ÇanakkaleSavaşı

Çanakkale Savaşı'nda öğretmenler çeşitli görevler üstlenmiştir: Cephede Savaşmak: Gönüllü veya askere çağrılan öğretmenler, cephede vatan savunmasında çarpışmıştır. Eğitimin Sürdürülmesi: Cephe gerisinde kalan öğretmenler, zor şartlarda eğitim-öğretimi sürdürmeye çalışmıştır. Askeri ve Sosyal Görevler: Öğretmenler, askeri hastane ve Kızılay gibi kuruluşlarda görev almış, toplumun maneviyatını ayakta tutmak için çaba göstermiştir. Öğretmen Açığını Kapatmak: Öğretmenlerin silah altına alınmasıyla oluşan açığı, emekli, göçmen ve askere elverişli olmayan kişiler geçici olarak doldurmaya çalışılmıştır. Ayrıca, Çapa Öğretmen Okulu'nun öğrencileri, Çanakkale Savaşı'na gönüllü olarak katılmış ve bir kısmı şehit olmuştur.

Kanlı İnci ifadesi, farklı bağlamlarda çeşitli hikayelerle ilişkilendirilebilir. Edebiyat: Emilio Salgari'nin 1905 tarihli romanı "Kanlı İnci" (La Perla Sanguinosa), yetenekli inci balıkçısı Palicur'un, kaçırılan sevgilisi Juga'yı kurtarmak için bir mezhebi öldürmesini ve ardından yaşadığı olayları anlatır. Sinema: Ti West'in yönettiği "İnci" (Pearl) adlı film, 1918 yılında genç bir kadın olan Pearl'ün, otoriter annesi ve sakat babasıyla olan ilişkisini ve yaşadığı travmaları konu alır. Ayrıca, "kanlı inci" ifadesi, gerçek bir olay olan "Kanlı Gelinin Gerçek ve Ürkütücü Hikayesi" adlı YouTube videosunda da geçmektedir.

"Kırmızı Gelincikler" kitabı iki farklı temada ele alınabilir: 1. Şükran Demirhan'ın "Kırmızı Gelincikler" kitabı, yaşadığı dönemde kadına verilen değersizlikle boğuşan ve çocuk gelinleri gören bir karakterin, bu gelinleri narin ve hassas kırmızı gelinciklere benzetmesini anlatır. 2. Ayşegül Dede'nin "Gelincik Neden Kırmızı" kitabı ise Çanakkale Savaşı'nı, savaşın insanlar üzerindeki etkisinin yanı sıra doğa, toprak ve tohumun hafızasında nasıl kalıcı bir etki bıraktığını, silah ve şiddet mesajları olmadan, çocukların anlayabileceği bir dille anlatır.

Amasya Merzifon Çanakkale Şehitleri Anıtı'nın ne zaman yapıldığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, Çanakkale Şehitler Abidesi'nin yapımına dair bazı bilgiler şu şekildedir: Karar: Çanakkale Şehitler Abidesi'nin yapılması için resmi karar 1942 yılında açıklandı. Proje Yarışması: 1944 yılında Savunma Bakanlığı tarafından açılan proje yarışmasını Feridun Kip, Doğan Erginbaş, İsmail Utkular ve mühendis Ertuğrul Barla'nın projesi kazandı. Temel Atma: Abidenin temeli 17 Nisan 1954 tarihinde atıldı. Tamamlanma: Gövde inşaatı 18 Eylül 1959'da tamamlandı ve abide, 21 Ağustos 1960'ta ziyarete açıldı.

Çanakkale Gelibolu'nun en çok şehidi veren köyü hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, Çanakkale Savaşları'nda en çok şehit veren köy, Kastamonu'nun Güzlük Köyü olup, bu köyden 25 şehit verilmiştir. Çanakkale'de en çok şehit veren il ise Bursa'dır; Bursa'dan 4.092 şehit verilmiştir. Çanakkale şehitlerinin listesi ve detayları için Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın Çanakkale Savaşları Gelibolu Tarihi Alan Başkanlığı'nın resmi sitesi ziyaret edilebilir.

Çanakkale Savaşı'nda görev yapan Alman generallerin sayısı hakkında farklı bilgiler bulunmaktadır. 500 civarında Alman subay. 170 Alman. Bu sayılara dahil olan bazı Alman generaller şunlardır: Otto Liman von Sanders. Merten Paşa.

Conkbayırı'nda Atatürk'ün siperi, 9 numaralı siper olarak bilinmektedir. Conkbayırı Atatürk Zafer Anıtı da bu bölgede yer almakta olup, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından Anafartalar Grup Komutanı Albay Mustafa Kemal'in 10 Ağustos 1915 tarihinde yönettiği Conkbayırı taarruzu anısına 1993 yılında yaptırılmıştır. Conkbayırı, Eceabat, Çanakkale'de bulunmaktadır.

Çanakkale Savaşı ile ilgili yapılabilecek bazı etkinlikler: Eğitim ve Bilgilendirme: Çanakkale Savaşı'nın tarihi, önemi ve sonuçları hakkında eğitim programları düzenlenebilir. Ziyaret ve Gezi: Çanakkale'deki savaş alanları, anıtlar ve müzeler ziyaret edilebilir. Kültürel Etkinlikler: Savaşla ilgili belgeseller, filmler, kitaplar ve makaleler incelenebilir; şiirler, hikayeler ve resimler araştırılabilir. Anma ve Kutlama: Zaferin yıldönümü olan 18 Mart'ta anma törenleri ve etkinlikler düzenlenebilir. Hava Harekâtı Simülasyonu: Hava kuvvetlerinin savaşta oynadığı rol nedeniyle, hava harekâtı simülasyonu gibi etkinlikler yapılabilir.

Seyit Onbaşı'nın hayatı kısaca giriş, gelişme ve sonuç olarak şu şekilde özetlenebilir: Giriş: Doğum ve Aile: 1889 yılında Balıkesir'in Havran ilçesine bağlı Manastır (günümüzdeki adı Koca Seyit) köyünde doğmuştur. Askerlik Öncesi Yaşam: Yoksul bir köylü ailesinin çocuğu olarak küçük yaşlardan itibaren ağır işlerde çalışmış ve fiziksel olarak güçlü bir yapıya sahip olmuştur. Gelişme: Askerlik Hayatı: 1909 yılında Osmanlı ordusuna katılmış, Balkan Savaşları ve I. Dünya Savaşı'na katılmıştır. Çanakkale Savaşı: 18 Mart 1915'te Çanakkale Cephesi'nde, Rumeli Mecidiye Tabyası'nda görev yaparken 276 kilogramlık top mermisini tek başına sırtlayarak topa yerleştirmiş ve İngiliz zırhlısı Ocean'ın batırılmasını sağlamıştır. Sonuç: Savaş Sonrası Yaşam: Savaş sonrası köyüne dönmüş, odunculuk ve kömürcülük gibi işlerle geçimini sağlamış, 1939 yılında zatürreye yakalanarak vefat etmiştir.

Çanakkale Savaşı'nda 5 bin civarında çocuk asker olduğu belirtilmektedir. Ancak, Osmanlı İmparatorluğu'nun yasal mevzuatına göre 18 yaşından küçükler silah altına alınamazdı.

Hayır, 57. Alay'ın hikayesi henüz film olmamıştır. 2008 yılında, 57. Alay'ın hikayesini konu alacak bir filmin çekileceği duyurulmuş, ancak film henüz gösterime girmemiştir. Filmin çekilmesi için yapılan bazı çalışmalar şunlardır: Filmin yönetmenliğini ve senaristliğini Giray Besen'in yapması planlanmıştır. Saran Film, 2009 yazında çekimlere başlamayı hedeflemiştir. Turgut Özakman'ın liderliğinde bir senaryo hazırlanmıştır. Ayrıca, Mahsun Kırmızıgül'ün de 57. Alay'ı konu alacak bir film çekmek istediği belirtilmiştir.

İt Durmaz Tepesi, Çanakkale Savaşı sırasında yaşanan bir olayla ilişkilendirilir. İt Durmaz Tepesi, günümüzde Çanakkale'nin Gelibolu ilçesinde yer almakta olup, ziyaretçiler tarafından tarihî bir mekan olarak ziyaret edilmektedir.

"Ben size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum" sözü, Çanakkale Savaşı sırasında, 25 Nisan 1915'te Arıburnu cephesinde, Yarbay Mustafa Kemal tarafından 57. Alay'a verilmiştir.

Teğmen Mehmet Muzaffer, Çanakkale Savaşı sırasında alayın otomobillerine lastik satın almak için bir gecede sahte 100 lira yapmıştır. Savaşın durmasıyla birlikte, Çanakkale'deki birliklerin büyük bir kısmı başka cephelere sevk edilecekti. İstanbul'da otomobil lastiklerinin neredeyse bulunmadığı, olanların ise karaborsada olduğu bir dönemde, Karaköy'de bir tüccardan lastikleri temin etti. Mehmet Muzaffer, para basımında kullanılan kâğıdın aynısını Karaköy'deki bir kırtasiyeciden almış, bütün gece oturup çini mürekkebi ve boya ile gerçeğinden ayırt edilemeyecek şekilde bir para taklit etmiştir. Tüccara verdiği para buydu. Bu olay kısa sürede yayılmış ve Şehzade Abdülhalim Efendi, tüccarın zararını altınla karşılayarak sahte parayı bir hatıra olarak Emniyet Müzesi’ne hediye etmiştir. Çanakkale’deki görevini başarıyla tamamlayan Mehmet Muzaffer, birliğiyle birlikte Gazze cephesine gönderilmiş, çarpışmalarda önce yaralanmış ve madalya almıştır.

Seyit Onbaşı'nın hikayesi, 1889 yılında Balıkesir'in Havran ilçesi Manastır (günümüzde Koca Seyit) köyünde yoksul bir köylü ailesinin çocuğu olarak doğmasıyla başlar. Askerlik hayatı, 1909 yılında Osmanlı ordusuna katıldığında başlar. Asıl kahramanlığı, 1914 yılında başlayan ve 1915'te zirveye ulaşan Çanakkale Cephesi'nde ortaya çıkmıştır.

Çanakkale Savaşı'nda kaç gönüllü şehit olduğuna dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, Çanakkale Savaşı'nda şehit olan askerlerle ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Genelkurmay Başkanlığı'nın araştırmalarına göre, Çanakkale Savaşı'nda toplam şehit sayısı 57.263'tür. Milli Savunma Bakanlığı'nın "Şehitlerimiz" adlı kitabında, Çanakkale'de şehit olanların yaş aralığı dikkate alınarak yapılan bir istatistiğe göre, 28-32 yaş arası %40, 23-27 yaş arası %33, 33-42 yaş arası %25, 17-22 yaş arası ise %2'dir. Korgeneral Selahattin Çetiner’in “Çanakkale Savaşı Üzerine Bir İnceleme” adlı kitabında da şehit sayısı 57.084 olarak belirtilmiştir. ABD’li askeri tarihçi Edward Erickson’un “Birini Dünya Savaşı”nda Osmanlı ordusunu inceleyen “Size Ölmeyi Emrediyorum” adlı kitabına göre ise 595 subay ile 56.048 asker şehit olmuştur.

Çanakkale Savaşı'nda 5 bin kadının şehit olduğu tarihçi-yazar Yavuz Bahadıroğlu tarafından açıklanmıştır.

Çanakkale Savaşı'nda en çok kullanılan savaş aleti hakkında kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, savaşın kara, deniz ve hava unsurlarını içerdiği göz önüne alındığında, her bir alanda farklı aletlerin yoğun olarak kullanıldığı söylenebilir. Kara savaşında kullanılan önemli aletler arasında 240/35'lik Alman Krupp kıyı topları yer almaktadır. Deniz savaşında ise mayınlar önemli bir rol oynamıştır. 7-8 Mart 1915 gecesinde Nusret Mayın Gemisi'nin Erenköy yakınlarına döşediği 26 mayın, savaşın kaderini değiştirmiştir. Hava savaşında ise keşif uçakları ön plana çıkmıştır. Türk havacılığı, keşif, taarruz ve gözetleme görevlerinde önemli başarılar elde etmiştir. Bu nedenle, Çanakkale Savaşı'nda en çok kullanılan savaş aleti konusunda net bir yanıt vermek zordur.

Seyit Ali Çabuk (Seyit Onbaşı), Çanakkale Savaşı'nda 275 kiloluk top mermisini tek başına kaldırıp namluya yerleştirmiştir. Bu olay, 18 Mart 1915 tarihinde, Seyit Onbaşı'nın Rumeli Mecidiye Tabyası'nda görev yaptığı sırada gerçekleşmiştir.

Çanakkale Savaşı'nda mermi taşıyanlardan biri Seyit Onbaşı'dır (Seyit Ali Çabuk). Seyit Onbaşı, 18 Mart 1915'te Rumeli Mecidiye Tabyası'nda, top mermisini sırtına alarak kundağa yerleştirmiş ve ateşlemiştir. Çanakkale Savaşı'nda mermi taşıyan diğer kişiler hakkında bilgi bulunamadı.