Osmanlı İmparatorluğu'nda Arapça, resmi ve dini amaçlarla zorunlu bir dil olarak kabul edilmiştir. Devlet işlerinde ve sarayda kullanılan dil Osmanlı Türkçesi olmasına rağmen, Arabistan, Kuzey Afrika, Irak, Kuveyt ve Suriye gibi bölgelerde Arapça yaygın olarak konuşulmuş ve bu dil eğitim ve kültür hayatında önemli bir yer tutmuştur. Ayrıca, Osmanlı medreselerinde Arapça öğrenimi, İslami ilimleri anlamak ve dinî görevleri yerine getirmek için farz-ı kifaye olarak görülmüştür.