• Buradasın

    Kaynak tanımlama çerçevesi RDF nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    RDF (Resource Description Framework), kaynakları tanımlamak ve web üzerinde veri paylaşmak için kullanılan bir standarttır 14.
    RDF'nin temel özellikleri:
    • Esneklik: Her türlü bilgiyi temsil edebilir ve çok çeşitli bilgi türlerini ve ilişkilerini kolayca tanımlama esnekliği sağlar 1.
    • Makine okunabilirliği: Verilerin bilgisayarlar tarafından otomatik olarak işlenebilir ve anlamlandırılabilir olmasını sağlar 14.
    • Bağlantılı veri: Veriler arasındaki anlamlı ilişkileri tanımlayarak bağlantılı veri oluşturmayı mümkün kılar 1.
    RDF, genellikle üç temel bileşenden oluşur:
    1. Kaynaklar (Resources): Herhangi bir şeyi temsil eden kaynaklar, örneğin bir kitap, web sayfası veya kişi 1.
    2. Özellikler (Properties): Kaynaklar arasındaki ilişkileri tanımlayan nitelikler, örneğin bir kitabın başlığı, yazarı veya yayınevi 1.
    3. Değerler (Values): Özelliklere atanan değerler, örneğin bir kitabın başlığının "Harry Potter and the Philosopher's Stone" olması 1.
    RDF verileri, XML, Turtle veya JSON gibi formatlarda ifade edilir 14.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Kaynak ne anlama gelir?

    Kaynak kelimesi farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşır: 1. Coğrafya ve Hidroloji Terimi: Yeraltı sularının kendiliğinden yeryüzüne çıktığı yer, pınar, memba, göz. 2. Genel Anlamda: Bir şeyin çıktığı yer, menşe, başlangıç noktası. 3. Araştırma ve İnceleme Terimi: Yararlanılan belge, referans, literatür. 4. Teknoloji ve Mühendislik Terimi: İki metal veya yapay parçayı ısıl yolla birleştirme yöntemi, kaynaştırma işi. 5. Halk Arasında: Sırayı beklemeden başkalarının hakkını alarak mevcut sıranın ön taraflarına girme işi. 6. Fizik Terimi: Herhangi bir enerjinin oluşup çevreye yayıldığı yer.

    Kaynak gösterme yöntemleri kaça ayrılır?

    Kaynak gösterme yöntemleri genel olarak üç ana kategoriye ayrılır: 1. Parantez İçinde Kaynak Gösterme (Yazar-Tarih Yöntemi): Bu yöntem, genellikle sosyal bilimlerde tercih edilir ve bilginin ardından parantez içinde yazarın soyadı ve yayım yılı yazılır. 2. Dipnot ile Kaynak Gösterme (Nümerik Yöntem): Bu yöntemde, cümlenin sonunda sayı ile işaretleme yapılır ve sayfanın alt kısmında ilgili kaynak detaylı olarak belirtilir. 3. Metin İçi Kaynak Gösterme: Bu yöntemde, kaynaklar hem cümle içinde hem de cümlenin sonunda gösterilir ve genellikle tarih, hukuk ve bazı fen bilimleri çalışmalarında kullanılır.