Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, Stefan Zweig'in eserinden alınan bir hikaye anlatımıdır. Ana karakter Bayan Depri (veya Dephi, Duplin olarak da anılan), bir zamanlar iktidarlı ve tanınmış bir Fransız saraylıdır, ancak şimdi sürgünde yalnız ve gözden düşmüştür.
- Video, Bayan Depri'nin çöküş sürecini kronolojik olarak anlatmaktadır. Hikaye, onun Paris'ten sürgün edilmesiyle başlar, yalnızlık ve çaresizlik hislerini, köylü kökenli bir oğlana olan ilişkisini, yaşlanma korkusunu ve sonunda kendi ölümünü "destanlardaki eski çağların kraliçeleri gibi" kutlamak için planını konu alır. Bayan Depri, son balosunda kendisini bir kraliçe olarak canlandırarak, 7 Ekim'de öleceğini bildirir ve hikaye onun ölümüne doğru ilerler.
- Hikayede ayrıca Bayan Depri'nin papaz ve yeğeni, genç bir delikanlı ve krallık muhafızlarından bir subay gibi yan karakterler de yer almaktadır. Anlatım, bir zamanlar güçlü ve iktidarlı bir kadının, zamanla yalnızlık ve unutulma korkusuyla nasıl mücadele ettiğini, sonunda kendi ölümünü bir performans olarak sunma çabasını detaylı bir şekilde yansıtıyor.
- 00:01Bir Çöküşün Öyküsü
- Yazar Stefan Zweig'in "Bir Çöküşün Öyküsü" adlı eserinde, bir kişi Normandiya yolculuğunda eski neşesine kavuşuyor.
- Yerinde duramayan, sürekli yeni şeyler peşinde koşan bu kişi, kırlarda yaşanan pırıl pırıl yaz günlerinin kucağına kendini atıyor.
- Saçlarını kurdelelerle takiyor, bembeyaz giysisiyle ağaçlıklı yollarda koşarak, çitlerin üzerinden atlayarak ve kelebeklerin peşinden koşarak eğlendiği anlatılıyor.
- 00:57Yalın Yaşamın Keşfi
- Sarayda geçirdiği günlerde unutmuş olduğu yalın yaşamın her yönünü büyük bir zevkle yeniden keşfetti.
- Zümrüt yeşil otların arasında yatıp gökyüzünü seyretti ve yıllardır bir bulutu seyretmediğini fark etti.
- Paris'teyken davetten davete koşarken, şimdi kendisini saran sessizlik taze bir pınar gibi keyiflendiriyordu.
- 01:59Çevresel Farkındalık
- Versay'da çevresini alan insanların kendisi için önemsiz olduğunu, onları ne sevdiğini ne de onlardan nefret ettiğini fark etti.
- Coştukça coştu, genç ağaçlarla oyun oynadı ve alçak dalları erişene kadar sıçradı.
- Düşünce de kahkaha ile güldü ve kandırmaca gibi bir hayatın gerçek olduğunu unutuverdi.
- 03:05Gençlik Dönemi
- On-onbeş yıl geriye gitti ve Bayan Pöfold, Cenevreli bir bankerin kızı, manastırın bahçesinde oyun oynayan, Paris'ten ve dünyadan habersiz, küçük, sıska, coşku dolu onbeş yaşında bir kız oldu.
- Öğleden sonraları hizmetçilere buğdayın toplanmasında yardımcı oluyor, koca koca demetleri bağlamak ve arabanın üstüne fırlatmaktan keyif alıyordu.
- Çoban oyunlarının kandırmaca olduğunu fark etmemiş gibi, köylülerle aynı kaptan içki içtiği gerçeklerin de farkında değildi.
- 04:20Gerçek ve Yalan
- Yüreği hep yaşadığı anın içinde kayboluyordu.
- Gerçeği söylerken yalan söylüyor, kandırmak isterken dürüst davranıyordu.
- Tek bildiği ne hissettiği idi.
- 04:34Yeni Bir Yerden Uyanış
- Kadın, mutluluk ve taşkınlık içindeyken, ertesi sabah kapkara bir sıkıntıya kapıldı.
- Uyanma anı Paris'ten farklıydı; burada insanı neyin uyandırdığını bilmiyordu, çünkü ışık ve gürültü değil, duvardaki tablolardan bakışları vardı.
- Burada onu kendine çeken, çağıran hiçbir şey yoktu, Paris'te ise sabahları kısık sesler duyuyor, insanlar onun yatağına geliyor, coşkulu bir neşeye sahip oluyordu.
- 07:17Yalnızlık ve Uzun Günler
- Burada insan uyanınca gün kıyıdaki bir kayalığa fırlatıyor, saatlerin sahilinde dimdik, kıpırtısız ve boş boş oturuyorlardı.
- Kadın, kendisini hiç kimsenin istemediği bu yalnızlık içinde kendini bomboş, yararsız, tükenmiş ve yıpranmış hissediyordu.
- Günler uzuyordu, saatler ağır adımlarla ilerliyordu ve kadının içindeki sesler susmuş, yüreğindeki neşeli müzik kurma anahtarı kaybolmuştu.
- 08:10Haberci ve Haberler
- Kadın, eski sevgilisi A. Kurt Prensi'nden sarayda olup bitenleri haberci ile öğrenmek istemişti.
- Haberci geldi ancak mektupta kadının ortadan kayboluşu hakkında bir tek sözcük bile yoktu, bu durum kadıncağızı öfkelendirdi.
- Kadın, haberciye isteksizliğini gizleyerek yanıt yazdı, kendisine haber yollamaya devam etmesini rica etti ve burada pek uzun kalmamayı umduğunu yazdı.
- 11:06Gece ve Sabah
- Burada akşam hüzünlüydü, karanlık çökmesinden başka bir şey değildi; Paris'te ise eğlencenin başlangıcıydı.
- Kadın odadan odaya koşuyor, sessizlik sinsi bir hayvan gibi her yere sinmişti.
- Kadın sabırsızlığı çığırından çıktı ve üçüncü gün sabahın erken saatlerinde atına atlayıp saraya doğru üç saat yol aldı.
- 14:37Dönüş ve Gerçek
- Kadın yağmur ve rüzgar içinde sırılsıklam olmuş, ıslak giysilerini çıkarttı ve yatağına sığındı.
- Haberci geldiğinde kadın rol yapmayı bıraktı, mektupta sarayla ilgili birçok haber vardı ancak kendi adını bulamadı.
- Mektupta saraydaki mevkiin kendisine değil, dökelen Kurt'a verildiği yazılıydı; bu durum kadına ölüm hükmü gibi geldi.
- 15:57Kraliçenin Yalnızlığı
- Kraliçe, kendisinden nefret ettiğini bilmesine rağmen krala mektup yazarak devlet işlerine karışmama sözü verdi.
- Lezinskaya, Fransa kraliçesi olmasının kendisinin aracılığıyla gerçekleştiğini hatırlatarak bakanlara para teklif etti.
- Kraliçe, Bastil önlerinde kurtarmış olduğu Voltaire'den kendisinin gözden düşüşü hakkında bir mersiye yazıp herkese okumasını istedi.
- 16:43Paris'e Dönüş İsteği
- Kraliçe, yirmi mektup yazarak Paris'i, insanları ve bu yalnızlıktan kurtulmayı dilendi.
- Haberciyi bir avuç dolusu altın vererek gece olmadan Paris'e dönmesini buyurdu.
- Şaşıran haberci teşekkür etmek istediyse de kadın onu iterek dışarı çıkardı.
- 17:17Yalnızlık ve Bekleyiş
- Kraliçe yeniden yatağına döndü, donuyordu ve sert öksürüklerle sarsılıyordu.
- Yattığı yerde gözlerini önüne dikmiş bekliyordu başında konsolun üzerindeki saat.
- Saatleri hızlandırmak olanaksızdı, hizmetkarlar geliyor ama onları içeri almıyordu.
- 18:23Papazın Ziyareti
- Kraliçenin kafasından "neden" sorusu geçiyordu ve Tanrı'nın neden ona bu reva görmüş olduğunu sorguluyordu.
- Çıngırağı çalıp köyün papazını isteyince, konuşabileceği ve korkularını açabileceği bir insanın bulunduğu düşüncesi onu rahatlattı.
- Papaz geldiğinde kadın, Paris'teki rahibi hatırlayarak gülümsedi.
- 19:07Papazla Sohbet
- Papaz, iri yarı, geniş omuzlu, kırmızı suratlı ve koca kulaklıydı, ancak selamlamak için şapkasını havalandırıp otururken sevimli göründü.
- Papaz, neden çağrıldığını bilmeden acemice sohbete girişti ve kilisesinden, Paris'ten, Cartesius'tan ve Montaigne'nin yapıtlarından söz etti.
- Kadın, yalnızlık denizinin önünde bir duvar örmek isteyerek insan sesi duymak istedi.
- 20:27Yalnızlığın Acısı
- Kadın, papazın ziyaretini uzatmak için abartılı bir sevimlilikle cilve yaptı ve sık sık ziyaret etmesini rica etti.
- Papaz hava kararana kadar orada kaldı, ancak ayrılır ayrılmaz suskunluğun yükü bir kat daha çöktü kadının üzerine.
- Kraliçenin hiç yalnız kalmadığı için bir tek kişinin bile kendisi için ne kadar önemli olduğunu hiç bilmemişti.
- 22:02Acı ve Hıçkırıklar
- Kraliçenin hem donuyor hem alev alev yanıyor, bedenini yokluyor ve buz gibi olduğunu anlayınca dehşet içinde kalıyordu.
- İçindeki duyusal sıcaklık silinip gitmiş, damarlarındaki kan jelatin gibi ağır ağır akıyordu.
- Çaresizlik içinde hıçkırdı, rol yapması gerekmediği için ilk kez kendisiyle baş başaydı ve acıtan zevke içinden gelerek bıraktı kendini.
- 23:05Papazın Evine Yeniden Ziyaret
- Papazın ziyaretine karşılık vermek için zaman geçirmedi, evi bomboştu ve mektup gelmiyordu.
- Bir şeyler yapmak istiyordu: tavla oynamak, gevezelik etmek ya da konuşan birini seyretmek.
- Köyden geçerken, kendisine yaşadığı sürgünü anımsatan Courbet'in adından nefret ediyordu.
- 23:44Papazın Evi
- Papazın evi köy yolunun sonunda yeşillikler içindeydi, samanlıktan daha yüksek değildi ama pencereleri çiçeklerle sarmıştı.
- Papaz yalnız değildi, yanındaki genç adamı yeğeni olarak tanıştırınca, genç adam papaz olmayacaktı.
- Genç adam, kemikli, kırmızı yanaklı, sarı saçlı ve saf bakan gözleri olan iri yarı bir köylüydü, kadına duyduğu olağanüstü saygı nedeniyle köylülüğü silinmiş, çocuksu bir çaresizliğe bürünmüştü.
- 24:58Kadın Dephi'nin Genç Adamla Karşılaşması
- Kadın Dephi, utangaç genç adamın yanına giderek sorular soruyor ve onun küçük düşmesinden keyif alıyor.
- Papaz, yeğeninin Paris'te üniversite okumak istediğini ve varlıklı olmadığını, devletin yüksek konumlu kişilerine erişebilmek için kendisine yardımcı olabileceğini söylüyor.
- Kadın Dephi, genç adamın saraya tavsiye edileceğini ve kraliçeye mektup yazılacağını söylüyor, ancak aslında mektuplarına bile yanıt alamadığını biliyor.
- 27:40Genç Adamın Şatoya Ziyareti
- Genç adam, kekeleyerek teşekkür ederek Kadın Dephi'ye eşlik ediyor ve kadının yanında kalmak için fırsat bulamıyor.
- Kadın Dephi, genç adamın yanında olmaktan keyif alıyor ve onu oyuncak gibi görüp oynamak istiyor.
- Genç adam ertesi gün Kadın Dephi'nin şatosuna geliyor ve yatakta onu karşılar.
- 29:42Genç Adamın Yatakta Karşılanması
- Genç adam, Paris'te soylu hanımların konuklarını yatakta karşıladıklarını bilmeden şaşırıyor ve utanıyor.
- Kadın Dephi, genç adamın utancından keyif alıyor ve ona kibar davranarak onu eğlendiriyor.
- Genç adam, Kadın Dephi'nin çıplak bedenini örtüye yansıttığını fark ediyor ve huzursuz oluyor.
- 32:10Kadın Dephi'nin Genç Adamı Oyun Oynama
- Kadın Dephi, genç adamın şaşkınlığından keyif alıyor ve onun dikkatini dağıtmak için çeşitli hareketler yapıyor.
- Kadın Dephi, Paris'te beceriklilik ve kadınları kullanmanın önemli olduğunu söyleyerek genç adamı şaşırtıyor.
- Genç adam, Kadın Dephi'nin parfümünün kokusu ve soluğuyla sarhoş oluyor, ancak sandalyenin kolunu kırdığında utandıyor.
- 35:21Kadın Dephi'nin Sekreter Arzusu
- Kadın Dephi, genç adamın davranış kurallarını öğrenmesi gerektiğini söylüyor ve onun sekreter olmasını teklif ediyor.
- Genç adam, Kadın Dephi'nin elini sıkarak teşekkür ediyor ve kısa sürede onun aşığı oluyor.
- Kadın Dephi, sevildiğini hayal ediyor, ancak bu sevginin aslında mevki için yapıldığını biliyor.
- 36:27Kadın Dephi'nin Yalnızlığı
- Kadın Dephi, Paris'ten gelen haberlerin hepsinin tatsız olduğunu ve kralın mektuplarına yanıt vermediğini öğreniyor.
- Kadın Dephi, diri diri gömülmüş hissediyor ve sesini kimsenin duymayacağını biliyor.
- Kadın Dephi, genç adamla oyun oynamaktan sıkılıyor ve onun beceriksizliğinin kendisini oyalamadığını fark ediyor.
- 38:22Kadının Oğlanla İlişkisi
- Kadın kalabalıklarla olmaya alışkındı ve bir tek kişiyle olmak bıktırdı onu; yalnız kaldığında kendini itici ve çökmüş görmeye başladı.
- Oğlana sahip olmak utangaç köylüyü baştan çıkarmak gibi bir oyun gibi başlamıştı, ancak zamanla utanç verici ve işkenceye dönüşmüştü.
- Kadın oğlana ilk başta hayranlığı, tutkunluğu ve ne yapacağını bilmezliği nedeniyle ilgi göstermiş, ancak oğlan çabucak sıyrılarak içli dışlı ve kendine güvenli biri olmuştu.
- 39:14Kadının Nefreti ve Oğlanın Değişimi
- Oğlan yeni giysileri içinde köyde böbürlendiği için kadın içinde yavaş yavaş bir nefret kabardı; çünkü oğlana kazandıran şey kadının mutsuzluğu ve yalnızlığıydı.
- Kadın oğlana kızmaya başlayınca, oğlanı kışkırtmaya ve eziyet etmeye çalıştı; çünkü oğlanın mutluluğu kadını rahatsız ediyordu.
- Kadın oğlanı kıskandırmak için Paris'teki sevgililerinden söz açtı, aldığın armağanları gösterdi ve yalan anlattı, ancak bunlar oğlanın gururunu okşadı.
- 42:18Çatışma ve Sonuç
- Kadın oğlanı küçük düşürmeye çalışırken, oğlan yumruğunu masaya indirerek "yeter" dedi ve kadın masum masum baktı.
- Kadın oğlanın öfkelenince hayvanlaşması karşısında hem iğrenme hem de öfke duydu, ancak çocuğa çektirdiği işkenceyi yarıda bırakmayacaktı.
- Kadın oğlanı Paris'teki yaşamıyla kıyaslayarak küçük düşürmeye çalıştı, ancak oğlanın Paris'e sürgün edildiğini bildiği için kadın gücünün tükenmekte olduğunu hissetti.
- 44:03Son Karşılaşma
- Kadın oğlanın öfkeli tepkisine karşı "sus, kim olduğumu unutuyorsun" diyerek kendini savundu, ancak oğlan "yoksa" diyerek karşı çıktı.
- Kadın oğlanın "yoksa" devamını getiremeyeceğini fark edince, artık kimseyi bastile gönderemeyeceğini, rütbesini düşüremez ve emir veremez olduğunu anladı.
- Kadın öfkeden kendinden geçerek oğlanın üstüne saldırdı, onu köylü parçası olarak aşağılayarak evini kirlettiğini söyleyerek dışarı atmayı istedi.
- 45:52Oğlanın Tepkisi
- Kadın nefretini üstüne kusarken oğlan yumruklarını görünmez bir kalkan gibi önünde tutmuştu.
- Oğlan güçün bilincinde olmak başını döndürmüş ve kadına vurmaya başlamıştı.
- Kadın haykırdı ve gözlerini oğlana dikti, oysa oğlan hiçbir şey görmeden öç hırsıyla vurmaya devam etti.
- 46:20Kadının Şiddetkar Şahsiyeti
- Bir köylü gibi yumruklarını indiren erkek, küçük düşürülen bir kadına karşı nefret duymuştu.
- Kadın, yumruklardan çok utançtan canını yakan ve o anda içinde bir şeylerin öldüğünü hissetmişti.
- Kadın, erkeğin gazabını hissettiğinde sustu ve hiç konuşmadı, erkek ise yorulmuş ve korkmuş bir şekilde odadan fırladı.
- 47:12Kadının Yorgunluğu ve Korku
- Kadının bedeni, uzun zamandır zapt ettiği gözyaşlarıyla yarıp açılmıştı.
- Kadın, ölene kadar kovalanmış bir hayvan gibi düştüğü yerde kalmış ve ne acı ne de utanç duymamıştı.
- İçinde tarifsiz bir yorgunluk sardı ve gözünden akan yaşlarla birlikte tüm kanının akıp gitmiş hissine kapılmıştı.
- 48:16Odanın Karanlık Ortamı
- Odaya yavaş yavaş akşam doldu, karanlık duvarlardan fışkırdı ve her şeyi sessiz sularının içine karıştırdı.
- Odanın dört bir yanı çivilenmiş bir tabut gibi simsiyah ve her yerde giriş ya da çıkış görünmüyordu.
- Kadın, aynanın içinde bir şeyin kabardığını görünce ürperdi ve şamdandaki mumları yaktı.
- 50:21Aynadaki Görünüm
- Alevler tavana kadar yükseldi ve odadaki eşyalar sanki uykularından uyandırılmış gibi kıpırtısızca duruyorlardı.
- Kadın, aynaya baktıkça orada bir şeyin kıpırdadığını görüyordu, eşyalar sessiz ve düşmanlık doluyken ayna yanıt veren bir şeydi.
- Kadın, aynada kendisini görüp ürktü; avurtları çökmüş, yanakları solmuş, ağzının çevresindeki çizgiler alayla bakıyordu.
- 52:50Kadının Yaşlanma Korkusu
- Kadın, aynada kendisinin zayıfladığını, çocuk gibi olduğunu ve parmaklarındaki yüzüklerin bollaşmış olduğunu gördü.
- İçinden öfke kabardı ve kendisiyle alay etmek geldi içinden, Voltaire'in dizeleri dudaklarından döküldü.
- Aynaya baktıkça yaşlanmak hissetti, hayatının tükendiğini ve geleceğinin çöküşünün aynada açıldığını gördü.
- 54:23Aynadaki Karanlık Gölgeler
- Mumlar birden ürkmüşçesine sarsıldı, aynada karanlık bir gölge duruyordu ve elini kadına doğru uzattı.
- Kadın haykırdı, şamdanı aynaya fırlattı ve aynadan binlerce kıvılcım fışkırdı, mumlar yere düşüp söndü.
- Kadın bayılıp yere yığıldı, haberci paramparça olan aynadan fışkıran kıvılcımları gördü ve karanlıkta yere düşen bir şeyin tok sesini duydu.
- 55:33Kadının Yeniden Uyanışı
- Kadın yatağa taşındı, gözleri kapalı ve tek yaşam belirtisi hafifçe kıpırtılı mosmor kesilmiş dudaklarıydı.
- Kadın çabucak ayıldı, çevresindeki şaşkın bakışların arasında kendini toparladı ve korkusunu gizledi.
- Mektubu okuduğunda, iki-üç yıl Paris'ten uzakta kalacağını öğrenince bu onun ölüm fermanı olduğunu anladı.
- 57:18Kadının Son Kararı
- Kadın, iyice yaşlanmadan, çirkinleşmeden ve mutsuz olmadan bu işe bir son vermeliydi.
- Kendisine yalnızca kralın yardımcı olabileceğini, o yardım etmek istemediğine göre kendi başının çaresine bakacağını kararlaştırdı.
- Kadın, Paris'in havasını başka yerde soluk alamazdı ve iktidarı elinden çekip alındığında ölmüştü.
- 58:23Kadının Ölüm Planı
- Kadın, kendi sonunu getirmek konusunda karara varır varmaz yeniden bir amacı ve meşguliyeti oldu.
- Ölümünü sarmalayacak gizemli, mistik bir şeyler tasarlıyordu, kahraman gibi, destanlardaki eski çağların kraliçeleri gibi ölmek istiyordu.
- Ölümünü kitleleri uyuşuk hayranlıklarından sarsarak uyandıracak bir komedi olarak planladı.
- 59:48Kadının Son Planı
- Ertesi sabah yazı masasının üzerinden bir sürü davet kağıdı uçuştu, nazik, rica eden, baştan çıkarıcı, buyurgan, vaatkar satırlardı bunlar.
- Kadın, Paris'i ve taşrayı davet etti, herkesi ilgi duyduğu konularla kandırdı.
- Paris'teki tanıdıklarının vasıtasıyla komedyenler, şarkıcılar ve dansçılar kiraladı, pahalı kostümler ısmarladı ve Fransa topraklarında bir ikinci saray devleti kurdu.
- 1:00:49Courbetinde Yeni Bir Yaşam
- Courbetinde yeni bir yaşam başladı ve Paris'in zevk düşkünü halkı, Fransa'nın gözden düşmüş eski birinin sürgün yerinde neler yaptığını merakla öğrenmek istiyordu.
- Şenlikler şato boyunca devam ediyordu; soyluluk armalarıyla süslü saltanat arabaları, atlı arabalar, subaylar ve hizmetkarlar gelmeye devam ediyordu.
- O küçükköy bir açık ordugaha dönüştü ve şatonun ışıklı pencereleri, kahkahalar, konuşmalar, oyunlar ve müzikle canlandı.
- 1:02:38Bayan Depri'nin Dönüşü
- Bayan Depri, bu karmaşanın ortasında damarlarındaki donmuş kanın ısındığını hissediyordu; kendisine hayranlık gösteren birini görünce güzelleşiyor, akıllı insanların yanında zeki oluyordu.
- Yalnızken çirkinleşip budalalaşan Bayan Depri, çevresinde insanlar olduğunda canlanıyor ve mutluluktan coşuyordu.
- Her gülümsemeyi ve sözcüğü bir gerçek olarak kabul eden Bayan Depri, çoktandır özlemini çektiği insanların varlığının tadını çıkarıyordu.
- 1:04:17Para ve Eğlence
- Ülke yoksullaşırken, Bayan Depri iki eliyle baskıyla topladığı milyonları havada savuruyordu.
- Para kumar masalarında, pahalı havai fişeklerde ve alışılmadık heveslerde harcanırken, Bayan Depri paraları düşüncesizce savuruyordu.
- Eğlencelerin kimin onuruna düzenlendiğinden hiçbirinin haberi yoktu ve Bayan Depri bile neredeyse unutmuştu.
- 1:05:31Gerçekle Karşılaşma
- Bayan Depri, eğlencenin içinde amacını neredeyse tamamen unutmuş ve sadece kendisini kandırmıştı.
- Eski yaşantısının taklidine düşüncesizce kaptırdığı için, kendi gücünü, güzelliğini ve yaşam sevincini bile gerçek sandı.
- Dünyanın hala dönmesine rağmen, artık dünyanın merkezi olmadığını fark etti; erkekler başka kadınlarla gülüşüyor ve onun varlığını unutmuşlardı.
- 1:07:06Bayan Depri'nin Kararı
- Bayan Depri, kararını uygulamadan önce günlerce tereddüt etmiş, yarı korku yarı umutla titriyormuş.
- Kendisini tutabilecek, hükümdarlığının gücünü terk edebileceği biri aramış ama bulamamış.
- Günün birinde krallık muhafızlarından genç bir subayla karşılaşıp, ona beş yüzlüye altına armağan etmiş.
- 1:09:44Bayan Depri'nin Son Balosu
- Salonu ziyaret edenlere karşı nefret duyarak "Bu kışı çıkartmayacağım" diyerek ölüm kehanetini yapmış.
- Yedi Ekim'de öleceğini söylemiş, ancak hiç kimsenin kendisine inanmadığını görünce sevinmiş.
- Ölümünden sonra adının unutulmaması için, kralın şaşıracağını ve konukların dehşete düşeceğini düşünerek ölümünün komedisini hazırlamış.
- 1:13:55Doğu Temalı Son Balos
- Karşısında en debdebeli balosunu vermiş, şatoyu bir Doğu sarayına benzetmiş.
- Bahçede renkli çadırlar kurulmuş, uşaklar Türk tatlıları ve içeceklerini konuklara sunmuş.
- Bahçedeki çadırda komedi oynamak için bir trajedi sahnesi kurulmuş, Bayan Depri kraliçe rolünde olacaktı.
- 1:16:39Son Performans
- Kendi isteğiyle ölmeden önce insanların önünde ölümünü oynayacaktı.
- Geçmişini bir kez daha yaşamak, kraliçe olmak ve gücünü elinden alınınca ölmesi gerektiğini göstermek istiyordu.
- Çökük yanaklarını makyajla gizleyip, kabarık Doğu giysileriyle zayıflığını saklamış, değerli taşlarla süslenmiş.
- 1:17:42Bayan Duplin'in Performansı
- Bayan Duplin, uşaklarının eşliğinde göründüğünde davetliler arasında bir fısıltı dolaştı ve kalbi deli gibi çarpmaya başladı.
- Acı haftaların ardından ilk kez hayranlık dalgasını hissetti ve içinde inanılmaz bir mutluluk sardı.
- İnsanları teker teker göremedi, bir kütleye dönüştü ve dorukta durmanın mutluluğunu yaşadı.
- 1:19:16Oyunun Başlangıcı
- Bayan Duplin, daha önce hiç böyle bir şey yapmadığı bir rol yapmaya başladı ve korku, dehşet, utanç gibi duyguları bir kenara attı.
- Kraliçe olmak istedi ve "Jöve murri nemple yapa" diyerek hayattaki en önemli arzusunu dile getirdi.
- İnsanların onun oyununu inandırıcı bulması ve seyircilerin arasında bir ürperti dolaşmasıyla performansı başarılı oldu.
- 1:20:22Performansın Sonu
- Bayan Depri elindeki hançeri göğsüne indirdiğinde, yere yığıldığında ve dudaklarında bir gülümsemeyle kendinden geçer gibi olduğunda, herkes ona alkışladı.
- Kendisine iltifat edildiğinde "Ölüm zaten benim içimde" diyerek cevap verdi.
- Bayan Depri, insanları kandırmış olmaktan dolayı acılarından uzaklaşıp çocuksu bir sevinçle dolmuştu.
- 1:21:50Ölümün Gerçekleşmesi
- Eski yalnızca insanlarla ve iktidarla oynayan Bayan Depri, artık ölümden daha eğlenceli bir oyuncak olmadığını fark etti.
- Son gününde konuklar ayrıldı ve ölümü bir başına karşılamak istedi.
- Konukların gittikçe daha çok üşüdüğünü, güçten düşüğünü ve savunmasız kalmayı sürdürdü.
- 1:22:38Ölümün Dehşeti
- Daha dün çocuk oyunu gibi görünen ölüm, yeniden yalnız kalan kadına bütün dehşetiyle görünmüştü.
- İşıktan ürküp eşyaların arkasına gizlenen gölgeler yılan gibi kıvrılarak dışarı çıkıyorlardı.
- Kahkahaların boğduğu insanlarla dolu salonlar şimdi sessizlikle doluyordu ve kadının ürkek yüreğine yayılıyordu.
- 1:23:24Bekleyiş
- Bayan Depri, Ekim ayının 7'sini ölüm tarihi olarak seçmişti ve bu kandırmacayı bozmamalıydı.
- Dışarıda rüzgar uğuldar ve karanlık gölgeler boğazına sarılırken, ölüm saatini beklemek ölümden de beterdi.
- Geçmiş yaşamının gölgeleri mezarlarından çıkıyor, onu sıkıştırıyor ve onlardan kurtulmak için odadan odaya koşuyordu.
- 1:24:42Son Çabalar
- Bayan Depri, kendisini ısıtacak bir mantoya sarılmak istercesine bir insan arıyordu yanında.
- Uşağına papazın yeğenini getirmesini buyurdu ve delikanlıya verilecek önemli bir haberi olduğunu söyledi.
- İçindeki bütün duygular ölmüştü, ruhu çoktan ölmüştü, geriye öldürecek yalnızca bedeni kalmıştı.
- 1:25:51Eski Aşkı
- Eski aşığı içeri girdi, yüzünde soğuk ve alaycı bir ifade vardı.
- Kadın için anlatılmaz derecede yabancıydı, ancak onun kapısının açılmasıyla dehşet duygusu az da olsa geriledi.
- Genç adam soğukkanlı görünmeye, duyduğu şaşkınlığı belli etmemeye çabalıyordu çünkü bu davet hiç beklemediği bir anda gelmişti.