Yapay zekadan makale özeti
- Kısa
- Ayrıntılı
- Bu video, Deniz Gezmiş'in ölüm cezası alması ve ardından yazdığı mektubu içeren bir belgesel formatındadır. Videoda Deniz Gezmiş'in babası ve bir dostunun anıları yer almaktadır.
- Video, Deniz Gezmiş'in Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın tair, tebdil ve ilgaya teşebbüs fiiline asli fail olarak katılması nedeniyle ölüm cezası almasıyla başlar. Ardından Deniz Gezmiş'in babasına yazdığı mektup okunur ve mektupta cenaze talimatları, kitaplarının küçük kardeşine bırakılması ve bilim adamı olmasını istemesi gibi bilgiler yer alır. Son bölümde ise Deniz Gezmiş'in bir dostunun ona yazdığı şiirsel bir anma mektubu okunur.
- 00:12Deniz Gezmiş'in Ceza Kararı
- Deniz Gezmiş'in ceplerinden onbir buçuk lira çıkarıldı ve babasına verilecek emanet hesabını aldı.
- Deniz Gezmiş, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın tamamını veya bir kısmını tair, tebdil ve ilgaya teşebbüs fiiline asli fail olarak katılman nedeniyle Türk Ceza Kanunu'nun 146 taksim 1 maddesi uyarınca ölüm cezası ile cezalandırıldı.
- Deniz Gezmiş, postalarını bağlamaya bile vakit bırakmadan cezaevine getirildi.
- 01:36Deniz Gezmiş'in Mektubu
- Deniz Gezmiş, cezaevindeki bütün devrimcilere selam gönderdi ve mektubunun eline geçtiği zaman aralarından ayrılmış bulunacağını belirtti.
- İnsanların doğar, gönül yaşar, önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir diyerek erken gitmeyi normal karşılıyormuş.
- Cenazesi için avukatlarına gerekli talimatı verdiğini ve Ankara'da 1969'da ölen arkadaşının Taylan Özgür'ün yanına gömülmek istediğini belirtti.
- 02:51Deniz Gezmiş'in Son İsteği
- Annesini teselli etmek babasına düşüyor ve kitaplarını küçük kardeşine bırakacağını, onun bilim adamı olmasını istediğini belirtti.
- Bilimle uğraşmanın insanlığa hizmet olduğunu vurguladı.
- Son anda yaptıklarından en ufak bir pişmanlık duymadığını belirterek, ailesini devrimciliğin olanca ateşiyle kucakladı.
- 03:30Deniz Gezmiş'e Anılar
- Deniz Gezmiş'in dostu, onun gülüşünün güneşler açtığını ve alnında ateşler yanan ışıklı bir ırmak gibi olduğunu anlatıyor.
- Hazırladıkları ilk taş baskısı afişi, bükülüp giden kent sokakları ve fabrika önlerini anımsıyor.
- İlk vurulanı hatırladıklarını, o gün ağlamadıklarını, çıldırdıklarını ve o günün adını çocuklarına verdiklerini belirtiyor.
- 05:10Geçmiş Anılar
- Kasabalı bir hüzün çökerdi söylediği türkülere, neşeler güverir kalbin rehin kalırdı o huysuzda.
- İlk kadeh kekik kokardı ve kısa pantolonlu resimleri sararmadı.
- İlk sevgilileriyle denizaşırı yolculuk düşleri kuran iki okul kaçağı, iki haylaz olduklarını anlatıyor.
- 06:26Son Düşünceler
- Kimilerine göre ancak ölümü güzelleştirirlerdik, birer çılgın mı, serseri bir rüzgar mı olduklarını sorguluyor.
- Yazdığı şiirlere ve sokaklara yabancı olduğunu, taşının delemiyor bir çığlık olduğunu belirtiyor.
- Dünya yetmiyor bazen bırakıp gidebilirim ve hayat böylece akıp durdu diyerek, her akşam bir mektup yazdığını ve dağlar kadar neşeler göermiş dediğini hatırlatıyor.