Bir varmış bir yokmuş, yemyeşil bir ormanın derinliklerinde cesur ama bir o kadar da sabırsız bir genç kaplumbağa yaşarmış 3. Adı Kabuğuır’mış 3.

Kabuğuır, her şeyi hızlıca yapmayı isteyen diğer hayvanlara özenirmiş 3. Özellikle hızlı koşma yeteneğiyle bilinen tavşan Veli’yi hayranlıkla izler, onun gibi hızlı olmak istermiş 3.

Bir gün Kabuğuır, ormandaki diğer hayvanların önünde cesaretini toplayıp yüksek sesle açıklamış: “Ben de tavşan Veli kadar hızlı koşabilecek duruma geleceğim ve bir gün ondan daha iyi olacağım!” 3.

Bu açıklama herkes için şaşırtıcı olmuş 3. Yavaş ve temkinli doğasıyla bilinen kaplumbağanın böylesine iddialı bir ifade kullanması herkesi şaşırtmış 3.

Kabuğuır, hedeflerine ulaşmak için her gün küçük adımlar atmaya karar vermiş 3. Her sabah, önce ısınma hareketleri yapıyor, sonra kısa mesafelerde koşmaya çalışıyormuş 3.

Başlangıçta diğer hayvanlar Kabuğuır’ın gayretlerini ciddiye almamış ve aralarında “Kabuğuır yine hayal kuruyor,” diyerek gülüşmüşler 3. Ama Kabuğuır, onların düşündüklerinden etkilenmeden yoluna devam etmiş 3.

Aylar sonra Kabuğuır artık çok daha hızlı ve çevikmiş 3. Orman hayvanları onun nasıl bir gelişim gösterdiğini fark etmişler ve artık ona saygı duymaya başlamışlar 3.

Bir gün büyük bir koşu yarışı düzenlenmiş 3. Tavşan Veli, bu yarışta da birinci olacağından emindi, ama Kabuğuır sessizce ama kararlı bir şekilde yarışa katılmış 3.

Herkes Kabuğuır’ın bir avuç bile koşamayacağını düşünürken, o ağır ama emin adımlarla yoluna devam etmiş 3. Yarışın sonlarına doğru Veli kendinden emin bir şekilde biraz dinlenmek istemiş çünkü Kabuğuır’ın geçemeyeceğini düşünüyormuş 3. Ancak, Kabuğuır azimle koşmaya devam edip, Veli’den önce bitiş çizgisini geçmiş 3.

Bu olay, tüm orman halkına büyük bir ders olmuş: Hızlı olmak, her zaman galip geleceğin anlamına gelmez 3. Azim ve kararlılık ile hedeflerin peşinden gitmek, seni istediğin yere ulaştırabilir 3.