AğProtokolleri

This kelimesi JavaScript'te bir işlevin çağrıldığı bağlamı temsil eder ve protokol anlamında kullanılmaz. Ağ protokolleri ise verilerin bilgisayarlar arasında nasıl iletileceğini belirleyen kural ve standartlardır. İşte bazı yaygın ağ protokolleri: HTTP (Hypertext Transfer Protocol): Web sayfalarının tarayıcıya nasıl iletileceğini belirler. FTP (File Transfer Protocol): Dosyaların bir bilgisayardan diğerine aktarılmasını sağlar. TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol): İnternet iletişimi için güvenilir veri iletimi sağlar. SMTP (Simple Mail Transfer Protocol): E-posta gönderimi için kullanılır. DNS (Domain Name System): Web sitelerinin IP adreslerine dönüşmesini sağlar.

NTP (Network Time Protocol) ve SNTP (Simple Network Time Protocol) arasındaki temel farklar şunlardır: - Doğruluk: NTP, millisaniye düzeyinde hassasiyet sunar ve daha yüksek doğruluk sağlar. - Karmaşıklık: NTP, karmaşık algoritmalar ve çoklu sunucu desteği ile daha karmaşık bir protokoldür. - Kaynak Kullanımı: NTP, daha fazla CPU, bant genişliği ve bellek gerektirir. - Güvenlik: NTP, şifreleme ve hata düzeltme gibi güvenlik özelliklerine sahiptir. Kullanım Alanları: - NTP: Büyük ve karmaşık ağlar, veri merkezleri, finansal sistemler ve güvenlik uygulamaları için uygundur. - SNTP: Küçük cihazlar, gömülü sistemler, ev ağları ve düşük güçlü sistemler gibi daha az kritik zaman senkronizasyonu gerektiren ortamlarda kullanılır.

OSSI (Open System Interconnection) ve ISO (International Organization for Standardization) farklı kavramlardır. OSSI, bilgisayar ağları için yedi katmanlı bir protokol çerçevesi tanımlayan bir modeldir. ISO ise, dünya genelinde standartları geliştirmek ve yayınlamakla görevli bağımsız bir kuruluştur ve ISO belgesi, bu kuruluşun belirlediği standartlara uygunluğu gösteren resmi bir sertifikadır.

VRRP (Virtual Router Redundancy Protocol) in a data center is a networking protocol that ensures high availability and fault tolerance for routers. Key functions of VRRP in a data center include: - Forming a virtual router group from multiple physical routers. - Sharing a single virtual IP address among the routers, which acts as the default gateway for devices. - Automatic failover to a backup router if the primary router fails, maintaining continuous network connectivity. This protocol is crucial for preventing service disruptions caused by hardware failures and enhancing the overall redundancy and reliability of the data center network.

Anycast ve Anyast farklı kavramlardır: 1. Anycast: İnternet üzerinde kullanılan bir ağ protokolüdür ve aynı IP adresine sahip birden fazla sunucunun varlığına izin verir. 2. Anyast: Bu terim, belgelerde veya kaynaklarda tanımlanmamış bir terimdir.

UDP (User Datagram Protocol) aşağıdaki durumlarda kullanılır: 1. Hızın önemli olduğu uygulamalar. 2. Gerçek zamanlı iletişim. 3. Yayın ve çok noktaya yayın. 4. Ağ protokolleri. Ancak, UDP'nin paket kaybı veya sıralama bozuklukları gibi dezavantajları da vardır ve bu hatalar uygulama tarafından yönetilmelidir.

NFS (Network File System) ve SMB (Server Message Block) share, farklı işletim sistemlerinde dosya paylaşımı için kullanılan protokollerdir. NFS: Unix benzeri işletim sistemlerinde yaygın olarak kullanılan bir dosya paylaşım protokolüdür. SMB: Windows sistemlerinde geliştirilen bir ağ dosya paylaşım protokolüdür.

ARP (Address Resolution Protocol) anlamına gelir Adres Çözümleme Protokolü.

UDP (User Datagram Protocol) tercih edilir çünkü: 1. Hız ve Düşük Gecikme: UDP, veri iletiminde daha hızlıdır ve düşük gecikme süresi sunar. 2. Bağlantısız İletişim: UDP, bağlantı kurmadan veri gönderir, bu da zaman ve kaynak tasarrufu sağlar. 3. Basit Yapı: UDP başlık yapısı basittir ve veri işleme süresini kısaltır. 4. Yayın ve Çok Noktaya Yayın: UDP, aynı anda birden fazla cihaza veri göndermeyi destekler, bu da yayın ve çok noktaya yayın gerektiren sistemlerde sıkça tercih edilmesini sağlar. Ancak, UDP'nin güvenilmez bir protokol olması ve paket kaybı veya sıralama bozuklukları yaşayabilmesi gibi dezavantajları da vardır.

SSL/TLS el sıkışma — iki sistem arasında güvenli bir bağlantı kurulabilmesi için gerekli olan aşamaları içeren bir protokoldür. Bu süreç, aşağıdaki adımları içerir: 1. İstemci Merhaba (Client Hello). 2. Sunucu Merhaba (Server Hello). 3. Sertifika ve Anahtar Değişimi. 4. Sertifika Doğrulama. 5. Ön Anahtar Üretimi ve Paylaşımı. 6. Sunucu Bitirme ve İstemci Bitirme.

SS7 (Signaling System No. 7), telekomünikasyon ağlarında çağrı kurma, sonlandırma ve yönlendirme gibi işlevlerin yanı sıra kısa mesaj hizmetleri (SMS), dolaşım (roaming) ve numara doğrulama gibi hizmetlerin sağlanmasında kritik bir rol oynar. SS7'nin diğer bazı kullanım alanları: - Sesli aramalar: Geleneksel PSTN üzerinden çağrıların yönlendirilmesi. - Faturalandırma: Kullanıcıların çağrı geçmişini ve veri kullanımını operatöre ileterek faturalandırma işlemlerine yardımcı olma. Ayrıca, SS7 modern teknolojilere geçiş sürecinde yerini kısmen IP tabanlı protokollere bırakmıştır, ancak hala birçok altyapıda aktif olarak kullanılmaktadır.

TCP üç yönlü el sıkışma, iki cihaz arasında güvenilir bir bağlantı kurmak için kullanılan bir süreçtir. Bu süreç üç adımda gerçekleşir: 1. SYN (Synchronize) Paketi Gönderme: Bağlantıyı başlatmak isteyen cihaz (istemci), sunucuya bir SYN paketi gönderir ve bu paketle "Merhaba, bağlanmak istiyorum ve başlangıç sıra numaram (seq) x'dir" mesajını iletir. 2. SYN-ACK (Synchronize-Acknowledge) Paketi Gönderme: Sunucu, istemcinin SYN paketini aldığında bu paketi onaylar ve kendi başlangıç sıra numarasını (seq) belirten bir SYN-ACK paketi ile yanıt verir: "Merhaba, bağlanma isteğini aldım ve onaylıyorum. Benim başlangıç sıra numaram y, ayrıca senin başlangıç numaranı da aldım". 3. ACK Paketi Gönderme: İstemci, sunucudan gelen SYN-ACK paketini aldığında bağlantıyı son kez onaylar ve bir ACK paketi gönderir: "Senin başlangıç sıra numaranı kabul ettim (seq = x+1) ve benim sıramı da kabul ettiğini onayladım (ack = y+1)".

UDP (User Datagram Protocol) açmak, internet üzerinden veri iletimini sağlamak için kullanılır ve aşağıdaki işlevleri yerine getirir: 1. Hızlı Veri İletimi: UDP, TCP'ye göre daha az hata kontrolü içerir ve bu sayede daha düşük gecikme süresi sunar. 2. Bağlantısız İletişim: UDP, önceden bir bağlantı kurmadan veri gönderir, bu da veri iletimini daha verimli hale getirir. 3. Çok Noktaya Yayın Desteği: UDP, aynı anda birden fazla cihaza veri göndermeyi destekler, bu yüzden yayın ve çok noktaya yayın gerektiren sistemlerde sıkça kullanılır. UDP'nin yaygın kullanım alanları arasında online oyunlar, video konferans, VoIP, DNS ve DHCP gibi protokoller bulunur.

BGP ifadesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Sınır Ağ Geçidi Protokolü (BGP): İnternet üzerinde veri iletimini yöneten bir yönlendirme protokolüdür. 2. Ak Portföy Üçüncü Para Piyasası (TL) Fonu (BGP): Bu fon, katılım finans ilkelerine uygun olmayan, faiz içeren yerli kamu ve özel sektör para ve sermaye piyasası araçlarına yatırım yaparak sermaye kazancı sağlamayı amaçlar.

Handshaking, iki cihazın iletişim kurabilmesi için gerekli parametreleri müzakere ettiği bir süreçtir. Farklı alanlarda kullanılan bazı handshaking türleri ve çalışma prensipleri: 1. TCP Üç Yönlü Handshaking: İnternet üzerinden iletişim kurarken TCP protokolünde kullanılır. Süreç üç aşamadan oluşur: - SYN (Synchronize): Müşteri, sunucuya bağlantı kurmak istediğini ve hangi sıra numarasıyla başlayacağını bildirir. - SYN + ACK (Synchronize-Acknowledge): Sunucu, müşterinin isteğini kabul eder ve kendi sıra numarasını gönderir. - ACK (Acknowledge): Müşteri, sunucunun yanıtını onaylar ve güvenilir bir bağlantı kurulur. 2. TLS Handshaking: Cihazlar arasında bağlantı kurmak için şifreleme anahtarları ve sertifikalar değiştirilir. 3. WebSocket Handshaking: WebSocket bağlantısının kurulmasında gerçekleşir. Süreç, HTTP protokolünden WebSocket protokolüne geçiş isteğini içerir ve aşağıdaki adımları izler: - HTTP Upgrade Request: Müşteri, sunucuya yükseltme isteğini gönderir. - Server Response: Sunucu, başarılı bir yükseltme onayıyla yanıt verir. - Headers ve Key Generation: Müşteri ve sunucu, bağlantı kurmak için gerekli bilgileri içeren başlıkları değiştirir. - Verification and Acceptance: Sunucu, alınan anahtarı doğrular ve bağlantıyı kabul ederse, yanıt anahtarını yanıt başlıklarına ekler. - Connection Establishment: Müşteri, sunucunun yanıtını aldıktan sonra bağlantıyı doğrular ve bidirectional iletişim için WebSocket bağlantısı açılır.

TCP (Transmission Control Protocol), ağ üzerindeki cihazlar arasında sıralı, güvenilir ve hatasız veri iletimini sağlayan temel bir iletişim protokolüdür. İşe yararları: - Bağlantı odaklıdır: Veri iletimi öncesinde bağlantı kurar. - Güvenilir veri transferi sunar, kaybolan veya hatalı paketleri yeniden gönderir. - Hata kontrolü mekanizmaları içerir, verilerin doğruluğunu sağlar. - Akış kontrolü yaparak ağ trafiğini düzenler ve aşırı yüklenmeyi önler. TCP, web tarayıcıları, e-posta hizmetleri, dosya transferi ve uzak erişim gibi birçok uygulamada kullanılır.

NTP (Network Time Protocol) dersi, konunun teknik detaylarına ve öğrencinin bilgi seviyesine bağlı olarak zor veya kolay olabilir. NTP, ağ üzerindeki cihazların saatlerini senkronize etmek için kullanılan bir iletişim protokolüdür ve doğru zaman ayarlarının yapılması, özellikle güvenlik açısından kritik öneme sahiptir. Bu nedenle, NTP'nin nasıl çalıştığı, katmanlı yapısı ve güvenlik önlemleri gibi konular derinlemesine anlaşılmasını gerektirir. Ancak, NTP'nin temel prensipleri ve kullanımı, temel bilgisayar ağları ve protokolleri bilgisi olan öğrenciler için erişilebilir olabilir.

Veri transferinde TCP/IP (Transmission Control Protocol / Internet Protocol) protokolü yaygın olarak kullanılır. Bunun yanı sıra, veri transferi için kullanılan diğer protokoller şunlardır: FTP (File Transfer Protocol): Dosya gönderimi ve alımı sağlar. HTTP / HTTPS (HyperText Transfer Protocol / Secure): Web tarayıcı ve sunucuları arasındaki iletişimi sağlar. DNS (Domain Name System): Alan adlarını IP adreslerine çevirir.

PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol), sanal özel ağları (VPN) uygulamak için kullanılan bir ağ protokolüdür. İşe yararları: - Güvenli veri iletimi: PPTP, verilerin İnternet üzerinden uzak bir istemciden özel bir sunucuya güvenli bir şekilde aktarılmasını sağlar. - Uzaktan erişim: Kurumsal ağlara güvenli uzaktan erişim sağlar, özellikle evden çalışanlar için faydalıdır. - Coğrafi kısıtlamaları aşma: Farklı bölgelerde bulunan VPN sunucuları üzerinden tünelleme yaparak coğrafi kısıtlamaları aşmaya yardımcı olur. - Hassas veri koruması: Kafeler, havaalanları ve oteller gibi halka açık Wi-Fi ağları üzerinden iletilen hassas verilerin korunmasını sağlar. Ancak, PPTP'nin güvenlik açıkları ve zayıf şifrelemesi gibi dezavantajları da vardır, bu nedenle modern VPN protokolleriyle karşılaştırıldığında daha az tercih edilmektedir.