Tababet ve Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanun, Türkiye'de tıp mesleğini icra etme kurallarını belirleyen temel kanundur. Kanunun bazı önemli maddeleri şunlardır: Madde 1: Türkiye Cumhuriyeti dahilinde tababet icra edebilmek için tıp fakültesinden diploma sahibi olmak şarttır. Madde 2: Diplomanın geçerli olabilmesi için 8 Teşrinisani 1339 tarih ve 369 numaralı kanun gereğince hizmeti mecburesini tamamlamak ve Sıhhiye ve Muaveneti İçtimaiye Vekaletince tasdik ve tescil edilmiş olması gereklidir. Madde 3: Cerrahi veya uzmanlık alanlarında ihtisas sahibi olmayan kimse ameliyat yapamaz. Madde 6: Bir mahalde sanatını icra eden tabip, o mahalden ayrıldığında veya muayenehanesini kapattığında en az yirmi dört saat evvel Sıhhiye Dairesine bildirmelidir. Madde 13: Bir şahsın sağlık durumu hakkında rapor tanzimi sadece bu kanunla sanat icra etme yetkisi olan tabiplere aittir. Madde 14: Hudut ve merkezi Sıhhiye ve Muaveneti İçtimaiye Vekaletince tayin edilecek mıntıkalarda birer tabip odaları kurulur ve bu odalar mesleki meseleleri çözer. Bu kanun, 14 Nisan 1928 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanmıştır.