Arapçada eril ve dişil ayrımı, kelimelerin sonlarına eklenen belirli takılar aracılığıyla yapılır. Eril (müzekker) kelimeler, dişilik alâmeti taşımayan kelimelerdir. Örnekler: - كَرِيمٌ (kıymetli); - قَلْبٌ (kalp); - سُلْطَانٌ (sultan, otorite). Dişil (müennes) kelimeler ise sonlarına eklenen özel takılar sayesinde dişil kabul edilirler. Bu takılar şunlardır: - Sonlarına yuvarlak te (ة) eklenen kelimeler (örneğin, سَاعَةٌ - saat); - Sonlarına uzatılan elif (اء) eklenen kelimeler (örneğin, بَيْضَاءُ - beyaz); - Sonlarına kısa okunan elif (ى) eklenen kelimeler (örneğin, بُشْرَى - müjde); - Yapıları itibariyle eril görünseler de Araplar tarafından dişil olarak kullanılan kelimeler (örneğin, شَمْسٌ - güneş).