Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, Ayşe ve Mehmet adlı yaşlı bir çiftin çocuklarının onları terk etmesi ve sonrasında yaşanan olayları anlatan dramatik bir film veya dizidir. Hikayede ayrıca çocukları Elif, Kemal ve Murat ile Emre ve Zeynep çifti de yer almaktadır.
- Video, üç nankör evlatın yaşlı anne ve babalarını ıssız bir yolda terk etmesiyle başlar ve çiftin yaşadığı zorlukları anlatır. Ardından çiftin huzurevine taşınması, Mehmet'in sağlık sorunları ve Emre ile Zeynep'in onlara yardım etmesi, Mehmet'in dedesinden 20 milyon lira ve 10 gayrimenkul miras alması ve çocuklarının onları bulup ziyaret etmesi olayları kronolojik olarak sunulur.
- Hikaye, aile bağları, terk ve miras temaları etrafında gelişir ve sonunda Mehmet'in vasiyetiyle mirasın tüm yaşlılara bağışlanmasıyla "ilahi adalet bazen gecikir ama her zaman gelir ve geldiğinde mükemmeldir" sözleriyle son bulur.
- Nankör Evlatlar
- Üç nankör evlat, yaşlı anne ve babalarından kurtulmaya karar verdiler.
- Ayşe ve Mehmet'i ıssız bir yolda kavurucu güneşin altında ölmeleri için terk ettiler.
- Bu buz gibi kalpli canavarlar, yirmi milyon lirayı çöpe attıklarını bilmiyorlardı.
- 00:23Yaşlı Anne ve Baba
- Ayşe o sabah göğsünde iyi tanıdığı bir sıkışma ile uyandı, bu fiziksel bir ağrı değil, evinde artık hoş karşılanmadığını hissettiğinde ruhunda doğan sıkıntıydı.
- Mehmet hala yanında uyuyordu, yaşından ve kalp sorunlarından dolayı zorla nefes alıyordu.
- Ayşe, elli yıldır sevdiği adamın yüzüne zamanın çizdiği kırışıklıkları görerek, dürüst çalışmayla, çocukları hastalandığında uykusuz geçen gecelerle işaretlenmiş bir yüz gördü.
- 01:15Kahvaltı Tartışması
- Ayşe mutfakta kahvaltı hazırlamaya başladı, ancak Elif bornozuyla mutfak kapısında belirdi ve "bak kaç tane yumurta kızartıyorsun? Bizim bu savurganlığı karşılayacak paramız yok" dedi.
- Elif bir yığın tıbbi faturayı mutfak masasına fırlattı ve "baba için ilaçlara beşyüz lira daha geldi" dedi.
- Elif, "gerekli olanın ne olduğunu biliyor musun? Bu eve hiçbir katkısı olmayan iki kişiyi beslemek zorunda kalmadan kendi faturalarımı ödeyebilmem" dedi.
- 03:00Çocukların Tepkisi
- Mehmet mutfakta belirdi, tansiyon ilaçlarıyla gelen sabah baş dönmesinden dolayı biraz sendeleyerek yüzü hala yastıktan izledi.
- Elif cevap bile vermedi, bir dilim ekmek aldı, üzerine ince bir margarin sürdü ve öfkeyle çiğneyerek mutfaktan çıktı.
- Ayşe, Mehmet'e titreyen ellerle kahve servis etti, sessizce masaya oturdular, yavaşça yediler, her biri paylaşılamayacak kadar acı veren düşüncelere dalmıştı.
- 04:08Kemal'in Konuşması
- Kemal, fabrikadaki gece vardiyasından yağ içinde üniformasıyla ve yüzünde kalıcı hale gelmiş bir yorgunluk ifadesiyle geliyordu.
- Kemal, "baba, sizinle konuşmam gerek" dedi ve resmi mesafeli bir tonla "durum böyle devam edemez" dedi.
- Kemal, "herkes için daha iyi olacak bir çözüm" dedi ve "yaşlılar için bir yuva" olduğunu söyledi.
- 05:48Çocukların Tepkisi
- Mehmet'in sesi bir fısıltı gibi çıktı: "bizi yatırmak mı istiyorsunuz?"
- Kemal, "yatırmak değil, baba, yaşınıza daha uygun bir hayat sürme fırsatı" dedi.
- Murat, "huzurevinden mi bahsediyorsunuz?" diye sordu ve "kız arkadaşım artık buraya gelmek bile istemiyor çünkü sizi köşelerde görünce rahatsız oluyor" dedi.
- 07:48Ayşe ve Mehmet'in Kararı
- Ayşe uzun bir süre sessiz kaldı, mutfak penceresinden Mehmet'i görebiliyordu, bel ağrılarına rağmen öyle özenle baktığı küçük bahçede diktiği domates fidelerinin önünde durmuş, reddin ağırlığıyla omuzları çökmüştü.
- Ayşe "konuşmamız gerekiyor, sonumuza düşünmemize izin verin, çok beklemeyin" dedi.
- Elif yeniden göründü, "yarın için oraya ziyaret ayarladım, ne kadar çabuk çözersek hepimiz için o kadar iyi" dedi.
- 08:38Son Karar
- Ayşe bahçeye çıktı ve Mehmet'i yıllar önce torunları hala onları ziyaret edip bitkiler arasında oynarken inşa ettiği küçük bankta oturmuş buldu.
- Mehmet "duydun mu?" diye sordu, Ayşe "duydum" dedi.
- Mehmet alçak sesle söyledi: "o yere gidersek ölmek için gideceğiz" ve "en azından birlikte olacağız" dedi.
- 10:21Evdeki Gerilim
- Kaderin kendi planları vardır ve adalet en beklemediğimiz anda gelir.
- Mutfaktaki konuşmadan üç hafta sonra evdeki hava dayanılmaz hale gelmiş, Ayşe her gün midesinin bulandığını hissederek uyanıyordu.
- Mehmet zor yiyordu ve çocuklar davranışlarını tamamen değiştirmiş, gündelik konuşmalar ve selamlamalar yoktu.
- 10:59Çocukların Planı
- Ayşe çamaşırhanede çamaşır asarken, çocuklar komplocu bir tonla bir plan yaptıklarını duydu.
- Elif, Kemal ve Murat, Ayşe ve Mehmet'i huzurevine alacaklarını ve evde normal insanlar gibi yaşayacaklarını planladıklarını itiraf etti.
- Ayşe, çocuklarının ebeveynlerinden sonsuza dek kurtulmaktan bahsettiğini ve evin kendi ofisine dönüştürüleceğini duyunca dünyası yıkıldı.
- 13:34Ayşe ve Mehmet'in Karşılaşması
- Ayşe bahçede domatesleri sulayan Mehmet'i buldu ve onlara haber vermeden huzurevine alacaklarını söyledi.
- Mehmet, Ayşe'nin duyduğu her şeyi anlattığında, "Bizi gerçekten artık istemiyorlar" diyerek ağladılar.
- Elli yıllık evlilik, koşulsuz sevgiyle büyütülmüş üç çocuk ve çalışma dolu bir ömür böyle mi bitecekti?
- 14:33Ayşe ve Elif'in Karşılaşması
- Ayşe odada kıyafetlerini hazırlarken, Elif kapıda belirdi ve huzurevinden birkaç kişinin onları almaya geldiğini söyledi.
- Ayşe, Elif'e beş yaşındayken zatürre olduğunu, Kemal'in kolunu kırdığında evlilik yüzünü sattığını ve Murat'ın işini kaybettiğinde yemeğini onunla paylaştıklarını hatırlattı.
- Ayşe, "Biz kimseye çöp gibi davranmıyoruz, en iyi çözümü bulmaya çalışıyoruz" diyen Elif'e "Kimin için en iyi çözüm?" diye sordu.
- 17:27Huzurevine Gidiş
- Mehmet salonda sandalyede otururken, üniformalı iki kadın onu huzurevine götürmek için bekliyordu.
- Ayşe merdivenleri indi ve kocasının sorunlu bir çocuk gibi muamele gördüğünü gördü.
- Ayşe, "Bizi gerçekten sevseydiniz, bu taşınmayı ayarlamadan önce bizimle konuşurdunuz" dedi.
- 19:16Evden Ayrılış
- Ayşe, Mehmet'in elini tuttu ve minibüse kadar yürüyüşe başladılar.
- Binlerce kez süpürdüğü kaldırımdaki her adım, bahçeye her bakış, yıllarca mutlu oldukları evin havasının her nefesi Ayşe'nin hayatının en uzun yürüyüşüydü.
- Komşular pencerelerden uzanırken, Kemal ve Elif minibüse kadar eşlik ettiler ve "Gelecek hafta sizi ziyaret edeceğiz" dediler.
- 21:10Huzurevinde
- Huzurevinde iki hafta geçtikten sonra Ayşe, toplu yatakhanede onbeş teyzenin öksürük sesinin gürültüsüyle uyandı.
- Mehmet yandaki yataktaydı ama buraya geldiklerinden beri yarı yarıya küçülmüş gibiydi, gözleri donuktu ve her gün bir parça ölüyordu.
- Mehmet, Ayşe'ye bahçesini ve domatesleri suladığını rüyasında gördüğünü söyledi.
- 22:25Ayşe ve Mehmet'in Hapishane Hayatı
- Ayşe, Mehmet'in kalkmasına yardım etti ve onun bin parçaya bölünmüş ruhundan kaynaklanan titremesini fark etti.
- Yemekhanede her sabah sessizce ağlayan Fatma Hanım ve asla gelmeyen çocuklarını çağıran Hüseyin Bey ile Ayşe ve Mehmet aynı masaya oturdular.
- Fatma Hanım'ın kızı onu ziyaret etmeyi unuttu, sadece annesini artık umursamıyordu.
- 23:08Kaçış Planı
- Mehmet, "Bu yere daha fazla dayanamıyorum" diyerek kaçış fikrini Ayşe'ye sundu.
- Ayşe, "Nasılsa öleceksek sokakta olsun, temiz hava soluyarak ölüm kokan bu yerde değil" diyerek kararlılığını gösterdi.
- Üç gün sonra şafak vaktinde, gece vardiyasındaki hemşire resepsiyondaki sandalyede uyuklamışken kaçış fırsatını yakaladılar.
- 24:32Kaçış
- Ayşe birkaç kıyafetini sakladığı poşeti aldı, Mehmet ise yıpranmış ceketini giydi.
- Çaresizlik ve terk edilmişlik kokan koridorda parmak uçlarında yürüdüler ve ön kapı kilitli olsa da Mehmet'in bildiği bir yol sayesinde kaçmayı başardılar.
- Şafak havası onları soğuk bir tokat gibi vurdu, ancak haftalardır solukladıkları en temiz havasıydı.
- 25:27Yolculuk
- Çatlamış kaldırımda yürümeye başlayan iki yaşlı, hayatlarından geriye kalanı eski bir plastik poşette taşıyarak altı saat sonra İzmir-Ankara karayoluna ulaştılar.
- Ayşe bacaklarının yorgunluktan titrediğini hissediyordu ama durmaya pes etmek anlamına geldiğini biliyordu.
- Mehmet her birkaç metrede bir duruyordu, elini göğsüne koyup zorla nefes alıyordu, ancak Ayşe'yi endişelendirmemek için iyi olduğunu numara yapıyordu.
- 26:09Yorgunluk ve Umutsuzluk
- Araba trafiği yoğundu, işe giden, düzenli hayatlarına giden, kendilerini seven, ailelerine giden acele insanlar vardı.
- Mehmet, "Çıktığımıza pişman mısın?" diye sordu, Ayşe ise "Asla, o yerde hapiste yaşamaktansa özgür ölmeyi tercih ederim" dedi.
- Her adım yorgunluk ve umutsuzluğa karşı bir savaştı, yol önlerinde sonsuz uzanıyordu ve Ayşe doğru kararı alıp almadıklarını sorgulamaya başladı.
- 27:06Son Kucaklaşma
- Öğlen kavurucu güneşin altında Ayşe daha fazla yapamayacağını söyledi, Mehmet yolun ortasında durdu, bacakları titrek, yüzü kağıt gibi beyaz.
- Mehmet ona yaslandı, yetmişsekiz yılının tüm ağırlığı Ayşe'nin kırılgan omuzlarına bastırıyordu.
- Acımasız güneş kırılgan bedenlerini cezalandırırken, Ayşe bunun hayatlarının son kucaklaşması olabileceğini biliyordu.
- 28:24Kurtuluş
- Ayşe "Tanrım, eğer merhametiniz varsa, bize yardım edecek birini gönderin" diye dua etti.
- Bir motorun uğultusu yaklaştı, Ayşe başını kaldırdı ve yoldan yaklaşan eski bir Renault Clio'yu gördü.
- Araba durdu, kapıdan otuz'lu yaşlarında, işçi kıyafetleriyle genç bir adam indi, gözleri iyi kalpli, hala başkalarına yardım etmeye değer olduğuna inanan türden biriydi.
- 29:10Hastaneye Yolculuk
- Emre onlara koştu, Mehmet'in çok kötü olduğunu hemen gördü ve Ayşe kırık bir sesle yalvardı: "Kocamın kalbi hasta, yardıma ihtiyacı var."
- Emre bir saniye bile tereddüt etmedi, "Haydi sizi hemen hastaneye götürüyorum" dedi.
- Yolculuk boyunca Ayşe kendilerini kurtarmak için duran genci gözlemledi, ağır çalışmadan nasırlaşmış elleri vardı, basit ama temiz kıyafetleri vardı ve en önemlisi gözlerinde dünyada var olduğunu neredeyse unuttuğu o iyilik vardı.
- 30:40Hastanede Uyanış
- Mehmet hastanede bir hafta sonra gözlerini açtı ve Ayşe'nin yanında olduğunu gördü.
- Mehmet ciddi bir kalp krizi geçirmiş ve doktorlar kıl payı kaldığını söylemişti.
- Mehmet, yolda kaybolmuş iki yaşlıya yardım eden Emre adlı gençten bahsetti.
- 31:44Emre'nin Yardımı
- Ayşe, Emre'nin hastaneden ayrılmadığını ve her gece koridorda uyuduğunu söyledi.
- Emre, Mehmet'i uyanık görünce kahve getirdi ve Mehmet'in iyiliğini herkesin yapacağı bir şey olmadığını belirtti.
- Emre, Mehmet ve Ayşe'ye yardım ettiğini çünkü onları büyükanne ve büyükbabasını hatırlattığını söyledi.
- 33:14Doktorun Uyarısı
- Üç gün sonra taburcu olurken doktor, Mehmet'in kalbinin artık güçlü duygulara veya fiziksel çabaya dayanamayacağını söyledi.
- Doktor, Ayşe'nin ailesinin onları terk ettiğini ve evsiz olduklarını belirtti.
- Doktor, evsiz yaşlıları kabul eden bir aileyi tanıyan bir sosyal çalışanı olduğunu ve Emre'nin karısı Zeynep'i tanıştırdığını söyledi.
- 34:44Emre ve Zeynep'in Teklifi
- Emre ve Zeynep, Ayşe'ye kendilerini tanıttılar ve Emre'nin Ayşe hakkında her şeyi anlattığını söyledi.
- Zeynep, on yıldır evli olduklarını ve hiç çocukları olmadıklarını, büyük bir aileye sahip olmayı hayal ettiklerini anlattı.
- Emre ve Zeynep, Ayşe ile aile olarak yaşamak istediklerini ve onu anne-baba olarak görmek istediğini söylediler.
- 36:50Yeni Hayat
- İki hafta sonra Ayşe, Emre ve Zeynep'in evinde uyandı ve Mehmet'in yanında olduğunu gördü.
- Zeynep, Ayşe'yi "anne" diye çağırdı ve Mehmet'i "baba" diye adlandırdı.
- Ayşe, kendi mutfağında yük muamelesi gördükten sonra, Emre ve Zeynep için yemek pişirmenin zevkini yeniden keşfetti.
- 38:22Miras Haberi
- Zeynep, Ayşe'ye bir postacının Mehmet Kaya'yı aradığını ve ona bir zarf getirdiğini söyledi.
- Zarf açıldığında içinde resmi başlıklar ve noter mühürleriyle birkaç belge vardı.
- Mehmet, belgeleri okuyunca dedesinin (Dede Mustafa) çok mülk olduğunu ve şimdi bunların kendisine ait olduğunu öğrendi.
- 39:55Mirasın Keşfi
- Mehmet, belgeye bakarak Konak Alsancak'ta on gayrimenkul ve yirmi yıldır faiz getiren yirmi milyon lira miktarını keşfetti.
- Ayşe, yıllardır kendisini bulmaya çalışan ve eski adreslerine mektuplar gönderen kişilerin olduğunu fark etti.
- Mehmet, çocukların mirastan haberdar olduklarını biliyor olmalarına rağmen onları ölüme terk etmiş olduklarını anladı.
- 41:08Mirasın Etkileri
- Mehmet, Ayşe'ye "biz zenginiz" diyerek sevinçle baktı, ancak Ayşe sevinç yerine derin bir hüzün hissetti.
- Zeynep, Mehmet ve Ayşe'yi kucaklayarak "bu harika" dedi, ancak Ayşe "çok geç geldi" diye mırıldandı.
- Emre, "geç gelmedi baba, tam zamanında geldi" diyerek, onları gerçekten seven bir aileyi bulduklarında para tam ihtiyaç duyduklarında geldiğini belirtti.
- 42:13Tehditin Başlangıcı
- Mirasın keşfinden bir ay sonra, Ayşe arka bahçede çamaşır asarken, Mehmet arka kapıda belirdi ve yirmi dakikadır sokakta duran siyah bir BMW'nin olduğunu söyledi.
- Ayşe, salon penceresinden parlayan BMW'yi görünce "bizi buldular" diye mırıldandı.
- Ayşe, "para para her şeyi satın alır, sadece huzur içinde yaşamak isteyen iki yaşlının yerini bile" dedi.
- 43:24Çocukların Dönüşü
- Onbeş dakika sessiz işkence sonra BMW'nin kapıları açıldı ve Kemal, Elif ve Murat evin bahçe kapısına doğru yürüdüler.
- Ayşe, Kemal'in kilo aldığını, Elif'in elmas küpeler taktığını ve Murat'ın pahalı bir gömlek giydiğini fark etti.
- Ayşe, "bizden kurtularak biriktirdikleri parayla çok iyi hayat içindeler" diye acıyla mırıldandı.
- 44:33Karşılaşma
- Kapı zili çaldığında, Mehmet ve Ayşe birlikte kapıyı açtılar.
- Ayşe, çocukların ona ne kadar yabancı göründüğünü hissetti; fiziksel olarak aynıydılar ama gözlerinde, duruşlarında ve bakış şekillerinde kötü niyetli üç yabancının karşısındaymış gibi hissetti.
- Kemal "anne" dedi, Elif başıyla selam verdi ama sarılmak için yaklaşma girişiminde bulunmadı, Murat ise konuşmadı bile.
- 45:35Çatışma
- Ayşe "burada ne istiyorsunuz?" diye sordu ve Kemal "nasıl olduğunuzu görmeye geldik, endişeliydik" dedi.
- Mehmet, "iki aylık mutlak sessizlikten sonra mı endişelisiniz?" diye acı bir kahkaha attı.
- Elif, "o zamanlar sizin iyiliğiniz için olduğunu açıkladık, huzurevi en iyi yerdi" dedi, ancak Mehmet "en iyi yer yeryüzündeki cehennemdi" diye patladı.
- 47:06Miras Haberi
- Mehmet'in sorusu üzerine Kemal, Dede Mustafa'nın mirasını anlatmaya başladı.
- Ayşe, bu bilgiyi nasıl bildiklerini sorduğunda, Elif ve Murat yıllardır hukuk bürosundan gelen mektupları sakladıklarını itiraf etti.
- Ailenin durumunu çözmek için doğru anı bekleyerek her şeyi sakladıklarını belirttiler.
- 48:03Miras Tartışması
- Ayşe, çocukların içeri girmesine izin verdi ancak sevgi veya özlemden değil, konuşmanın kaçınılmaz olduğunu bildiği için.
- Kemal, çocukların 20 milyon lira ve 10 gayrimenkul miras aldıklarını açıkladı.
- Ayşe, Mehmet'e bırakılan mirasın çocuklara değil, anne ve babaya ait olduğunu belirtti.
- 49:18Çocukların Tepkisi
- Mehmet, onurlu yaşamak, kimseye bağımlı olmamak ve çöp gibi muamele görmemek için bu paraya ihtiyaç duyduklarını söyledi.
- Murat, zor bir durum için en iyi çözümü bulduklarını, anne ve babanın eve dönmelerini istediğini duyurdu.
- Ayşe, çocuklarının küstahlığı ve yüzsüzlüğü karşısında yürek parçalayıcı bir tepki gösterdi.
- 51:12Zeynep'in Girişi
- Zeynep marketten poşetler taşıyarak içeri girdi ve gergin havayı fark etti.
- Elif, Zeynep'i tepeden tırnağa süzerek "Sen kimsin?" diye sordu.
- Zeynep, "Ben Zeynep'im, onların kızıyım" diyerek kendini tanıttı.
- 52:14Zeynep ve Çocuklar Arasındaki Çatışma
- Murat, anne ve babanın evlat edinmeye başladığını alaycı bir şekilde sordu.
- Zeynep, "Seni gerçekten seven anne baba kazandığında evlat edinmeye gerek yok" diyerek karşılık verdi.
- Kemal, Zeynep'e aile hakkında hiçbir şey bilmediğini söyledi, ancak Zeynep onları terk edilmiş ve hasta bulduğunu belirtti.
- 54:10Ayşe'nin Kararı
- Ayşe, tartışmanın yeterli olduğunu söyleyerek tüm konuşmaları kesti.
- Üç çocuğun her birine baktı ve karnında büyüyen, kendi sütüyle beslediği varlıkları düşündü.
- "Kararımızı öğrenmek ister misiniz?" diye sordu ve sesi taş gibi sağlam çıkarak devam etti.
- 55:13Miras Tartışması
- Ayşe ve Mehmet, çocukları Kemal, Murat, Zeynep ve Emre'ye evden çıkıp asla dönmemelerini söylüyor.
- Çocuklar, anne babalarının onları terk etmesine karşı çıkıyor ve miras mektuplarını ele geçirdiklerini itiraf ediyorlar.
- Emre, kan bağlı ailenin onları terk ettiğinde seçtikleri aile olduklarını ve anne-babaları üzerinde yasal haklarının olmadığını belirtiyor.
- 57:58Ayrılık
- Çocuklar evden ayrılırken Elif, "Bu böyle kalmayacak" diyerek tehdit ediyor.
- Ayşe, "Kalpsiz üç çocuk yetiştirdiğimiz için pişman olacaksınız" diye cevap veriyor.
- Kemal, BMW'ye binip güçlü bir şekilde gaza basarak uzaklaşıyor.
- 59:17Avukatın Ofisi
- Bir hafta sonra avukat Fikret Arslan, Ayşe ve Mehmet'e mirasın resmi olarak onlara devredildiğini söylüyor.
- Avukat, çocukların miras üzerinde yasal haklarının vasiyete bağlı olduğunu belirtiyor.
- Ayşe ve Mehmet, vasiyet konusunda ne yapmak istediklerini biliyorlar.
- 59:57Yeni Hayat
- İki yıl sonra Emre ve Zeynep'in evi hayat dolu bir yuvaya dönüşmüş, yapıyı genişletmişler ve bahçe yaratmışlar.
- Ayşe, huzurevinden çıkardıkları yaşlılarla birlikte sekiz kişilik öğle yemeği hazırlıyor.
- Emre ve Zeynep'in doğan üç yaşındaki kızı Elif, Ayşe'nin babaannesinin adıyla anılmış ve aileye neşe getirmiş.
- 1:01:51Son Vasiyet
- Mehmet üç yıl sonra öldüğünde, tüm mirası Zeynep, Emre ve sevginin inşa ettiği evde aile bulan diğer yaşlılara bağışlıyor.
- Kemal, Elif ve Murat her biri sembolik bir lira alıyorlar.
- Mehmet'in vasiyet mektubunda "İhtiyacım olduğunda beni terk eden çocuklarıma, size en çok ihtiyaç duyduğumda bana verdiklerinizin aynısını bırakıyorum. Hiçbir şey" yazıyor.