Analog ve dijital kontrolcüler, kontrol sistemlerinde kullanılan iki temel yöntemdir: Analog kontrolcü. Analog kontrolcülerin bazı bileşenleri şunlardır: analog sensörler; dirençler; kapasitörler; indüktörler; operasyonel amplifikatörler (op-amp). Analog kontrolcülerin bazı avantajları şunlardır: Daha iyi gürültü bağışıklığı ve daha büyük bant genişliği. Anlık güncelleme. Bazı dezavantajları ise şunlardır: Daha karmaşık devreler gerektirir. Manuel ayarlama gerektirir. Analog kontrolcüler, genellikle basit ve sofistike hareket kontrol uygulamaları için kullanılır. Dijital kontrolcü. Dijital kontrolcülerin bazı bileşenleri şunlardır: dijital sensörler; analog-to-digital dönüştürücüler (ADCs); digital-to-analog dönüştürücüler (DACs); mikrodenetleyiciler (MCUs); dijital sinyal işlemcileri (DSPs). Dijital kontrolcülerin bazı avantajları şunlardır: Son derece hassas, hızlı ve programlanabilir olması. Merkezi veya dağıtılmış ağ kontrolü. Bazı dezavantajları ise şunlardır: Daha yüksek başlangıç maliyeti. İşlemci hızları ve örnekleme oranları nedeniyle gecikmeler yaşanabilir. Dijital kontrolcüler, genellikle endüstriyel otomasyon, robotik ve dijital elektronik gibi karmaşık uygulamalar için idealdir.