Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, 76 yaşındaki Süheyla Karahan'ın kendi hikayesini anlattığı bir monolog formatındadır. Süheyla, eşi Kemal Karahan ve çocukları Emir, Elif, Serra ile birlikte yaşayan bir anne olarak, 1992'de Şefkat Çocuk Yuvası'ndan evlat edindiği Baran adlı çocuğun hikayesini aktarmaktadır.
- Video, Süheyla'nın 1988'deki büyük selden sonra ailesini büyütmeye karar vermesi ve 9 yaşındaki Baran'ı evlat edinmesiyle başlar. Hikaye, Baran'ın aileye katılması, zamanla yaşadığı psikolojik sorunlar, uyuşturucu bağımlılığı, şiddet olayları ve sonunda şizofreni, antisosyal kişilik bozukluğu gibi ciddi sağlık sorunlarıyla karşı karşıya kalması sürecini kronolojik olarak anlatmaktadır.
- Süheyla, Baran'ın gerçek annesinin onu terk etmesi ve yetimhanede yaşadığı travmatik deneyimlerin onun davranışlarındaki değişimlere neden olduğunu açıklar. Hikaye, ailenin Baran'ı tedavi merkezine götürme çabaları, Baran'ın intihar girişimi ve hastanede yaşadığı süreçle devam eder. Video, Süheyla'nın benzer durumlar yaşayan ailelere destek olmak için River Krite adlı bir destek grubu kurduğunu ve bu deneyimlerden öğrendiklerini paylaşmasıyla son bulur.
- Süheyla Karahan'ın Hayatı
- Dünyada iki tür anne vardır: kendi rahminde taşıyan ve kimsenin istemediği bir çocuğu sahiplenip seven anneler.
- Süheyla Karahan, Dereva kasabasında yaşayan 76 yaşındaki bir kadındır ve herkes ona "Süheyla teyze" veya "şefkat çocuk yuvasından çocuk evlat edinen kadın" der.
- Süheyla, Çınar Sokak'ın ucunda, duvarları dökülmüş ama zamana direnmeye devam eden eski evinde yaşıyor ve balkonundan Yeşilırmak'ın bir kolu görünüyor.
- 01:24Dereva Kasabası
- Dereva büyük bir yer değil, zamanın daha yavaş aktığı, mısır ve buğday tarlaları ile çevrili, herkesin birbirini tanıdığı bir kasabadır.
- Ana caddeler geniştir ama eski mahallelerde yollar daralır, kaldırım taşları kırık dökük ve yaşlılar dikkatli yürümek zorundadır.
- Kasabada eski bir cami, ortasında yaşlıların dama oynadığı bir meydan ve fazla yağmur yağdığında alt mahalleleri su basan bir nehir bulunur.
- 01:57Evlat Edinme Fikri
- 1988'deki büyük sel'den sonra Süheyla ve eşi Kemal Karahan, iki öz çocukları Emir ve Serra'ya ek olarak daha fazla çocuk evlat edinmek istediler.
- Serra'nın okul projesi için Şefkat Çocuk Yuvası'na gitmesi ve orada yıllardır kimse tarafından istenmeyen yaşlı çocuklar olduğunu söylemesi fikri Süheyla'ya verdi.
- Kemal Karahan, Süheyla'nın kararına saygı duyan, az konuşan ama yüreği temiz bir adamdı ve evlat edinme fikrini destekledi.
- 03:01Şefkat Çocuk Yuvası Ziyareti
- İlk kez Şefkat Çocuk Yuvası'na gittiklerinde, tertemiz ama hüzünlü bir yer gördüler; oradaki çocuklar nefes almaya bile korkar gibiydi.
- Müdür Nermin Hanım, Süheyla ve Kemal'e dokuz yaşında, beş yaşından beri yuvada olan, zeki ama içine kapanık Baran'ı tanıttı.
- Baran'ın annesi madde bağımlısıydı ve aşırı dozdan öldü, babası kim olduğu bilinmiyordu; Süheyla onu ilk kez gördüğünde avlunun köşesinde eski bir kitapla tek başına oturuyordu.
- 03:57Baran'ın Tanıtımı
- Baran incecik, kısa düz siyah saçlı, kocaman ve karanlık gözleri olan bir çocuktu; tanıştırıldıklarında gülümsemedi, sadece şüpheci bir hayvan gibi onları inceleyerek baktı.
- Nermin Hanım, Baran'ın pek konuşmaz ama zeki olduğunu, okulda notları iyi olduğunu ancak diğer çocuklarla iletişim kurmakta zorlandığını açıkladı.
- Süheyla ve Kemal, Baran'ın bir aileye ihtiyacı olduğunu hissederek evlat edinme sürecine başladılar.
- 04:36Baran'ın Aileye Katılması
- Baran, sosyal hizmet uzmanının evine yaptığı ziyaretler ve evrak işleri sonucunda dört ay sonra küçük bir sırt çantasıyla aileye katıldı.
- Baran'ın çantasında birkaç parça kıyafet, bir masal kitabı ve eski bir kırmızı oyuncak araba vardı.
- İlk başta çok sessiz olan Baran, Emir ile aynı odayı paylaşıyordu ve yemeklerde neredeyse hiç konuşmazdı.
- 05:13Baran'ın İlk Günleri
- Süheyla, Baran'a yaklaşmaya çalışarak sevdiği yemekleri yaptı ve sürekli kitaplar aldı çünkü Baran en çok kitapları okumaktan hoşlanıyordu.
- Baran'ın ilk kez gülümsediği an, Baran'ın birinci ayıydı ve Süheyla bu anı kutlamak için küçük bir ıslak kek yapmıştı.
- Baran mahalle okuluna başladı ancak ilk aylar çok zordu, defterleri yırtılmış halde eve geliyordu ve bazen gözleri morarmış, dizi kanamış olurdu.
- 06:22Okuldan Gelen Haberler
- Seda öğretmen, Baran'ın diğer çocukların alaylarına karşılık vermediğini, sessiz kalıp her şeyi içine attığını anlattı.
- Zamanla Baran evde hala sessizdi ancak okuldan gelen haberler değişmeye başladı; küçük şeylere öfke patlamaları yaşıyordu.
- Kemal, Baran'a kurallar gerektiğini söyledi, ancak Süheyla dokuz yaşındaki bir çocuğun taşıyabileceğinden çok daha büyük bir yük gördüğünü düşündü.
- 07:37Baran'ın Dönüm Noktası
- Baran bir gün okuldan her zamankinden daha geç geldi, çenesinde çirkin bir yara vardı ve okul forması yırtılmıştı.
- Baran, "Devlet sana para veriyor diye beni aldıklarını söylediler, kimse büyük bir çocuğu gerçekten istemezmiş" diye bağırdı.
- Süheyla, Baran'a sarıldı ve "Sen benim oğlumsun, devletin verdiği bir para falan yok bu evde sadece sevgi var" dedi.
- 08:51Baran'ın İyileşmesi
- O gece Baran'ın içindeki bir şey kırılmıştı ve aile sonunda ona ulaşabilmişti.
- Yemeklerde konuşmaya başladı, okuldan, arkadaşlarından bahsediyordu ve aile hakkında sorular soruyordu.
- Kemal de yavaş yavaş ona yaklaştı, hafta sonları Yeşilırmak kıyısında balık tutmayı ve evde tamirat işleri yapmayı öğretti.
- 09:44Baran'ın Değişimi
- Baran onbir yaşına geldiğinde ailede kalmaya başlayalı neredeyse iki yıl olmuştu ve her şey yavaş yavaş yoluna giriyor gibiydi.
- Boyu uzamıştı, kilo almıştı ve okulda notları ortalamanın üstündeydi.
- Mahallede Caner ve Taylan adında iki arkadaş edinmişti ve bazen eve de gelirlerdi.
- 10:32Baran'ın Garip Davranışları
- İlk fark edilen şeyler küçük ama garip detaylardı; evdeki bazı eşyalar kayboluyor, günler sonra bambaşka yerlerde ortaya çıkıyordu.
- Rahmetli anneden kalma tesbih bir hafta boyunca ortadan kayboldu ve sonunda Baran'ın çekmecesinde bulundu.
- Baran, tesbihin kendisinin almadığını, birinin koymuş olduğunu söyledi ve Kemal'e ilk defa öfkeyle baktı.
- 11:43Baran'ın Yalnızlığı
- Zamanla Baran gittikçe daha fazla zamanını yalnız geçiriyordu.
- Kemal onun oniki yaş günü için aylarca para biriktirerek bir PlayStation oyunu almıştı, ancak Baran futbol ya da yarış oyunları oynamak yerine saatlerce odasına kapanıp anlam verilemeyen oyunlar oynuyordu.
- Bir gün Baran'ın oynadığı oyunun ekranında kan vardı ve şiddet dolu korkunç sahneler vardı.
- 12:34Baran'ın Okuldan Kaçması
- Bazı günler Baran okuldan normalden çok daha geç dönerdi ve kütüphanede ders çalıştığını ya da arkadaşına uğradığını söylerdi.
- Okulun koordinatörü, Baran'ın üç gündür okula gelmediğini söyledi.
- Baran, "Bazı çocuklar bana bulaştı, ben de gitmedim işte" dedi ve "Sen sanıyorsun ki herkes senin gibi iyi niyetli, herkes yardım etmek ister, dünya öyle değil" diye bağırdı.
- 14:04Baran'ın Dışarıda Olduğu
- Baran kavga sırasında fırsatı değerlendirip dışarı fırladı ve kapıyı öyle bir çarptı ki bütün ev yankılandı.
- O gece polise haber vermek zorunda kaldılar ve gece yarısından sonra sessizce eve döndü.
- Baran'ın üzerindeki kıyafetler çamur içindeydi, yüzünde bir çizik vardı ve gözleri artık onun değildi, büyümüş, vahşileşmiş, kocaman olmuştu.
- 15:00Baran'ın Psikolojik Durumu
- Zor bir dönem geçirdiler; Kemal daha sert kurallar koymamız gerektiğini söyledi, Süheyla ise konuşarak çözmeye çalışıyordu.
- Baran'ı mahalledeki toplu merkezi psikoloğuna götürdüler, üç seansta zorla katıldı ama tek kelime konuşmadı.
- Doktor, Baran'ın içinde bastırılmış çok fazla öfke olduğunu, terk edilmiş çocuklarda sıkça görülen bir durum olduğunu ve bağlanma ve güven problemleri yaşadığını söyledi.
- 15:57Ergenlik Dönemi
- Baran'ın bedeninde fiziksel değişiklikler fark etmeye başladılar; onüç yaşına girmişti ve ergenlik başlıyordu.
- Sesinin kalınlaştığı, yüzünde sivilceler çıkmaya başladığı ve kolları, bacakları öyle hızlı uzuyordu ki daha yeni alınan kıyafetler bir anda küçük geliyordu.
- Bu değişimlerle birlikte görünüşüne karşı aniden gelişen bir ilgi de ortaya çıktı.
- 16:18Baran'ın Değişen Davranışları
- Baran daha önce marka kıyafetler ve pahalı spor ayakkabılar istemeye başlamış, bu durum aileyi bütçelerini zorlamıştı.
- Süheyla, Baran'ın yatağının altından çıplak kadınların olduğu müstehcen dergiler bulmuş, Kemal ise bunu normal bir erkek çocuk davranışının bir parçası olarak görmüştü.
- Baran'ın Süheyla'ya bakışlarında tuhaflık hissediliyordu ve bir gün banyoya kapıyı tıklatmadan girdiğinde, Süheyla'nın gençlik fotoğrafını düşürerek kırmıştı.
- 18:16Baran'ın Evden Kaçış ve Para Kaybı
- Baran 14 yaşına girdiğinde evde kalmaz olmuş, okula gittiğini söyleyip çoğu zaman gitmemiş, geç saatlerde dönüyor ve bazen sigara kokuyordu.
- Kemal, Baran'ın durumunun kontrolden çıktığını düşünerek daha sert kurallar istemiş, hatta geri göndermeyi bile düşünmüştü.
- Para kaybolmaya başlamıştı: önce Kemal'in cüzdanından 50 lira, sonra market alışverişi için ayrılan zarftan 100 lira, en son Hacer Yenge'nin emekli maaşı da kaybolmuştu.
- 19:34Baran'ın Gerçek Kimliğini Keşfetme
- Baran 15 yaşında eve geldiğinde, Süheyla ona Hacer Yenge'nin parasını alıp almadığını sormuş, Baran ise "Ben senin oğlun değilim" demişti.
- Baran, Süheyla'ya "Sevgi diye bir şey yok, insanlar sadece birbirini kullanmak ister" diyerek odasına gitmişti.
- Kemal, Baran'ın profesyonel yardım alması gerektiğini söylemiş, Süheyla ise onu bırakmayacaklarını ve sadece ergenlik olduğunu düşünmüştü.
- 23:21Baran'ın Uyuşturucu Kullanımı
- 1994 kışında Baran 15 yaşındaydı, bedeni bir yetişkine dönüşmüş, sesi kalınlaşmış ama zihni bambaşka birine aitti.
- Bazı günler sevecen çocuk olurken, diğer günler öfkeli, öfkeli patlar, kapıları çarpar ve eşyaları kırardı.
- Süheyla, Baran'ın kollarındaki izleri fark etmiş, bir gün onu koluna bir şey enjekte ederken görmüş ve Kemal'i aramıştı.
- 25:48Baran'ın Geri Dönüşü
- Baran iki gün sonra geri dönmüş, zombi gibi zayıflamış, gözlerinin altı mosmordu ve sıcak yaz gecesinde titriyordu.
- Kemal onu kollarından tutup mutfak masasına oturttu ve Süheyla hayatımda ilk defa ağlarken görülmüştü.
- 26:05Baran'ın Ailesiyle Karşılaşması
- Baran konuşurken gözlerinden yaşlar akıyordu ve annesi günlerdir pencerede onu bekliyordu.
- Baran, ailesinin kendisini tanımadığını ve sadece işine gelen bir düzen olduğunu söyledi.
- Kemal, Baran'ı tedavi merkezine götürmek istedi ancak Baran bunu reddetti ve evden kaçtı.
- 28:07Baran'ın Kaybolması
- Baran eve döndüğünde istemese bile onu yatıracaklarını kararlaştırdılar ancak Baran bir hafta boyunca ortada görünmedi.
- Her yere baktılar ancak kimse onu görmemişti, sadece köprü altında yaşayan sokak çocukları onun burada olduğunu söylemişti.
- Süheyla ve Kemal, Baran'ın nerede olduğunu bilmedikleri için vicdan azabı çekiyordu.
- 29:05Baran'ın Dönüşü
- Neredeyse iki hafta sonra Baran eve döndü, ancak giden çocuk değildi; yıllar yaşlanmış, daha da zayıflamıştı.
- Baran'ın kaşının üstünde çirkin bir yara vardı, kıyafetleri kırlı ve yırtıktı, en kötüsü donuk, kaybolmuş bakışlarıydı.
- Baran ateşli ve titriyordu, Kemal ambulans çağırmak istemedi çünkü uyuşturucu kullandığını öğrenirlerse polis çağırırlardı.
- 30:06Baran'ın Geçmişi
- Gece yarısından sonra Baran sayıklamaya başladı, gerçek annesinin adını sayıkladı ve "vurmayın lütfen" diye bağırdı.
- Sayıklar sırasında Baran'ın geçmişine dair bilinmeyen parçalar döküldü, sevginin tek başına iyileştiremeyeceği travmalar.
- Sabaha karşı Baran ateşi düştü, gözlerini açtı ve "anne" dedi, uzun zamandır ilk defa gözünden bir damla yaş süzüldü.
- 31:38Baran'ın Dönüşümü
- Sonraki günlerde Baran'la evde ilgilendiler, yoksunluk süreci izlemek bile dayanılmazdı.
- Baran yavaş yavaş toparlandı, rengi yerine geldi, iştahı arttı ve fiziksel düzelme ile birlikte davranışlarında da değişim oldu.
- Baran nazik ve sevgi dolu oldu, yaptıkları için özür diledi ve bir daha asla uyuşturucu kullanmayacağını söz verdi.
- 32:59Baran'ın Geçmişi
- Baran okula dönmüş, vaktinde eve geliyor, ödevlerini yapıyor ve ev işlerine yardım etmeye başlamıştı.
- Bir gece yemekte Baran, uyuşturucu kullanmaya başladığını gerçek annesinin yüzünden olduğunu itiraf etti.
- Baran dört yaşındayken annesi onu bir cami kapısına bırakıp gitti ve yıllarca farklı ailelere, kurumlara ve yurtlara gönderildi.
- 34:25Baran'ın Uyuşturucu Kullanımı
- Baran bir yerde görevli tarafından kötü muamele gördüğünü ve bu yüzden evlat edinildiklerinde güvenemediğini anlattı.
- Okulda tanıştığı büyük çocuklar ona uyuşturucu verdi ve "ağacını unutturur" dediler.
- Uyuşturucu kullandığında hiçbir şey hatırlamadığını ve hissetmediğini belirtti.
- 35:02Aile Barışma
- Anne, Baran'a sarıldı ve Kemal de omzuna elini koydu, ilk kez gerçek Baran'a ulaştıklarını hissettiler.
- Anne, Baran'a "her şey güzel olacak artık oğlum" dedi ve birlikte aşacaklarını söyledi.
- Kemal, Baran'ın gözlerinde hala bir travma olduğunu ve zamanla iyileşeceğini umduğunu belirtti.
- 36:10Korkunç Gece
- 1994 Ekim ayının sonlarında, sıcak ve bunaltıcı bir gün Baran okula gitmiş, vaktinde eve dönmüş ve akşam yemeği yemişti.
- Kemal ertesi gün erkenden çıkması gerektiğini söyledi çünkü toprak mahsulleri ofisine büyük bir sevkiyat gelecekti.
- Baran odasına geçip sınav çalışacağını söyledi, Kemal salonda haberleri izliyordu ve anne mutfağa toparladı.
- 37:24Baran'ın Değişimi
- Yağmur başlamıştı ve anne battaniyeye sarılıp huzurla uyudu, belki üç-dört saat sonra uyandı.
- Yağmur durmuştu ama hava hala ağır ve basıktı, odada bir gölge hareket etti ve anne Baran'ı gördü.
- Baran'ın bakışı soğuk, boş ve ürkütücü bir yoğunluk taşıyordu, üstünde sadece bir şort vardı.
- 38:32Baran'ın Tehlikeli Davranışı
- Anne "ne yapıyorsun sen?" diye sorduğunda, Baran elini ağzına kapattı ve "babama ses etme" dedi.
- Baran, anne ve babasına zarar vermek istemediğini söyledi, ancak anne onu itmeye çalıştığında çok güçlüydü.
- Baran, "sen daha en başından beri anlamadın değil mi? Seni hep istedim ilk günden beri" dedi.
- 39:37Kemal'in Uyanışı
- Tam o anda Kemal aniden yataktan fırladı ve "ne oluyor burada?" diye bağırdı.
- Kemal, Baran'ın üzerine atladı ve ikisi yere yuvarlandı, komodinin üzerindeki abajur devrilip parçalandı.
- Anne, ışığı açtığında Kemal ile Baran'ın yerde yuvarlandığını ve Kemal'in oğlunu etkisiz hale getirmeye çalıştığını gördü.
- 40:47Baran'ın Saldırısı
- Baran bir boşluk yakaladı, kendini kurtardı ve kırık abajurun ağır ayağını Kemal'in başına indirdi.
- Kemal geriye doğru sendeledi, alnından ince bir kan süzülüyordu ve tepki veremeyecek kadar sersemlemişti.
- Baran bir an durdu, gözleriyle önce babasına, sonra anneye baktı ve yüzünde soğuk, alaycı bir gülümseme belirdi.
- 41:25Anne'nin Kaçışı
- Anne içinde bir hayatta kalma içgüdüsü uyandı, yataktan fırladı ve koridora koşarak evin girişine yöneldi.
- Baran da arkasından koşmaya başladı ama karanlık salondaki koltuğa takılıp sendeledi.
- Anne kapıyı aralayıp gecenin karanlığına fırladı, üzerinde sadece geceliği vardı ve hayatımda hiç koşmadığım kadar koşuyordu.
- 42:09Komşuların Yardımı
- İlk önce karşı komşu Rasim Bey kapıyı açtı, ardından yandaki evde oturan Nezahat Abla çıktı dışarı.
- Sokak gecenin kör vaktinde uyanan komşularla doldu, herkes pijamalarıyla şaşkın ve korku içindeydi.
- Rasim Bey'in güvenlik görevlisi oğlu ve birkaç komşu hızla eve koştu ama Baran çoktan kaçmıştı, arka bahçedeki çiti aşıp izini kaybettirmişti.
- 42:32Baran'ın İhaneti
- Kemal salon koltuğunda alnındaki yarayı bastırırken titriyordu, solgun ve yıkılmıştı.
- Polis yarım saat sonra geldi ve komiser Rıfat, altı yıldır büyüttükleri ve kendi evladları gibi bağrına bastıkları çocuğun ihanetini inanamadı.
- Tüm kasabada arama başlatıldı ama Baran yoktu, sanki yok olmuştu sanki.
- 43:11Evdeki Hasar ve Arama
- Kemal kasabanın küçük devlet hastanesinde birkaç dikiş aldı ve ikisine de sakinleştirici verildi.
- Sabah eve döndüklerinde ev bir savaş alanına dönmüştü: kırık mobilyalar, yerde cam kırıkları ve halının üzerinde kan izleri vardı.
- En kötüsü fiziksel hasar değil, içlerinde paramparça olan güven, aile bağı ve emekli kurdukları her şeydi.
- 43:41Baran'ın Bulunması
- Üç gün boyunca hiç haber gelmedi, ta ki bir öğleden sonra komiser Rıfat telefon çalana kadar.
- Komiser, Baran'ı bulduklarını ve gar istasyonunun terk edilmiş bir gecekonduda çok fazla madde almış, intihara kalkışmış olarak bulduklarını söyledi.
- Baran önce hastaneye götürüldü, sonra Grand Meram Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi'ne sevk edildi ve doktorlar sadece bağımlılık değil, ciddi bir ruhsal bozukluk olduğunu düşünüyorlardı.
- 44:51Hastanede Baran'ı Görme
- Aynı günün ikindisinde hastaneye gidip Baran'ı görmeye çalıştıklarında, odaya alındıklarında yatakta kelepçelenmiş, sakinleştirici etkisiyle gözleri yarı açık, tanınmaz bir haldeydi.
- Baran ne onları tanıdı ne de bir tepki verdi, ya gerçekten tanımadı ya da tanımamış gibi yaptı.
- Baran'ın elini tuttuğunda soğuk, cansız bir el olduğunu hissetti ve içimdeki son damla gözyaşına kadar ağladı.
- 45:21Baran'ın Durumu
- Baran, Grand Meram'daki kapalı psikiyatri servisine yatırıldı ve bir hafta sonra ziyaret izni alındı.
- Hastane iç karartıcıydı, duvarlar solmuş, insanlar koridorlarda donuk bakışlarla dolaşıyordu.
- Doktor, Baran'ın durumunun karmaşık olduğunu, şizofreni, antisosyal kişilik bozukluğu ve ağır madde bağımlılığı olduğunu belirtti.
- 46:29Baran'ın Odasında
- Baran'ın odasına girdiklerinde o kadar zayıflamıştı ki, yanakları çökmüş, gözlerinin altı mor halkalarla kaplıydı ve saçları iyice kısalmıştı.
- Baran'ın gözlerinde bir anlığına eski ürkek çocuk görünürken, hemen ardından tanıdık, boş ve uzak bakış geri geldi.
- Baran alaycı bir gülümsemeyle "geç kaldınız, farkında mısınız?" dedi ve iyileştiğinde onları tekrar eve alıp almayacaklarını sordu.
- 47:56Korkunç Gecenin Sonrası
- Baran adli psikiyatri hastanesine sevk edildi ve bir yargıç iyileşene kadar orada tutulmasına karar verdi.
- Ev artık yas yeri gibi oldu, umut ve gülüşlerin yerini acı ve eksiklik aldı.
- Kemal, o gece yaşadıklarından sonra zayıf düştü, fazla içmeye başladı ve evde canavar saklanıyormuş gibi kapıları kilitliyor, yatakların altına bakıyordu.
- 49:07Zamanın Etkisi
- Otuz yıldan fazla geçmiş olsa da zaman her yarayı iyileştirmez, o yarayla yaşamayı öğretir.
- Kemal 2003 yılında kalp kriziyle aramızdan ayrıldı, ancak o geceyle birlikte içinden bir şey kopmuştu ve son nefesine kadar taşıdığı suçluluk duygusu vardı.
- Baran'dan yıllar içinde sadece sosyal hizmetler aracılığıyla haber alabildik, hala kapalı bir psikiyatri kurumunda tutulduğunu biliyoruz.
- 51:08Öğrenilen Dersler
- Sevgi her şeyi iyileştirmez, bazı yaralar o kadar derin ki sadece sevgi yetmiyor, profesyonel yardım, ilaç ve tedavi gerek.
- Belirtileri fark etmeyi öğrendim: boş bakışlar, aniden değişen ruh halleri, hayvanlara karşı acımasızlık, büyüyen yalanlar ve içine kapanmalar.
- İçimizdeki sese güvenmeyi öğrendim, o içsel fısıltı asla boşuna gelmez.
- 52:57Affetme ve Destek
- Affetmek demek unutmak ya da tekrar güvenmek değil, içimde ona karşı nefret taşımamayı ve onun hasta olduğunu kabul etmek.
- River Krite bir destek grubu kurduk, her ay kilisede toplanıp hikayelerimizi paylaşıyoruz.
- İnsanın yalnız olmadığını bilmesi en büyük ilaç.
- 54:00Hayat Devam Ediyor
- 76 yaşında o geceyle damgalanmış ama o geceyle tanımlanmayan bir hayata bakıyorum.
- Mutlu anlarım da oldu: Polat'ın düğünü, torunlarımın doğumu, Merve'nin her gelişinde içimi kaplayan sevinç.
- Eğer evladının yardıma ihtiyacı olduğunu düşünüyorsan ama ne yapacağını bilmiyorsan, yardım istemek zayıflık değil, anneliğin en güçlü halidir.