin sonunda kullanılır. 8. Tırnak İşareti (“): Alıntıları belirtmek ve özel adları vurgulamak için kullanılır. 9. Tek Tırnak İşareti (‘): Sözcüklerin çekim eklerini, bazı kısaltmalarda ve sözcüklerin yabancı olduklarını belirtmek için kullanılır. 10. Parantez (()): Bir cümle içinde ek bilgi vermek için kullanılır. 11. Kısa Çizgi (-): Eksik bırakılan bir sözcüğü, sözcükler arası ilişkiyi belirtir. 12. Uzun Çizgi (—): Cümle içinde bir duraklama yapmak, bir konuyu değiştirmek veya cümleye bir açıklama eklemek için kullanılır. 13. Ayraç (/): Alternatifleri göstermek, sayılar arasında oranı belirtmek veya tarihleri yazmak için kullanılır. 14. Elips (…): Bir cümleyi veya düşünceyi tamamlanmamış bırakmak için kullanılır.