Köy Enstitülerindeki eğitim sistemi, köylerin sosyo-ekonomik yapısını iyileştirmek ve tarım toplumunun ihtiyaçlarına uygun öğretmenler yetiştirmek amacıyla tasarlanmıştır. Temel özellikler: - Bütünsel yaklaşım: Eğitim sadece akademik bilgiden ibaret değildi, sanatı, müziği ve fiziksel aktiviteleri de kapsıyordu. - Uygulamalı eğitim: Teorik bilgilerin pratiğe döküldüğü derslerle öğrenciler, öğrendiklerini hayatlarında kullanabiliyorlardı. - Kendi ihtiyaçlarını karşılama: Öğrenciler, kendi okullarını, evlerini, kışlalarını ve iş yerlerini inşa ederek üretim ile eğitimi birleştiriyorlardı. - Sosyal sorumluluk: Öğrencilerin kendi yaşadıkları topluma hizmet etmeleri teşvik ediliyordu, bu da sosyal dayanışma duygusunu güçlendiriyordu. - Çok yönlü eğitim: Tarım, el sanatları, hayvancılık, sağlık hizmetleri gibi konularda pratik bilgiler veriliyordu.