Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, Tuğçe adlı bir kadının yaşadığı ciddi bir trafik kazası ve sonrasında yaşadığı zorlukları anlattığı bir röportajdır.
- Videoda Tuğçe, Alsancak'ta bir konsere giderken yaşadığı kaza anını, emniyet kemerini çıkarmakla ilgili kararını ve kaza sonrası yaşadığı omurilik felci ve yürüme yetisini kaybetme sürecini anlatıyor. Kaza öncesi yaşadığı rahatsızlıktan, kaza anından, yoğun bakım sürecinden ve doktorların verdiği kötü haberi kabullenme sürecine kadar olan tüm deneyimlerini paylaşıyor.
- Tuğçe ayrıca sakatlık sonrası çevresindeki insanların değişimine, iki sene boyunca yatağa bağlı kalarak iyileşme umudunu beslemesine ve sonunda hayatına devam etmeye karar vermesine dair düşüncelerini de aktarıyor.
- 00:02Kazadan Önceki Dönem
- Konuşmacı, kazadan iki-üç ay önce kötü bir şey olacağını sezen bir dönemden geçtiğini anlatıyor.
- Bu dönemde sürekli "içimde bir sıkıntı var" hissini yaşamış ve hiç hastalık hastası olmayan biri olarak sürekli sağlık kontrolü yapmış.
- Bir gün arkadaşlarıyla Alsancak'ta konsere gidecekken birden eve dönmek istemiş ve onları konsere bırakıp eve dönmüş.
- 01:17Kaza Anı
- Konuşmacı, gece bir gibi saatte hızlı bir şekilde eve giderken, eve beşyüz metre kala emniyet kemeri takmayı unutmuş.
- Kemerini çıkarırken "niye Tuğçe evin orada değil?" diye düşünmüş ve kemerini çıkardıktan beş-on saniye sonra şeridi ortalamış bir araba karşısına çıkmış.
- Virajı dönerken çarpmamak için direksiyonu kırmış, ön arabanın sol köşesinden dokunmuş, refüja çarpıp dört takla atıp denize uçmuş.
- 02:25Kaza Sonrası
- Konuşmacı, kaza anında hayatının film şeridi gibi geçtiğini ve iyi kötü ne varsa bir saniyelik bir anda hatırladığını anlatıyor.
- Emniyet kemeri olmadığı için arabada pinpon topu gibi dört takla boyunca hareket etmiş ve o sırada bayılmış.
- Baygınken çocukluğunu, annesini ve haksızlık ettiği arkadaşlarını görmüş, en çok deniz mavi görmüş ve hikayenin kötü sonunun denizde bittiğini düşünüyor.
- 03:34Deniz Kazası ve Acil Müdahale
- Tuğçe, Güzelyalı yürüyüş yolunda takla attığında denize düşmüş ve bir genç fotoğraf çekerken şahit olmuş.
- Tuğçe denize düşer düşmez, genç onu alıp ters döndürmüş ve sahil güvenliği gelmeden önce denizden çıkarmış.
- Tuğçe bir dakika boyunca 27 litre su yutmuş ve ciğerlerinde iki kere eksi oluşum yaşanmış, bu süreçte ölümü yaşamış.
- 05:05Hastanede Yaşananlar
- Tuğçe hastaneye götürüldüğünde annesi onu tuzlu sudan şişmiş olarak tanımamış ve "içime su serpildi" demiş.
- Doktorlar Tuğçe'nin beyninde hasar kalabileceğini açıklamış, çünkü havasız kaldığında beyninde hasar oluşur.
- Tuğçe 11-12 gün yoğun bakımda uyanamamış, ciğerleri toplamamış ve ameliyat için anesteziyi kaldıramamış.
- 06:17Uyanış ve İlk Duygular
- Tuğçe yoğun bakımda ilk uyandığında nefes almanın ne kadar önemli olduğunu hissetmiş, ciğerlerini sıkan bir kamçı gibi bir şey hissetmiş.
- Vücudunu hissetmiyormuş, omuzları ve kaburgaları kırıktı, ancak ilk dediği şey "birine bir şey oldu mu" olmuş.
- Tuğçe, kazada kimseye zarar vermemesinden dolayı vicdanıyla sarılmış ve bu durumun kendisini rahatlattığını belirtmiş.
- 08:19Umut ve Gerçekler
- Tuğçe uyanınca ilk gördüğü annesi ve dayısı olmuş, annesinin suratındaki acıyı hissetmiş.
- Tuğçe, umut denilen kafesin içine kendini hapsetmiş bir insan olduğunu ve bu durumun hayatını kaçırdığını düşünmüş.
- Tuğçe'nin umudu tekrar yürümekti, ancak bu umut onu sadece iki sene boyunca yatağa yatarak beklemesine neden olmuş.
- 10:17Doktorun Gerçekleri Anlatması
- Tuğçe ameliyattan çıktıktan sonra tuvalete gitmediğini ve vücudunu hissetmediğini fark etmiş.
- Doktor, Tuğçe'nin ayağının kıpırdamadığını göstererek "torakal dört" dediği bir durum olduğunu açıklamış.
- Doktor Tuğçe'ye "pembe pembe hayaller kurma artık kendine" demiş ve hayatının böyle geçeceğini söylemiş.
- 11:41Sonrası ve Değişimler
- Tuğçe hiç ağlamamış, kendini koruma mekanizması olarak bunu yapmış.
- Yazın bile iki-üç kişinin yardımıyla oturabiliyormuş, şu anki sağlığı için büyük bir nimet olduğunu düşünüyor.
- Engelli olmakla sadece yürüme yetisi kaybetmediğini, çevresindeki insanların değişimine şahit olduğunu ve yakınların eskisi kadar yakın olmamasını hissettiğini belirtiyor.