Gök kelimesi, Türk Dil Kurumu'na göre şu anlamlara gelir: İçinde gök cisimlerinin hareket ettiği sonsuz boşluk, uzay, sema, asuman, feza. Yeryüzü üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk, gök kubbe, sema. Gökyüzünün, denizin rengi, mavi veya yeşile çalan mavi. Bu renkte olan. Olgunlaşmamış. Ayrıca, "gök" kelimesi Kutsal Kitap'ta üç temel anlamda kullanılır: 1. Fiziksel gökler. 2. Ruhi âlem. 3. Yüksek veya yüce bir mevkinin simgesi.