Mecmua, Arapça "mecmu" kökünden türemiş olup, derleme kitap anlamına gelir. Mecmualar, genellikle bir veya daha fazla yazar ya da şaire ait, çeşitli şekil ve hacimlerde, dinî veya din dışı nesir ya da şiirlerden oluşan yazılı yayınlardır. Örnek mecmua isimleri: Mecmûatü'l-ehâdîs; Mecmûa-i fetâvâ; Mecmûa-i ed'iye; Mecmûatü'r-resâil; Mecmûa-i eş'âr. Mecmua, Osmanlı döneminde ve cumhuriyetin ilk yıllarında basılan dergilere de denirdi.