Zamirler

İsmi mevsuller, "aid zamirleri" ile kullanılır. Sıla cümlesinde ismi mevsule dönen açık veya gizli zamir, sayı ve cinsiyet yönüyle daima ismi mevsule uyar. Örnek: جاء الرجلُ الذي رأيناه في السوق (Çarşıda gördüğümüz adam geldi). ذهب الرجل الذى رأيته (Gördüğün adam gitti).

Almanca'da "du" ve "ihr" arasındaki fark, kullanım amaçlarına ve hitap edilen kişilere bağlıdır: "Du", samimi sohbetlerde veya tanıdık biriyle konuşulurken kullanılan ikinci tekil şahıs zamiridir. "Ihr", birden fazla kişiyle samimi bir şekilde konuşulurken kullanılan ikinci çoğul şahıs zamiridir. Örneğin: "Woher kommst du?" (Nereden geliyorsun?). "Ihr seid meine Freunde" (Siz benim arkadaşlarımsınız). Ayrıca, "Sie" zamiri hem tekil hem de çoğulda resmi ve saygılı bir hitap biçimi olarak kullanılır.

Thee, thy, thou ve ye kelimeleri, Erken Modern İngilizce'de ikinci tekil şahıs zamirleri olarak kullanılır. Thee: Tekil, gayri resmi, nesne formu. Thou: Tekil, gayri resmi, özne formu. Thy/thine: Sahiplik belirten form; "thy" ünsüzle, "thine" ise ünlü ile başlayan kelimelerden önce kullanılır. Ye: Çoğul veya resmi, özne formu. Günümüzde bu kelimeler artık kullanılmamakta, yerine "you" (sen) kelimesi geçmektedir.

Almanca'da "sen" (du) ve "siz" (Sie) arasındaki fark, "siz"in resmi ve saygılı bir hitap şekli olmasıdır. Du: Gayri resmi ve samimi durumlarda kullanılır. Sie: Resmi ve saygılı durumlarda, hem tekil hem de çoğul olarak kullanılır. Ayrıca, "Sie" zamiri cümlenin neresinde olursa olsun baş harfi büyük yazılır.

Altı çizili zamirlerin türleri: 1. Misafirlerin kimde kalacağına henüz karar veremedik. (Soru Zamiri) 2. Bu akşam size misafir olarak gelmek isteriz. (İşaret Zamiri) 3. Sınıfta hiç kimse ödevini vaktinde yapmamış. (Belgisiz Zamir) 4. Toplantıda siz neden konuşmadınız? (Kişi Zamiri) 5. Sekreter olabilmem için benim çok iyi bir torpil bulmam gerekir. (Kişi Zamiri) 6. Bugünlerde buralara çok fazla araç gelmeye başladı. (İşaret Zamiri) 7. Herkeste bir özgüven patlaması yaşanıyor. (Belgisiz Zamir) 8. Düğün alışverişini nereden yapmayı düşünüyorsunuz? (Soru Zamiri) Açıklama: - Soru Zamiri: Soru yoluyla bir şeyleri öğrenmeyi amaçlar (örneğin, "kim", "ne", "nereye"). - İşaret Zamiri: Belirli bir nesneyi veya kişiyi işaret eder (örneğin, "bu", "şu", "o"). - Belgisiz Zamir: Belirli olmayan kişi veya nesneleri ifade eder (örneğin, "kimse", "herkes", "birileri"). - Kişi Zamiri: "Ben", "sen", "o", "biz", "siz", "onlar" gibi sözcüklerdir.

"Him" ve "her" arasındaki temel fark, cinsiyet referansları ve gramatik kullanımlarıdır: "Him", üçüncü tekil şahıs erkek zamiridir ve bir eylemin nesnesi olan erkekleri ifade eder. "Her", genellikle üçüncü tekil şahıs kadın zamiridir ve yine bir eylemin nesnesi olan kadınları ifade eder. Ayrıca, "her" kelimesi sahiplik belirtmek için de kullanılabilir. Özetle, "him" erkekler için, "her" ise kadınlar için kullanılır.

"Bu" ve "bunun" arasındaki fark, kullanım bağlamlarına bağlıdır: "Bu" (bu), konuşmacıya yakın olan bir kişi veya nesneyi belirtmek için kullanılır. "Bunun" (bunun) ise, "bu" kelimesinin iyelik eki almış halidir ve genellikle "ait olan" veya "ait olduğu" anlamını taşır. Örnekler: "Bu benim çantam". "Bu anahtarlık bunun aksesuarı".

Demonstrative (işaret) ve demonstrative pronoun (işaret zamiri) arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: Demonstrative (işaret), bir sıfat olarak işlev görür ve bir isimden önce gelerek onu değiştirir (örneğin, "Bu salsa çok baharatlı". Demonstrative pronoun (işaret zamiri), bir ismin yerine geçer ve cümlenin öznesi veya nesnesi olarak tek başına kullanılır (örneğin, "O benim favori restoranım". Özetle: - Demonstrative: Sıfat olarak kullanılır, isimden önce gelir. - Demonstrative pronoun: Zamir olarak kullanılır, ismin yerine geçer.

Subject (özne) ve object (nesne) zamirleri arasındaki fark şu şekilde özetlenebilir: Kullanım yeri: Subject zamirleri, cümlede özne olarak kullanılır ve genellikle fiilin önünde yer alır. Object zamirleri, cümlede nesne olarak kullanılır ve fiilden sonra gelir. İşlev: Subject zamirleri, eylemi gerçekleştiren kişiyi veya şeyi ifade eder. Object zamirleri, eylemden etkilenen kişi veya şeyi ifade eder. Bazı subject ve object zamirleri: Subject (özne) zamirleri: I, you, we, they, he, she, it, who. Object (nesne) zamirleri: me, us, him, her, them, whom.

He, she, it zamirleri şu durumlarda kullanılır: He zamiri: Erkek bir kişiden bahsederken kullanılır. She zamiri: Kadın bir kişiden bahsederken kullanılır. It zamiri: Cansız varlıklar veya hayvanlar için kullanılır. Bunun dışında, "they" zamiri birden fazla kişi veya şey için, "we" zamiri konuşmacının dahil olduğu bir grup için, "you" zamiri ise karşımızdaki kişiye hitap ederken kullanılır.

Kendi ve kendisi arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: - Kendi: Genellikle dönüşlülük zamiri olarak kullanılır ve bir işi "bir başına yapma"yı veya "kaynağa dönüşü" anlatır. - Kendisi: "Kendi" sözcüğünün iyelik eki almış hâlidir ve bazen saygı ifadesi olarak veya söz konusu olanları amaçlayarak "o" yerine kullanılır. Ayrıca, "kendisi" sözcüğü, aktarmalı anlatımda (indirect speech) üçüncü tekil kişi "o" yerine de kullanılabilir.

"Ki" Türkçede üç farklı şekilde kullanılır: 1. İlgi Zamiri: Belirtili isim tamlamasında tamlananın yerine kullanılır ve ek hâlindeki tek zamirdir. 2. Bağlaç: Sadece "ki" biçimi vardır ve kendinden önceki ve sonraki kelimelerden ayrı yazılır. 3. Yapım Eki: İsimlere eklenerek yer ve zaman bildiren sıfatlar türeten ektir. Ayrıca, KII kısaltması "Key Informant Interview" (Anahtar Muhbir Röportajı) veya "Key Impact Indicator" (Ana Etki Göstergesi) gibi anlamlara da gelebilir. Estonca'da "kii" ise "ıstaka, bilardo sopası, isteka, bilardo istekası" anlamına gelir.

Ones, İngilizcede çoğul formda kullanılan bir işaret zamiridir. Kullanım alanları: Karşılaştırma: Belirli bir özellik veya nitelik ile ilgili karşılaştırma yaparken kullanılır. Seçim: Seçenekler arasında tercih belirtmek için "which" ile birlikte kullanılır. Tekrardan kaçınma: Daha önce bahsedilen bir ismi tekrar etmekten kaçınmak için kullanılır. Örnekler: "I like these shoes, but the black ones are too expensive" (Bu ayakkabıları beğendim, ama siyah olanlar çok pahalı). "We have many flowers in the garden, but the red ones are my favorite" (Bahçede birçok çiçeğimiz var, ama kırmızı olanlar benim favorim).

Almanca'da "ihr" zamiri, ikinci çoğul şahıs için kullanılır ve Türkçe'deki "siz" zamirinin karşılığıdır. "Ihr" zamirinin kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Bir grup insana hitap ederken; Resmi olmayan ortamlarda birden fazla kişiye seslenirken; Aile üyeleri veya arkadaşlar arasında çoğul hitap şekli olarak. Ayrıca, "ihr" zamiri ile çoğul emir verilebilir.

Hayır, zarflar ve zamirler aynı şey değildir. Zamirler, isimlerin yerini alan kelimelerdir. Zarflar ise fiillerin, sıfatların veya diğer zarfların özelliklerini, zamanlarını, yönlerini veya miktarlarını belirten kelimelerdir.

Almanca'da "sie" ve "Sie" arasındaki temel fark, kullanım amaçları ve anlamlarıdır: Küçük harfle yazılan "sie", bağlama göre şu anlamlara gelir: tekil kullanımda "o (kadın için)"; çoğul kullanımda "onlar". Büyük harfle yazılan "Sie", resmi hitap için kullanılır ve "siz" anlamına gelir. Örnekler: sie: "Sie ist meine Schwester" (O benim kız kardeşim). Sie: "Können Sie mir bitte helfen?" (Bana yardım edebilir misiniz lütfen?).

She ve they arasındaki temel fark, kullanım amaçları ve atıfta bulundukları gruplardır: She: Kadın kişileri veya hayvanları ifade etmek için kullanılan dişil bir zamirdir. They: Genellikle bilinmeyen veya tanımlanmamış cinsiyete sahip kişiler için kullanılır. Ayrıca, kendilerini hem kadın hem de erkek olarak tanımlamayan (non-binary) kişiler tarafından da tercih edilir. Örnekler: She: "I just met your mom and dad. She's a delight and he's a hoot!" (Annen ve babanla yeni tanıştım. O bir neşe kaynağı ve o çok eğlenceli!). They: "The poet can write whatever they want" (Şair, ne isterse yazabilir).

Indefinite pronouns (belgisiz zamirler), belirli bir kişi, nesne veya miktarı ifade etmek yerine genel veya belirsiz bir ifade ekler. Bazı indefinite pronoun türleri ve kullanımları: Someone, anybody, anyone: "Biri" anlamına gelir, olumlu ve soru cümlelerinde kullanılır, olumsuz cümlelerde kullanılmaz. Everything, something, nothing: "Her şey", "bir şey", "hiçbir şey" anlamlarında kullanılır. Everyone, everybody: "Herkes" anlamına gelir, olumlu ve soru cümlelerinde kullanılır, kesinlikle olumsuz cümlelerde kullanılmaz. No one, nobody: "Hiç kimse" anlamına gelir, olumlu cümle yapılarında kullanılır ancak verdikleri anlam olumsuzdur. Indefinite pronouns, cümlede genellikle tekil olarak kabul edilir.

Merfu munfasıl zamirler, cümlede her zaman merfu durumda bulunur ve genellikle mübteda olarak kullanılır. Bu zamirler, aşağıdaki durumlarda kullanılabilir: Mübteda: İsim cümlesinin öznesi olarak. Fail: Fiilin yapanı olarak. Nâibul fail: Gerçek fail yerine geçen vekil fail olarak. Ma’tûf: İsme bağlı olan unsur olarak. Ma’tûfun aleyh: İsmin bağlı olduğu unsur olarak. Müstesnâ: İstisna edatı ile birlikte. Te’kîd: Pekiştirme amacıyla. Merfu munfasıl zamirler, ayrıca mebni kelimelerdir, yani cümledeki yerleri ne olursa olsun son harflerinin harekesi değişmez.

Possessive adjectives (iyelik sıfatları) şu şekilde ayırt edilir: My, your, our, their. He, she, it. He (erkek). She (kadın). It (cansız varlık veya hayvan). Possessive adjectives ile possessive pronouns (iyelik zamirleri) arasındaki farka dikkat etmek gerekir. Possessive adjectives. Possessive pronouns.