Ağ

ICMP paketlerini ağ cihazları gönderebilir. Bu cihazlar arasında genellikle Router'lar (yönlendiriciler) bulunur.

PC2'ye DHCP Server üzerinden IP adresi atamak için aşağıdaki adımları izlemek gerekmektedir: 1. DHCP Server Kurulumu: Server Manager üzerinden Add Roles and Features seçeneğini seçip, DHCP Server rolünü kurun. 2. Scope Oluşturma: DHCP Server konsolunda IPv4 bölümüne giderek New Scope seçeneğine tıklayın ve bir isim verin. 3. IP Adresi Aralığı ve Ayarlar: IP Address Range adımında dağıtılacak IP adresi aralığını ve Subnet Mask değerini belirleyin. 4. Reservation İşlemi: Address Leases alanında PC2'yi seçip, sağ tıklayarak Add to Reservation seçeneğini kullanarak sabit bir IP adresi atayın. 5. Scope'u Aktifleştirme: Oluşturduğunuz Scope'u sağ tıklayarak Activate seçeneğini seçin. Bu işlemler tamamlandıktan sonra, PC2 otomatik olarak DHCP Server'dan IP adresi alacaktır.

Ethernet splitter, belirli durumlarda internet hızını düşürebilir. Bu durum, splitter'ın kullanıldığı ağın hızına bağlıdır. - 100 Mbps hızında bir ağda kullanıldığında, splitter internet hızını etkilemez. - 1 Gbps veya daha yüksek hızda bir ağda kullanıldığında ise, splitter nedeniyle hız teorik olarak 100 Mbps'ye düşer. Ayrıca, Ethernet splitter'lar sadece iki cihazı destekleyebilir ve daha fazla cihaz eklendiğinde performans sorunları yaşanabilir.

Varnish'ten sonra kullanılabilecek bazı teknolojiler şunlardır: 1. Web Application Firewall (WAF): Web sitelerini güvenlik tehditlerine karşı korumak için kullanılır. 2. Load Balancer: Sunucu yükünü dengelemek ve performansı artırmak için kullanılır. 3. HTTP Router: Farklı HTTP isteklerine farklı yollar atamak için kullanılır. 4. İndexedDB: Web sitelerinde veri depolama ve erişim hızını artırmak için kullanılan bir veritabanı teknolojisidir [6]. Ayrıca, Varnish'in kendisi de çeşitli amaçlar için özelleştirilebilir ve kullanılabilir, örneğin önbellekleme ve içerik sunma işlemlerini optimize etmek.

İnternet protokolleri temel olarak iki ana kategoriye ayrılır: 1. TCP (Transmission Control Protocol): Verilerin doğru şekilde gönderilip alınmasını sağlar, bağlantı kurar ve veri paketlerinin doğru sırada ulaşmasını yönetir. 2. IP (Internet Protocol): Veri paketlerinin ağ üzerinden adreslenmesinden ve yönlendirilmesinden sorumludur, paketlerin formatını ve adresleme şemasını tanımlar. Ayrıca, diğer yaygın internet protokolleri arasında şunlar da bulunur: - HTTP (Hypertext Transfer Protocol): Web sayfalarının aktarımı için kullanılır. - FTP (File Transfer Protocol): Dosya aktarımını kolaylaştırır. - SMTP (Simple Mail Transport Protocol): E-posta göndermek için kullanılır.

Statik IP almak zorunlu değildir, ancak bazı durumlarda tercih edilebilir. Statik IP, sabit ve değişmeyen bir IP adresi sağlar ve uzaktan erişim, sunucu barındırma, güvenlik sistemleri gibi sürekli bağlantı gerektiren uygulamalarda kullanılır. Ancak, dinamik IP, ev kullanıcıları ve standart internet erişimi için daha yaygın olarak kullanılır ve ekstra yapılandırma gerektirmez.

Dinamik IP adresleri, internet servis sağlayıcısı (ISS) tarafından geçici olarak bir cihaza atanan ve zamanla değişebilen IP adresleri olarak işlev görür. Dinamik IP'nin faydaları: - Güvenlik: IP adresi sürekli değiştiği için hedef alınması zorlaşır, bu da güvenlik açısından avantaj sağlar. - Maliyet: Genellikle ücretsiz veya standart internet aboneliği ile birlikte gelir, bu nedenle daha ekonomik bir çözüm sunar. - Yönetim kolaylığı: Kullanıcıların herhangi bir teknik işlem yapmasına gerek kalmadan otomatik olarak atanır. Dinamik IP'nin dezavantajları: - Uzaktan erişim zorluğu: Sürekli değişen IP adresleri, uzaktan bağlantı kurmayı veya bir cihazı dışarıdan erişilebilir hale getirmeyi karmaşık hale getirir. - IP kara liste riski: Aynı IP adresinin farklı kullanıcılar arasında paylaşılması, daha önce o IP ile kötüye kullanım yapıldığında yeni kullanıcıyı da etkileyebilir.

Evet, Fortigate aynı portu birden fazla kullanabilir. LACP, iki veya daha fazla fiziksel portun tek bir logical interface altında toplanarak çalışmasını sağlar.

Ağdaki bilgisayarları görmek için `net view` komutu kullanılır. Bu komutu kullanmak için: 1. Windows + R tuş bileşimi ile açılan çalıştır ekranına `CMD` yazın. 2. Açılan komut istemi ekranında `net view` komutunu verin.

Qualcomm Atheros'un özellikleri şunlardır: 1. Wi-Fi Teknolojileri: Qualcomm Atheros, 802.11ax (Wi-Fi 6) ve 802.11ay gibi ileri düzey Wi-Fi standartları geliştirmiştir. 2. Dual-Band Desteği: Birçok Qualcomm Atheros adaptörü, hem 2.4 GHz hem de 5 GHz frekans bantlarında çalışabilir. 3. Gelişmiş Güvenlik: Atheros adaptörleri, WPA3 gibi gelişmiş şifreleme protokolleri kullanır ve bu da veri iletimini daha güvenli hale getirir. 4. Bluetooth Entegrasyonu: Bazı Qualcomm Atheros çipsetleri, Bluetooth 4.1 veya daha yeni sürümleri destekler. 5. Otomotiv Wi-Fi: Qualcomm Atheros'un Otomotiv Wi-Fi teknolojisi, araç içi yüksek hızlı kablosuz bağlantı sağlar. 6. IoT Çözümleri: Atheros, IoT cihazları için gateways ve geliştirme platformları sunarak, akıllı ev ve endüstriyel uygulamalarda kablosuz iletişimi kolaylaştırır.

"Wi-Fi geçerli bir IP yapılandırmasına sahip değil" ifadesi, cihazın kablosuz ağa bağlandığı halde internet erişimi sağlayamadığını belirtir. Bu durumun birkaç olası nedeni vardır: Hasarlı ağ sürücüleri: Eski veya bozuk ağ sürücüleri bu soruna yol açabilir. Yanlış yapılandırılmış ayarlar: IP adresinin otomatik olarak alınması gerekirken alınamaması. Sistemdeki kötü amaçlı yazılım: Güvenilmeyen kaynaklardan gelen dosyalar veya güvenli olmayan web siteleri nedeniyle sisteme bulaşan kötü amaçlı yazılımlar. Çakışan IP adresi: Cihazın, ağdaki başka bir cihazla aynı IP adresine sahip olması. Sorunu çözmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Ağ ayarlarını sıfırlamak: Cihazın kablosuz ağ bilgilerini unutmak ve yeniden bağlanması için. 2. IP adresini manuel olarak yapılandırmak: Geçerli bir IP adresi, ağ geçidi ve DNS sunucusu girmek. 3. Ağ sürücülerini güncellemek: Sürücüleri en son sürüme yükseltmek. 4. Güvenlik duvarını veya antivirüs programını devre dışı bırakmak: Sorunun kaynağının bu olup olmadığını kontrol etmek için. Sorun devam ederse, ağ yöneticisi veya internet servis sağlayıcısıyla iletişime geçmek gerekebilir.

Telnet komutları, uzak sunuculara bağlanmak ve onlarla etkileşim kurmak için kullanılan temel komutlardır. İşte bazı yaygın Telnet komutları: 1. open: Belirli bir IP adresine veya alan adına bağlanmak için kullanılır. 2. close: Aktif bağlantıyı sonlandırmak için kullanılır. 3. send: Sunucuya veri göndermek için kullanılır. 4. receive: Sunucudan veri almak için kullanılır. 5. ? veya /help: Yardım menüsünü açar. Ayrıca, Telnet komutları çeşitli parametrelerle genişletilebilir ve telnet -d gibi seçenekler de mevcuttur.

"Active Directory etki alanı denetleyicisiyle bağlantı kurulamadı" ifadesi, bir bilgisayarın Active Directory (AD) etki alanına katılmasında sorun yaşandığını gösterir. Bu durumun birkaç nedeni olabilir: DNS ayarları: DNS sunucu adresleri doğru yapılandırılmamış olabilir veya DNS çözümlemesi ile ilgili sorunlar yaşanabilir. Ağ portları: İlgili istemci ile domain controller (DC) arasında gerekli portlar açık olmayabilir. AD servisleri: AD servisleri ayakta olmayabilir. Etki alanı sorunları: Etki alanı düzgün çalışmıyor olabilir. Sorunun kesin nedenini belirlemek ve çözüm için bir uzmana danışılması önerilir.

ifconfig komutu, Unix-benzeri işletim sistemlerinde ağ arayüzlerinin konfigürasyonunu yapmak ve ağ arayüzü hakkında bilgi almak için kullanılır. Başlıca kullanım alanları: - Ağ arayüzlerini görüntüleme: Sistemde aktif olan tüm ağ arayüzlerinin durumunu ve konfigürasyon bilgilerini gösterir. - IP adresi ve ağ maskesini ayarlama: Belirli bir ağ arayüzüne IP adresi ve ağ maskesi atar. - Ağ arayüzünü etkinleştirme veya devre dışı bırakma: Bir ağ arayüzünü açar veya kapatır. - MAC adresini ayarlama: Ağ arayüzünün MAC adresini değiştirir. - MTU değerini ayarlama: Ağ arayüzünün iletebileceği en büyük paket boyutunu belirler. Modern Linux dağıtımlarında ifconfig yerine ip komutu tercih edilmektedir, çünkü ip daha geniş özelliklere sahiptir.

VPN (Sanal Özel Ağ) ve VPN Server arasındaki farklar şunlardır: 1. İşlevsellik: - VPN Client (VPN İstemcisi), kullanıcının cihazında kurulu olan ve özel bir ağa bağlanmak için kullanılan yazılımdır. - VPN Server (VPN Sunucusu), uzaktan bağlantı kuran kullanıcıların trafiğini kabul eden, decrypt eden ve yönlendiren merkezi bir hub'dır. 2. Konum: - VPN Server, genellikle veri merkezlerinde veya bulutlarda bulunur. - VPN İstemcisi, internet bağlantısı olan her yerde kurulup kullanılabilir. 3. Kapsam: - VPN Server, büyük ölçekli kullanıcıları ve ağları yönlendirmek için tasarlanmıştır. - VPN İstemcisi, bireysel kullanıcılar veya küçük çalışan grupları için daha uygundur.

Sunucu lokasyonu seçimi yaparken aşağıdaki faktörler göz önünde bulundurulmalıdır: 1. Hedef Kitle: Web sitenizin ziyaretçilerinin çoğunun bulunduğu coğrafi bölgeleri belirleyin ve sunucuları bu bölgelere yakın konumlandırın. 2. İçerik Dağıtım Ağı (CDN): İçeriğinizi dünya genelinde birden fazla sunucuda dağıtan bir CDN kullanmak, kullanıcıların en yakın sunucudan içerik almasını sağlar ve gecikmeyi azaltır. 3. Barındırma Sağlayıcı Seçenekleri: Birden fazla veri merkezine sahip bir barındırma sağlayıcısı seçin ve hedef bölgelerinizde veya yakınında sunucuları olan bir sağlayıcı tercih edin. 4. Performans Testleri: Farklı veri merkezlerinin performansını değerlendirmek için ping testleri, traceroute ve web sitesi hız testleri gibi araçları kullanarak en iyi performansı sunan lokasyonu belirleyin. 5. Yasal ve Düzenleyici Uyumluluk: İşletmenizin faaliyet gösterdiği sektördeki yasal ve düzenleyici gereklilikleri göz önünde bulundurun ve sunucunun bulunduğu lokasyonun bu gereklilikleri karşıladığından emin olun. Bu stratejiler, web sitenizin performansını, erişilebilirliğini ve kullanıcı deneyimini iyileştirmeye yardımcı olacaktır.

Passthrough modu, yönlendirici cihazının, modem veya ISP tarafından atanan genel IP adresini doğrudan bağlı bir cihaza iletmesine olanak tanıyan bir ayardır. Bu modda, yönlendirici bir köprü gibi çalışarak, cihazın internetle doğrudan iletişim kurmasını sağlar. Passthrough modu genellikle şu durumlarda kullanılır: Farklı bir yönlendirici kullanımı: ISP tarafından sağlanan yönlendiriciyi devre dışı bırakıp, daha yüksek performanslı bir cihaz kullanmak istendiğinde. Ağ sorunlarının giderilmesi: Ağ bağlantı sorunlarını teşhis etmek için NAT (Network Address Translation) işlevini devre dışı bırakmak gerektiğinde. Sunucu barındırma: Sunucuların, internet üzerinden erişilebilir olması için statik IP adresine ihtiyaç duyduğu durumlarda. Ancak, passthrough modu, yönlendiricinin güvenlik duvarını ve bazı diğer işlevlerini devre dışı bıraktığı için güvenlik riskleri taşıyabilir.

Router (yönlendirici) iki veya daha fazla ağı birbirine bağlayarak internet trafiğini yönetir ve aşağıdaki işlevleri yerine getirir: 1. Trafik Yönetimi: Paketleri amaçlanan IP adreslerine ileterek ağlar arasındaki veri akışını düzenler. 2. Çoklu Cihaz Bağlantısı: Birden fazla cihazın aynı internet bağlantısını kullanmasını sağlar. Ayrıca, router kablosuz ağ sinyalleri yayarak cihazların kablosuz olarak internete bağlanmasına olanak tanır.

Bir bilgisayarın sunucu olup olmadığını anlamak için aşağıdaki yöntemler kullanılabilir: 1. IP Adresi Kontrolü: Bilgisayarın IP adresini kontrol ederek, eğer IP adresi bir sunucunun IP adresiyle eşleşiyorsa, bu bilgisayarın bir sunucuya bağlı olduğu söylenebilir. 2. Ağ Trafiği İzleme: Bir ağ izleme aracı kullanarak bilgisayarın ağ trafiğini izlemek ve hangi sunucularla iletişim kurduğunu görmek mümkündür. 3. DNS Sorguları: Bilgisayarın DNS (Domain Name System) sorgularını inceleyerek, hangi sunuculara yönlendirildiğini görmek, sunuculuk yaptığını gösterebilir. 4. Sistem Ayarları: Windows işletim sisteminde, "Ayarlar" menüsünden "Ağ ve İnternet" seçeneğine girip, bağlı ağın özelliklerine bakarak DNS sunucusunu kontrol etmek de mümkündür.

"Ağ bağdaştırıcısı algılanmadı" ifadesi, bilgisayarın yeni takılan bir ağ bağdaştırıcısını tanımaması anlamına gelir. Bu durumun birkaç nedeni olabilir: Sürücü uyumsuzluğu: Ağ bağdaştırıcısının sürücüleri güncel olmayabilir veya bozuk olabilir. Fiziksel bağlantı sorunu: Bağdaştırıcının doğru şekilde takılmaması veya kablolarda bir problem olması. Güvenlik yazılımları: Güvenlik duvarı veya antivirüs programları, ağ bağdaştırıcısının çalışmasını engelleyebilir. Sorunu çözmek için aşağıdaki adımlar izlenebilir: 1. Sürücüleri güncelleyin: Üreticinin web sitesinden doğru sürücüleri indirip yükleyin. 2. Bağlantıyı kontrol edin: Modem ve yönlendiriciyi yeniden başlatın, kabloları kontrol edin. 3. Güvenlik ayarlarını gözden geçirin: Güvenlik yazılımlarının ağ bağdaştırıcısına erişime izin verdiğinden emin olun. 4. Başka bir bilgisayarda test edin: Bağdaştırıcının başka bir bilgisayarda çalışıp çalışmadığını kontrol edin.